JERRY

25. Bölüm"Seni Seviyorum."

Dudaklarımız ayrıldığında gözlerimiz çakışmıştı. "Se- sen beni öptün." Diye fısıldadı. Gözlerimi kaçırarak kıpırdandım ve bacaklarımı bacaklarının üstünden çektim."Şey.. Ben hoşlanmadıysan, gerçekten çok özür dilerim." Dedim teleşla. Gözlerini açarak hemen ellerini salladı. "Hayır, hayır asla... Ben sadece sevdiğim kişiden karşılık aldım, ilk defa..." Diye mırıldandı. Sonlara doğru sesi kısılmıştı. Gözlerimi kapatıp yutkundum. "Se- seni-" demeden o devam etti. "Seviyorum."Ağzım açıldı ve ona baktım. Nefesimi tutmuş önümdeki manzarayı izliyordum. "Benimle çıkar mısın Jerry? Ama emin ol bu teklifi telafi edeceğim." Dedi. Gözlerimi kırpıştırdım. "Allahım korkuyorum!" Diye isyan etti. Yüzünü avuçlayıp hızla konuştum. "Hayır hayır sakın korkma! Tabii ki de kabul edeceğim."diye fısıldadım. Birden gözlerinin içi gülmeye başladı. O... o kadar mutlu görünüyordu ki...
Ellerimi ellerine doladı. "Hayallerim gerçek oluyor Jerry." Dedi mutluluktan boğuklaşmış sesiyle.

Yarım saat sonra Çınar bacaklarımda uyuyakaldı. Onu yatağa yerleştirip kantine inmeye başladım. Bir kahve beni kendime getirebilirdi. Yüzümdeki kocaman gülümseme o andan sonra hiç sönmemişti. Anlamsızca sırıtıyor, ona baktıkça midemde anıran öküzler uyanıyordu. Kapıya gelmiştim ki Çınar'ın adı geçen bir takım sesler duydum. "Endişelenecek bir şey yok. Hastalığıyla ilgili olmalı. Bir çekap yapıp bakacağız." Konuşanları gördüğümde doktorumuz ile Çınar'ın babası olduğunu gördüm. Ona yavaş yaklaşırken verdiği cevap anımda tepemi attırmıştı. "Neyse, ciddi bir şey yoksa umrumda değil." Adamın önüne atlayarak gömleğinin yakalarına yapıştım. "Lan şerefsiz olan lan oğlun o senin, canın kanın sen nasıl bu kadar umursamaz, pislik bir baba olabilirsin ya!?! Baba dediğime bakma, sen insan bile değilsin!!" Diye bağırdım son sesimle. Doktor adamı yumruklamam için kollarımdan tutmuş beni çekiyordu. Ellerinden bir hamlede kurtuldum. Babasının eli kalkınca yanağımda keskin bir acı bekledim fakat gelmedi. Biri son anda onu yakalamıştı. Çınar aramıza girmiş ve korkutucu bir ifadeyle babasına bakıyordu. "Ona. Elini. Asla. Kaldıramazsın." Dedi dişlerinin arasından. Nefesimi tutarak alttan Çınar'ın bileğini kavradım sakin olması için. Bakışları kısa bir süreliğine bileğine döndü ve babasına son bir kez bakıp ikimizi de odaya sürükledi. Bedenim öfkeden titriyordu. Sakinleşmek için yüzüme bir soğuk su çarptım. Odaya tekrar giriş yaptığımda Çınar beni kendine çekti. Kollarımı beline sarıp kafamı omzunun yan tarafına gömdüm. O da tek koluyla beni sardı.
"Resim çizmek istiyorum." Diye mırıldandım. Birbirimize çok kolay ve hızlı alışmıştık. 1 saat önce sevgili olmamıza rağmen 1 yıldır berabermişiz gibiydi. Nedense bir anda aklıma gelmişti. Kıkırdayarak başını kaldırdı. "O nerden çıktı şimdi?" Dedi. "Bilmem. Canım çekti." Deyip yanından kalktım. Sızlanarak beni tekrar yanına çekmeye çalıştı fakat direnerek ondan kaçtım ve camın önündeki koltuğa atladım. Kulaklıklarımı takıp resim defterimi açtım.

Bir saat sonra birinin kulaklığımı çekmesiyle gözlerimi açtım. Resim defterinin üzeründe uyuya mı kalmıştım yani?
Kulaklığın tekini kulağına takıp hemen karşıma oturdu. Bangır bangır Pera- Şarab-ı Izdırap çalıyordu. "Babam adına özür dilerim." Dedi başını eğerek. Yerimde daha da yayıldım. Fazlasıyla uykum vardı. "Siktir et." Diye mırıldandım. Tam gözlerimi kapatmıştım ki doktor odaya girdi. Oflayarak dikeldim. "Çınar bey, hazırlanın, sizi bir kontrolden geçireceğiz." Bu sözlerden sonra Çınar'ın bedenin titrediğini hissettim. O... Korkuyordu.
Doktor çıktıktan sonra ellerimi tutup dudaklarına götürdü. "Bir emir hakkım vardı. Onu şimdi kullanacağım. Be- beni bir alete sokacaklar ve benim o şeye karşı aşırı bir fobim var, küçüklükten kalma bir şey. Yanımda olmanı ve beni sakinleştirmeni istiyorum, sevgilim."