Ο ποδοσφαιριστής της καρδιάς της

Κεφάλαιο 24

Γεια και πάλι! Νεο κεφάλαιο!  Τα αστεράκια και τα σχόλια σας ΜΡ κανουν και χαμογελω για ακόμη μια φορά! Σας ευχαριστώ πολύ! Τα λέμε ξανά στο επόμενο!

Φιλιααα
€€€€€€€€€€€€€€€€€€

Ορέστης

Αμάν πια αυτή η κοπέλα! Με βγάζει εξω απο τα ρούχα μου, διαολε! σκεφτόμουν όση ώρα το καυτό νερό του ντουζ έπεφτε πάνω μου.

Ειλικρινά δηλαδή, το πείσμα της εσκαγε και γάιδαρο! Και αυτός ο τροπος που πάντα είχε μια απάντηση για όλα....Πόσο μου την έσπαγε!

Ναι, αλλα και ποσο σε ανάβει, Ορέστη....

Και εδώ που τα λέμε, τέτοιος μαλάκας που της έτυχε της κοπέλας, τι να κάνει, να μην την έχει έτοιμη την κακία και την εξυπνάδα;

Και νοιάζεται για σένα Ορέστη. Δεν την είδες όταν έπαθες την κρίση πανικού;

Και εσύ τι έκανες; Την εβρισες και απο πάνω!

Παρτα να μην στα χρωστάω. Μαλάκα, ε μαλάκα.

Ωχου, έλεος, τι είμαι και κάθομαι καο υπεραναλυω τα πράγματα, καμιά γκομενα;

Εκλεισα απότομα το νερό και αφού τυλιχτηκα με μια πετσέτα, πήγα να εκτιμησω τις πιθανότητες που είχα να φάω ξύλο απο την Μιλένα.

****************

Εκοβε τα λαχανικά λες και της εφταιγαν για ο,τι κακό είχε συμβεί ποτέ στην ζωή της.

Ωχ, δεν ξεκινάμε καλά.....Δεν ξεκινάμε καθόλου καλά!

"Δεν μου λες, τα αμοιρα τα λαχανικά τι σου έκαναν και τα κοβεις λες και σου σκότωσαν την μάνα;"

"Να μας κάνεις την χάρη Ορέστη, απο την στιγμή που είσαι η αιτία που έχω νεύρα, μην μιλάς προσβλητικά για κανέναν τρόπο που επιλέγω να αντιμετωπιζω τα νεύρα αυτά, εφόσον δεν περιλαμβάνει το να σου σπασω το κεφάλι" απάντησε, δίχως να σηκώσει τα μάτια της από το ξύλο κοπής.

Πλησίασα πιο κοντά, και έβαλα τα χέρια μου στην μέση της, αγκαλιάζοντας την.

"Μιλένα.... Συγγνώμη...." ψιθυρισα στο αυτί της, και δαγκωσα απαλά την άκρη του.

Ακουσα την ανάσα της να κόβεται στιγμιαία και χαμογελασα με ικανοποιηση. Μου άρεσε να ξέρω πως είχα την δυναμη να της το κάνω αυτό, να την βασανισω γλυκά.

Αρχισα να φιλαω τον λαιμό της και εκείνη χαλάρωσε, και αφέθηκε. Στήριξε την πλάτη της στον θώρακά μου, και έγειρε τον λαιμό της προς τη μια πλευρα, δίνοντας μου καλύτερη πρόσβαση.

Ξαφνικά, τραβήχτηκε και γύρισε να με αντικρίσει. Οταν είδε οτι φορούσα μονο την πετσέτα, χαμογέλασε. Αρχισε να 'τρέχει' τα δάχτυλα της πάνω-κάτω στον κορμό μου, τα νύχια της άφηναν ελαφρά σημάδια στο δέρμα μου, και η επιθυμία μου για εκείνη όλο και μεγάλωνε.

"Μιλένα.... Ελα...Σταμάτα...." ψελλισα καθώς ένιωθα παραδομένος στο έλεος της.

"Πες μου 'παρακαλώ' και ίσως να το σκεφτώ...." απάντησε και απλα συνέχισε να με ακουμπάει και να κολλάει το κορμί της στο δικο μου, μέχρι που ενιωθα πως έχανα καθε έλεγχο...