"Eğer bunu okuyorsan bir gün bir kazayla buraya gelme ihtimalin yüksek demektir. Hatta ihtimal gerçekleşmek üzeredir"
°°°
Korkunç bir uçak kazasıyla bilinmezliklerle dolu esrarengiz bir adaya düşen bir grup insan.
Düştükleri normalden fa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaptığı bu çalışma için @betllckr 'a çok teşekkür ederim 😄
ELİF'DEN
Hiçbir şey.. Hiçbir şey hissedilmiyor. Ne bir duygu ne de boşluk hissi.Sadece her yer karanlık.Gözlerim açık mı kapalı mı açmaya çalışıyorum mu onu bile bilmiyorum.Nasıl bir şekilde duruyorum anlayamıyorum.Karanlığın yanında kulaklarımdaki çınlama belirginliğini koruyarak varlığını hissettiriyor.
Bilincimi ne zaman kazandım ya da ne zamandır ve niye bu haldeyim bilmiyorum.Kendimi ne kadar zorlasam da şuan bulunduğum durumu idrak edemiyorum sadece bildiğim tek bir şey var.Hayatımda daha önce hiç böyle bir şey yaşamadığım.
Bu durumdan korkmam gerekse bile korkunun zerresini hissetmiyorum.Kulağımın çınlama sesinin yanına boğuk boğuk sesler çalınmaya başlayınca yüz hatlarım refleks olarak sert bir şekilde gerildi.Boğuk seslerin nedeni olan ağızda gevelenen ve tam anlaşılmayan kelimeler bir yakınlaşıp bir uzaklaşıyordu.
Az önce kulak çınlamasından başka bir şey yokken şimdi anlaşılmayan bir gürültü vardı.
"Elif! Elif! Sen misin iyi misin?" Gürültünün arasından çekip çıkarılan ve kulağıma çalınan kelimeler sanki uzun zamandır nefes alamıyormuş gibiydim de son anda boğulmaktan kurtulmuşum gibi boğazımdan çıkan o acı ses eşliğinde nefes almama sebep oldu.Göğsüm hızla inip kalkarken yerine gelen duyularım sayesinde üzerime bir anda oturan ağırlığın yanında sağ yanağımın pürüzlü bir zemine süründüğünü hissettim.
Ve tekrar o boğuk sesler dalgalanarak devam ettiğinde hareket etmeye ve bağırmaya çalışsam bile başarılı olamadım.Göz kapaklarımı zorlayarak araladığımda yüzüstü sağ yanağımın üzerinde yatarken görüş alanımda sol elim vardı.Hala ne olduğunu tam olarak çözemiyordum hissizliğin ardından bir anda dolan duygular, yoğunlaşarak zirveye çıkıyordu.
Sol elimin parmak uçlarında hissetmeye başladığım karıncalanma kısa sürede tüm elime yayıldığında canımı yakmaya başlayıp elimin derisinin altı sarı bir renkle parladıktan sonra söndü ve acı durdu.Aklımı kaybettiğimi düşünüp bulunduğum durumun içinden çıkamazken parmaklarımdan çıkarak yukarı doğru süzülen ince sarı duman, şaşkınlığın tam olarak tüm benliğimi ele geçirmesine neden olduğunda elimi yavaşça yukarı kaldırdım ve çıkan sarı dumanla birlikte parmaklarımı yavaşça oynatmaya başladım
Parmaklarımı hareket ettirince sarı duman hızlıca bileğime doğru aktıktan sonra kolumun tamamına oradan da vücuduma yayılmaya başladı.Bu sefer tüm vücudumun her bir zerresinde meydana gelen karıncalanma hissi kuvvetli acısıyla tekrar meydana çıkınca olduğum yerde büzüldüm.Vücuduma yayılan sarı dumanın parlak ışığı acıyan gözlerimi kapatmama sebep olduğunda bilincimde kapandı
***
Burnuma dolan yoğun ot kokusu ile birlikte göz kapaklarımı açtım.Uçsuz bucaksız orman tüm haşmetiyle görüş alanıma girince sağ omzumun üstüne yattığım yeşil otların arasından elimle destek alarak kalktım.Ani hareketimden dolayı gözlerime inen siyah perde görüş alanımı kapatırken düşmemek için bir yere tutunma ihtiyacı hissettiğimde çoktan öne doğru yalpalayarak düşerken gözlerimin önüne gelen görüntüler korkunun vücudumu sarmalamasına neden oldu.Bu sefer iki kolumla destek alıp dizlerimin üzerine oturduğumda gözlerimin önüne gelen kuyudan aşağı atıldığım an tüm bilincime yayılırken kafamı sağa sola çevirip koca gövdeli ve dallara sahip olan ağaçların sarmaladığı uçsuz bucaksız ormana baktım.
