G R A C I E
Nagising ako nang maramdaman ang mainit na pagdampi ng sikat ng araw sa aking balat.
I slowly opened my eyes.
I almost freaked out nang makita kung sino ang nasa tabi ko.
What am I doing inside his car??
Nakatulog narin siya. He's facing me.
I tried my best not to create any noise. Ayokong magising siya.
Baka kasi pag nagising siya, iwan nanaman niya ako.
I faced him.
I can see how tired he is.
Nagulat nalang ako nang biglang bumukas ang kaniyang mga mata.
Nagkatitigan kami and I'm not running away anymore.
"I missed you..." I whispered.
He looked at me blankly.
"didn't you miss me??" I asked. He didn't respond. Instead, nakatitig lang siya saakin.
Sa inis ko, tatalikuran ko na sana siya at lalabas na nang bigla niya akong hilain pabalik.
"let's stay like this for awhile" he said while staring at me.
Nanigas akong parang estatwa.
Sure! I won't mind staying like this.... even if it takes us forever I won't mind!
Maya maya, naramdaman kong may kung anong mabigat na dumamba saakin.
"Kanina pa kita ginigising!!!!" I saw Andrea's face in front of me.
Was I dreaming??
Panaginip lang yon!??
"Nananaginip lang ako???" clueless kong tanong.
"about???"
So panaginip nga!!!??
Pano ako nakauwi??
Ang huling naaalala ko ay nasa party ako ng kasal ni Andrea.
