I'm the princess? {voltooid}

Hoofdstuk 36

P.o.v Emily
Met tranen stromend over me wangen zat ik op de bank in me kamer

Ik was zo boos en verdrietig te gelijk geworden tijdens de begrafenis
Wie dit gedaan had zal voor eeuwig moeten boete

Zacht geklop klinkt op mijn deur en ik sta op en doe hem open
Zac kijkt me geschrokken aan en uiteindelijk word ik zijn sterke armen gedrukt
Alweer komen er spontaan tranen uit mijn ogen rollen en belanden op het zwarte pak van Zac die zachtjes over mijn rug en hoofd aait
'Stil maar het komt goed Emily' ik schudt mijn hoofd en de tranen blijven rollen 'nee het komt niet goed die kinderen groeien op zonder vader en het is verdomd niet eens hun schuld'
Een natte plek verschijnt op het jasje van Zac maar volgens mij kan het hem geen ene flikker schelen
ik maak me los van Zac en kijk hem aan
even snuif ik om mijn tranen binnen te houden voor ik begin met praatte

'ik wil dat de dader gevonden wordt en snel' Zac legt een hand op me schouder en kijkt me aan 'ik snap dat je dat wil Emily maar-' 'geen gemaar zac' kap ik hem af 'hij of zij moet snel gevonden worden en gestraft worden'
'waarom is dit zo belangrijk voor je een wachter minder maakt geen verschil zowat'
de woorden klinken hard maar eigelijk is het wel
'ik vindt het gewoon vreselijk dat die familie zo uit elkaar is gehaald' Zac knikt 'net als onze familie' mompelt Zac er achter aan

is het echt waar geef ik alleen om die mensen omdat mijn familie ook zo was?
maar bij mij kon de familie nog geheeld worden hun familie is voor eeuwig gebroken
een familielid verliezen is nooit makkelijk maar je ouders verliezen is net wat anders
het voelt alsof de mensen waarvan je het meest houdt bij je weg worden genomen weggerukt uit je leven
alsof ze lek geprikt worden net als een ballon en niet meer geheeld kan worden omdat de stukjes niet meer bij elkaar horen

'is dat echt de reden waardoor ik hier zo mee inzit?' ik kijk zac aan even slikt ie
weer voel ik tranen op komen gewoon omdat het net lijkt alsof ik ontdekt heb dat ik niet echt om die mensen gaf
'Emily zo bedoelde ik het niet ik weet dat je om die kinderen en die moeder geeft en daarom wil je dat het opgelost is zodat ze gewoon rustig veder kunnen leven'
ik duw me weer in zac ze armen en hij legt ze weer over me heen
'het komt goed dat beloof ik je' zac aait over mijn bruinen haar maar ondanks zijn lieve woorden voel ik me niet gerust
ik wil niet dat het over een jaar opgelost of over een half jaar
ik wil dat het nu opgelost wordt en dat die familie door kan leven zonder te lang rauwe

'zac' ik ga uit zijn armen en kijk hem aan
'ik wil dat dit opgelost wordt en wel nu'

a/n
hey mensen
sorry dat ik al zo lang niet ge-update maar dat heb twee reden
de eerste en de meeste belangrijkste school is weer begonnen
😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷😷
het is niet leuk maar helaas het moet en het kost erg veel tijd
de tweede reden is dat ik graag ook tijd met vrienden wil besteden waardoor ik niet zoveel over heb om te schrijven
toch probeer ik minimaal een keer in de week te update misschien wel meer
xx anoniempy