Mardin Doktoru

●° 9.BÖLÜM °●

BAZEN , BAZI ŞEYLERE GEREĞİNDEN FAZLA ÜZÜLDÜĞÜNÜZÜ ANLARSINIZ. ZAMAN SİZE BUNU EN İYİ ANLATAN ŞEYDİR.

ℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋ

"Hadi gidelim ! Her şeyi aldık zaten. "

"Her şeyi değil." Şilanın konuşma ile ona döndüm. Ne demek her şeyi değil ?

"Ne kaldı ki ?" diye sorduğum da Şilan gözlerini kaçırdı. Oha ! Kızın yanakları kızarmakta zirve yaptı. Bu kadar kızartacak ne alınacaktı ki ? Ay valla! Beynim durdu. Bunların hepsi alışverişten . Karşımızda duran Mirza, abim ve Ahmet ellerinde ki çantalardan dolayı bize baymış bir şekilde bakıyorlardı. İyi olmuştu onlara da. Ben demiştim beni getirmeyin diye ama nerede. Neyse işte onlara baktığımda onlarında anlamamış olduklarını anladım. Almi'ye baktığımda ise kulağıma yaklaşıp almamız gereken şeyi söylediğinde gözlerimin yerinden çıkacağına yemin edebilirdim.

"Benim ihtiyacım yok! Siz abim ile gidin alın!" dediğimde Şilanın da benim az önce verdiğim tepkinin aynısını gördüm.

"Arya saçmalama. Hem ben niye Azat ile gidiyorum.Üstelik annem senin almadığını duyarsa gider kendi alır. Haberin olsun!" Mirza bizim neden bahsettiğimizi anlamış olacaktı ki konuşmaya başladı.

"Ben anladım galiba.Neyse biz erkekler dışarıda dururuz. Siz de girer alırsınız. Ondan sonra da zahmet olacak ama eve gideriz." dediğinde bıkmış olduğunu kelimelerine yansıtmıştı. Hep beraber üst kata çıktığımızda hemen bir iç çamaşır mağazasına girdikten sonra Şilan kendi için iç çamaşır, gecelik bakarken benim askılıklara bile bakmadığımı gören Almi eline beğendiklerini alıp bana gösterdikten sonra sepete ekledi. Allah'ım bugün bitebilir mi artık ?

ℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋℋ

Göz kapaklarıma sanki tonlarca ağırlık koyulmuştu . Ne kadar göz kapaklarımı açmak istesem de olmuyordu . Neredeydim ? Saat kaçtı ? Hiç bir fikrim yoktu . Şuan sanki günlerce , haftalarca , hatta aylarca uyumamışım gibi hem yorgun hem de uykusuz hissediyordum. Zaten açılmayan göz kapaklarım uyumam gerektiği sinyalini veriyorlardı. Acaba neredeydim ? Bu sorunun cevabını öğrenmem için ilk önce uyuyup kendimi toparlamam gerekiyordu. Uyandığım da ne ile karşılaşacağımdan haberim yok.

*** 14 saat önce***

Başımda ki feci ağrı ile güne 'merhaba' dedim. Allah'ım bir gün de her insan gibi kendi başıma kalksam yemin ederim şaşarım. Allah'ım hem başım hem midem. Bu nasıl bir şey. Bildiğin midem Ankara bağlarından sonra horon tepen amca gibi... Ben mi nasıl hissediyorum. 50-60 yaşına gelip başına kravat takıp oryantal oynayan amcayı izleyen konuklar gibi hissediyordum. Allah'ım ben bu baş ağrısı bir de mide bulantısı ile adım dahi atamam yerimden . Ah ölüyorum galiba. Acaba aşağıya inmesem n'olur ? Tabi ki de canım babaannemin gazabına uğrardım.
Üzerimde bulunan pik- üzerimde değilmiş. Gece üzerime örtmüştüm ama demek ki uyurken düşmüş. Yataktan hiç kalkmak istemesem de mecburen kalkmam lazımdı. Babaannem sofraya geç kalanlardan hiç haz etmezdi. Halâ öyle sanırım. Odam da bulunan banyo'ya paytak adımlarla yürüdükten sonra elimi yüzümü yıkayıp, kuş yuvasına dönmüş saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptım.Zaten evden başka bir yere gitmeyecektik. Hemde bu sıcakta saçlarım açık gezemem. Dolabımın karşısına geçtiğim de ne giysem diye bakınırken gözüme kenarda bulunan şort bahçıvan tulumu - tişört ile yaptığım kombin gözüme çarptı. Kısaydı ama zaten evden başka bir yere gitmeyecektik. Abimler ve babam da sadece evde giyme şartıyla izin veriyorlar. Dedem ile babaannem de onaylamasalar da bir şey demiyorlar. Üstümü giydikten sonra spor ayakkabılarımı da giydikten sonra odamdan çıktım.