THE STORY OF BERNICE

CHAPTER 10

Nagpunta si Chesca sa school ng mga bata para kausapin ang principal ng mga ito. Nagpaalam siya ng maayos na kelangan niyang ilipat ulit sa Manila an mga bata. Nagpasalamat din siya dahel tinanggap nito ang mga bata kahet pa nga walang requirements. Nagpaalam din siya sa Class Adviser nina Kathryn at Kristoff,

Paguwi nila sa bahay nila, nag impake na siya ng mga gamit nila.

Kathryn: mom, what’s going on? Are we leaving again?

C: we’re going back to Manila.

Kristoff: Really mom? That’s great… can we still go to school??

C: I still have to talk to your school principal if they can still accept you there.

Kathryn: I hope they will.

Kristoff: when are we leaving?

C: I have to attend to other stuffs; maybe tomorrow morning we can take the first flight back to Manila.

F: bakit bigla mong naisip na bumalik na sa Manila?

C: may mga kelangan akong ayusin doon.

F: tulad ng?

C: well it’s none of your business… don’t worry, it has nothing to do with you.

That day, naging busy si Chesca, pmunta siya sa may ari ng bahay nila para makapagpasalamat. Naging mabait ito sa kanila lalo na sa mga bata… nagpaalam din siya kay nancy at nagpasalamat… kahet papano naapprecite naman niya ang ginawa nito… Hindi sila magkaibigan, pero hindi din niya masasabi na magkaaway sila.. thankful sya dito, in a way… ang wish lang daw ni Nancy, n asana maging ok na silang dalawa ni Francis… 

They took the first flight back to Manila.kasabay na nila si Francis… sinundo sila si Mang Gary sa airport. Pagdating nila sa bahay, andun ang parents ni Chesca, pati si Mommy Vanessa. Nung natanggap ng mga ito ang tawag ni francis na babalik na sila sa Manila, pinaghandaan naghanda sila… simple lang yun.. sila sila lang ang present. Kahet pagod, busy na agad yung dalawang bata sa pakikipagkwentuhan sa daddy lolo nila… binibida na nito yung mga lugar na pinuntahan nila… 

MV: hi iha, kamusta ka na?

C: ok lang po ako ma… sorry ma, masama po pakiramdam ko, magpapahinga muna ko. (dumiretso ito sa kwarto nila para magpahinga.)

MV: Francis, anong problema ng asawa mo?

C: masam po pakiramdam mom. Lately po laging nahihilo yan eh, napapagod po yata, halos lahat kase ng trabaho sa bahay siya yung gumagawa eh..

Mommy Julie: ok na ba kayo iho?

F: nag uusap naman po kame, pag kelangan,

MJ: konting tiis pa Francis…

F; yes ma. Thanks po.

MV: o dalhan mo na ng pagkain yung asawa mo sa taas. Baka matulog yun ng walang kain.

F: sige po ma.

Umakyat ito dala yung pagkain na siya mismo yung nagprepare. Pagpasok niya, natutulog na si Chesca.

F: chex, chex, kain ka muna.

C: ayoko wala akong gana. Iwan mo na lang diyan.

F: sigurado ka, hindi ka nagugutom? Anong gusto mo, ipapabili ko.

C: wala… gusto ko lang magpahinga.

F: tawagin mo na lang ako pag may kelangan ka ha,

C: pakitawag na lang yung mommy ko.

Lumabas si Francis para tawagin si Mommy Julie. Ayaw lang siguro talaga ni Chesca na siya ang magpakain dito kaya mommy niya ang pinatawag. 

MJ: iha, bakit? (tanong nito pagpasok niya sa kwarto.. umupo si Chesca)