G R A C E
Naglakad lang ako ng naglakad and nagulat nalang ako nang maramdaman basa na yung shoes ko. Hindi ko namalayang nasa seashore na pala ako at nababasa na ng alon ang mga paa ko.
I looked for a nice place para makapag muni muni. Luckily, I found a beach bed. Humiga ako at pinagmasdan ang langit.
'baliw ka na Gracie... whats with your reaction kanina?' I took a deep sigh.
Bakit nga ba ako nagreact ng ganon?
Sino ba ako para magreact ng ganon?
'Baliw ka na talaga Gracie'
Hindi ko talaga maintindihan tong nararamdaman ko ngayon. Bakit feeling ko nagseselos ako?
Ano namang karapatan ko para magselos?
Siguro nag-expect lang talaga ako. Nag-expect akong may nagbago sa pagitan naming dalawa matapos ang nangyari kanina
Sometimes, we create our own heartbreaks through expectation.
I calmed myself down. Ayokong makita niya akong ganito. Ayoko magmukhang kawawa sa harap niya.
I finger-brushed my hair.
Kaya mo to Gracey!
Kalimutan mo na kung ano man yang katangahang nararamdaman mo.
You are here for money!
You are here to work.
Pag una kang nahulog, talo ka.
Forget everything!
Move on Grace, Move on!
***
I am on my way to the hotel's hall where the program is being held when suddenly, someone unfamiliar blocked my way.
"do you work here?" he said with wide smile.
"do I know you?" I impolitely asked. Unang una sa lahat, late na nga ako sa program dahil sa pagiinarte ko, humaharang pa 'tong 'sang 'to. Pangalawa, hindi ko naman talaga siya kilala. SO there's no reason for me to talk to him politely.
"Hi, I'm Paolo. and you are?" he said saka niya inilahad ang palad suggesting for a handshake. I gave him my death glare and refused his handshake.
"sungit naman!"
I made a step to my right para maiwasan siya but to my surprise, he also did.
