I'm the princess? {voltooid}

hoofdstuk 39

p.o.v Emily
mijn vader maakte zeker geen grapje toen ie het over extra bewaking had

op dit moment ziet ik op mijn bank samen met aurora die gelijk hier was gekomen toen ze hoorde wat er was gebeurt
we kijken naar een film die ik er leuk uitzag zien maar toch kan ik me niet concentreren door de vele ogen die naar me kijken
om precies te zijn staan er op dit moment acht wachters binnen en vier bij de deur en ik wordt gek
gek omdat ik de hele tijd met emotielozen blikken wordt aangekeken

ik ga dichterbij aurora zitten en kijk der aan 'ik wordt gek hier kom we gaan naar het winkel centrum ik ben toe aan een koffie van de Starbuck'
aurora knikt en zet de tv uit en we staan op  
'waar gaat u heen prinses?' vraagt een van de bewakers die bij de deur staat

ik loop naar me kast en tik mijn tassen kast open en pak een roos tasje
'wij gaan naar het winkelcentrum' zeg ik en loop weer naar aurora
'mannen kom-' 'nee jullie blijven hier' onderbreek ik de man
'prinses we hebben een bevel dat we op u moeten letten' zegt de man wat geïrriteerd
'dat maakt me niks uit ik kan prima voor mezelf zorgen' zeg ik geïrriteerd terug

de man komt naar me toe gelopen en gaat kwaad voor me neus staan
'een bevel is een bevel' schreeuwt hij zo hardt dat er spuug spetters op mijn gezicht belanden
'luister is' zeg ik en zet mijn vinger op zijn borst 'als ik iets wil doen heb ik daar geen bevel voor nodig sn weet je waarom?' de mijn zwijgt maar kijkt me emotieloos aan
'ik ben de prinses en nog beter gezegd de toekomstige koningin dus als ik jouw was zo ik dit even goed in je oren knopen'
ik zwijg en neem hap adem en kijk hem kwaad aan 'ik volg geen bevelen op zowel niet van mijn moeder als van mijn vader als van mijn broer ik ben de toekomstige koningin en jij hoort mij te gehoorzamen of je dat leuk vindt of niet en geloof me als ik over een paar jaar die kroon draag twijfel ik geen moment om mensen te verbannen uit mijn paleis'

zijn emotieloze blik is veranderd naar geschrokken een een klein beetje angst
ik weet dat ik al deze dingen niet had moeten zeggen omdat het bij mijn bader terecht komt maar dat maakt nu niks meer uit
als ik naar het winkel centrum wil wil ik niet doen alsof ik een of andere beroemdheid ben terwijl daar veel mensen zijn die ik daar ken
onder andere mensen van mijn oude school die niet weten wat er met me gebeurt is

'dus ik en aurora gaan naar het winkelcentrum en jullie blijven hier begrepen' de man slikt en knikt en ik zet een nep lach op 'nou dan is dat geregeld kom aurora'
ik pak aurora haar hand en sleep der mee naar de deur

a/n
vandaag schoolfotos 😫
help me please !

xx anoniempy