JERRY

21. Bölüm"Yardım Edin!"

Kamp yerinde ateşin etrafına toplandık. 50 kişiden ancak çeğreği burdaydı. Diğer öğrenciler yürüyüşe çıkmıştı. Çınar bir öğrencinin tuttuğu gitarı kendi kucağına çekti. Kulağıma eğilince bedenim gerildi ve otomatikmen geri kaçtım ama beni yakaladı. "Değmesin Ellerimiz?" Kaşlarımı çatmış ne demek istediğini çözerken gözlerini devirip "Şarkı." Söylediği başka bir şey anlamıştım. Boğazımı temizleyerek hızla başımı salladım. Parmaklarını tellerde gezdirip çalmaya başlayacakken birden eli başını buldu. Yüzğnü buruşturup derin nefesler alıp verdi. Çalmaya başladığında şaşırmıştım. Gerçekten yetenekliydi. Başlıyacağım yer gelince hafifçe kıpırdandım.

Ah ne zormuş bitsin demek,
Hala severken seni.
Dudaklarını öpmemek,
Bir yabancı gibi.

Bilirsin ayrılık konusunda,
İyi değiliz ikimiz de.
Bir kıvılcım yeterdi her zaman,
Koşup geri dönmemize.

Değmesin ellerimiz,
Buluşmasın bu gözler.
Yine erir gideriz,
Unutulur yeminler.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk kokan dudakların karşısında direnmeyi de.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk dolu mısraların karşısında direnmeyi de.

Ah ne zormuş bitsin demek,
Hala severken seni.
Dudaklarını öpmemek,
Bir yabancı gibi.

Bilirsin ayrılık konusunda,
İyi değiliz ikimiz de.
Bir kıvılcım yeterdi her zaman,
Koşup geri dönmemize.

Değmesin ellerimiz,
Buluşmasın bu gözler.
Yine erir gideriz,
Unutulur yeminler.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk kokan dudakların karşısında direnmeyi de.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Aşk dolu mısraların karşısında direnmeyi de.

İşte bir kez daha durup karşında,
Belki de son defa soruyorum sana:

Birden Çınar'da benimle birlikte söylemeye başladı.

Bitti mi hikayemiz?
Bu ne biçim son böyle?
Değmez miydi sevgimiz,
Savaşıp direnmeye?

Değmesin ellerimiz,
Buluşmasın bu gözler.
Yine erir gideriz,
Unutulur yeminler.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Kendimize sahip çıkıp dünyayla yüzleşmeyi de.

Biz hiç beceremedik sevmeyi de terk etmeyi de.
Korktuğumuz o gözlerin karşısında direnmeyi de.

Bitmesin hikayemiz...

Şarkı bittiğinde herkese zoraki bir gülümseme yolladım.
Lanet Olsun!!
Bilerek mi böyle şarkılar seçiyordu?
Çoğu kişiler kurduğumuz çemberden ayrılıp çadırlarına dönmüşlerdi. Ben de kalkıp çadırıma gittim ve üstümdeki rahatsız şeylerdrn kurtuldum. Buraya gelmişken doğada resim çizmek hoş olurdu. Çantamdan, getirdiğim kalem setini ve resim defterini çıkarıp koltuk altıma sıkıştırdım.Dışardan tuhaf tuhaf sesler gelmeye başlayınca nedensizce sinirimi bozmuştu. Şu an tek dışarda o vardı. Dişlerimi sıkarak fermuarı açtıme ve dışarıya bakmadan tekrar kapattım. Tam Çınar'ı azarlamak ona dönmüştüm ki gözlerim kocaman açıldı ve yüksek bir çığlık attım. Kolumun altındaki her şey anında yeri boylamıştı ama şu an hiç biri umrumda değildi.Hemen yanına çömelirken. "Çınar, Çınar iyi misin?" Diye sayıklıyordum. Sararmış yaprakların arasına düşmüş, can çekişiyordu. Bir kez daha öğürdü ve dudaklarından kanlar aktı. Tişörtü mavi rengini kırmızı kan rengine bırakmıştı.
Kan kusuyordu.
Gözleri kapandı ve yere düştü. Başını hemen kucaklayıp "Yardım edin!" Diye çığlık attım.