Mardin Doktoru

10. BÖLÜM 1. PART

Bölüm geldi. Burayı okuduktan sonra başlarsanız sevinirim. İlk olarak herkesten yorum bekliyorum. Vote de olursa 10 numara 5 yıldız olur. Artık sınav haftasına girmiş bulunuyorum. 2. Part'ı hafta sonu yazmaya çalışacağım. Aslında bugün bile o kadar ders çalışmam gerekiyor ki bölüm yazmayacaktım takii söz verene kadardı. Ben sözümü tuttum. Sizlerde yorum yaparsanız çok sevinirim.  İYİ OKUMALAR :)

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

KINALAR YAKILACAK                                                                                                                                                      TÜRKÜLER SÖYLENECEK                                                                                                                                         GELİN ÖNCE AĞLAYIP                                                                                                                                               SONRA MUTLULUKLA GÜLECEK

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Arya kalk artık ! " Almi sabahtan beri beri beni kaldırmaya çalışıyordu. Ama dün o kadar geç yatmıştık ki kalkacak gücüm yoktu. Yan tarafa kayıp Almi için yer açtım. Biliyorum ki onun da benden farkı yoktu.

"Almi , gel yat ! " dedikten sonra koltuğun üzerinde bulunan yastıklardan birini aldığı gibi ayaklarını süre süre yanıma yattı. O arkasını dönüp yattıktan sonra bende yüz üstü uyku pozisyonumu alıp gözlerimi kapadım. Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyordum ama abimin konuşması ile gözlerimi açtım. Ama arkamı dönmedim.

"Ooo.. Bunlar hala uyuyorlar. Almi hanım bir de Aryayı uyandıracaktı. " diye söylendikten sonra kapının kapanma sesinden sonra tekrar bölünen uykuma geri döneceğim sırada yine kapı açıldı. Yol geçen hanı gibi gelen giden eksik olmuyordu.

"Arya ! Almi ! Kalkın ! Görende ben gelin olacağım sanır ! Yarın kınası olan sanki benim ! Allah'ım kime diyorum ! " Babaannemin konuşması ile kafamı yastıktan kaldırıp etrafıma şaşkınlıkla baktıktan sonra kapıya baktım.

"Sizin benim uykum ile alıp veremediğiniz ne ? Bir uyutmadınız. " dedikten sonra yanımda uyuyan Almiyi dürtükledim. Ben uyumayacak isem kimse uyumayacak. Almi etrafına şaşkın bir şekilde baktıktan sonra tekrar kafasını yastığa gömmüştü. Ben de tekrar sanki kafam tonlarca ağırlıktaymış ta vücudum taşıyamıyormuş gibi yastığa geri düşmüştü. Babaannem de bizi kaldıramayacağını anlayınca kapıyı gürültülü bir şekilde kapatıp gitmişti. Biz de kendimizi durmadan bölünen uykumuza bırakmıştık.

***
Sabah uyandıktan sonra babaannem ceza olarak kahvaltı yaptırmamıştı. Daha sonra da kıyamayıp izin vermişti. Şimdi ise oturmuş gelin hanım (!) ile konuşuyorduk.

"Eee... Akşamınız nasıldı ? " diye utanmadan sormuştu Almi. Şilan'a baktığım da kızardığını görmüştüm ama ne kadar kızarsa da yüzü gülüyordu.

"İyiydi..."

" Sadece iyi mi ? Nasıl davrandı? Çok canın yandı mı ? Anlatsana! "

" Şey... Güzeldi.. Yani iyi davrandı. Canım biraz yandı ama güzeldi. " diye hem kızarmış hem de gülümseyerek anlatmıştı. Acaba Mirza ile benim gecem nasıl olacaktı. Canımı çok yakar mıydı? Neyse şuan bunları düşünüp kendimi korkutmama gerek yok.
Biz muhabbete dalmış giderken yanımıza Berfin yengem oturdu.