21 letnia Beatrice Chiara Cenci Waldorf uciekła od swojego życia w arystokratycznym rodzie Cenci.
Los odebrał jej nie tylko rodziców, ale i jedyną rzecz, którą kochała sport.
Jak jej życie odmieni się, gdy na swojej drodze spotka przyst...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
@chiaradorf: pierwszy dzień trzeba zacząć od uśmiechu prawda?
15k likes
178 comments
@auroramorosini: nie ma cię tu od 24h, a ja już nie daję sobie rady z tymi debilami ;c
@softesoro: no właśnie Chi! tęsknimy!
@chiaradorf: @softesoro @auroramorosini dajcie im się wyszaleć, jutro przecież grają finałowy mecz
@paulpogba: mam nadzieję, że będziesz kibicować Waldorf ;D
@blaisematudiofficiel: allez les bleus!
@antogriezmann: jesteś naszym talizmanem!
@chiaradorf: @paulpogba no jasne gazelo @antogriezmann ty masz swój talizman tuż przed nosem, tylko go nie dostrzegasz
@brumarquezine: o matko jaka piękna!
@dybxlxmyking: czy ty i Paulo zerwaliście?
@ericdier15: Waldorf, jesteś gotowa na ostrą jazdę bez trzymanki w dół? XD
@delealli36: @ericdier15 kto to??
@lucianovietto: masz jakiś taki poszarpany język ; /
@delealli36 zaczął cię obserwować
__________________________
Następnego dnia obudziłam się gdzieś około dziewiątej. Słońce lekko muskało już moją skórę, więc postanowiłam jak najszybciej zwlec się z łóżka i dobrze zacząć dzień.
Idąc do kuchni, poczułam zapach świeżo zrobionych tostów i dopiero poczułam jak bardzo jestem głodna. Od wczorajszego popołudnia nic nie jadłam.
-Może masz ochotę? - usiadłam przy stole, a Eric postawił przede mną talerz i kubek z ciepłą herbatą.
-Jesteś dla mnie za dobry - powiedziałam, dobierając się do kolejnej porcji. -Już zapomniałam jak to jest.
-Czyli jak? - spytał i usiadł naprzeciwko mnie.
-No wiesz, czuć taką rodzinną atmosferę - zauważyłam, że się uśmiechnął- wstajesz, a śniadanie czeka na ciebie, Beatrice Cenci byłaby ukontentowana - zaśmiał się. -Poza tym tosty nie są spalone.
-A czy Chiara Waldorf też jest zadowolona?
-Nawet nie wiesz jak bardzo - posłałam mu swój najpiękniejszy uśmiech.
-Poza tym musisz się najeść, bo zaraz jedziemy odwiedzić Dele - powiedział.
-No co ty. Przecież nie może być aż tak trudny - chciałam zabrzmieć tak, jakbym wcale się nie stresowała, ale tak naprawdę kogo chciałam oszukać? Eric znał mnie na tyle, by wiedzieć, że boję się nowych znajomości.
