the hankering || muke (+)

+1

"Tanrım, Michael, şu cihazlardan kurtulmama yardım et."

Alex elini ağır çekimde koluna bağlanan kablolara uzatmışken Michael elini onun eli üzerine koydu ve zorla gülümsedi. "Bugün olmaz."

"Ben iyiyim, aptal."

"Bunu biliyorum." Alex'in elini eski yerine, beyaz örtünün üzerine koydu. "Sadece önlem."

Alex öksürmeye başladığında hemen ayağa fırlamış ve beyaz komodin üzerindeki sürahiye uzanmıştı ki Alex öksürükleri arasından "Dur" dedi, birkaç kere daha öksürdü ve sonra alnındaki ter damlaları ile birlikte yatağa yığıldı. "Ben iyiyim."

"Su içmek ister misin?"

"Bu olay başladığından beri her öksürdüğümde su veriyorsunuz, Michael." Alex güçsüz bir şekilde güldü. "Ciğerlerim fazla sudan dolayı şişecek."

Michael güldü ve az önce oturduğu sandalyesine tekrar yerleşirken "Üzgünüm" diye mırıldandı. "Sadece ne yapmam gerektiğini bilmiyorum."

Alex bakışlarını açık camın ardından gözüken mavi gökyüzüne çevirdi ve "Shine nerede?" diye sordu. Gözleri dolmuştu ve Michael bunu fark ettiğinde berbat hissetti. Elinden hiçbir şey gelmiyor olmasına lanet etti.

"Evde. 33 saattir uyumuyordu ve uyuduğu günlerse koridordaki şu rahatsız sandalyeler üzerinde oluyordu. Senin üzüldüğünü söyleyerek evine gönderdim onu."

Alex gülümserken bakışlarını camdan çekmedi. "Teşekkür ederim, Mike." Dudakları birbirinden ayrıldı ve esnemeye başlamışken tekrar öksürdü, birkaç kere. Michael bu sefer ona su vermeye çalışmadı, bunun yerine kafası altına elini koyarak arkadaşını hafifçe yataktan kaldırdı ve daha rahat öksürebilmesini sağladı. Alex'in derinden öksürükleri kulaklarında çınlarken elini yumruk yapmamak ya da kızı öylece bırakıp bir yerlere tekme atmamak için kendisini zor tuttu. En yakın arkadaşını böyle görmek onu parçalıyor, bir şey yapamıyor olması da kendinden ve tüm dünyadan nefret etmesine sebep oluyordu. İlaçları zamanında veriyorlar, iğneleri kullanıyorlardı ve buna rağmen hastalık ilerlemeye devam ediyordu.

Michael bunun sonunu görmekten ölesiye korkuyordu.

"Ah, tanrım." Alex öksürmeyi kestiğinde Michael onu yavaşça yatağa bıraktı. "Öleceğim."

"Kapa çeneni" dedi Michael öfkeyle. "Şunu söylemenden nefret ediyorum."

ikinci kitap ve kötü başlangıç #cry

ilk kitabın sonu da kötüydü #doublecry

ama olsundu