Διάολε.
Θα μπορούσα να ξεριζώνω το δέρμα μου με τα ίδια μου τα χέρια και να πίστευες πως είμαι εντάξει.
Διάολε.
Θα ισοπεδώσω οποιονδήποτε σε πειράξει και πάλι θα πίστευες πως είμαι αδύναμη.
Διάολε.
Θα μπορούσα να πεθάνω και δεν θα το είχα καν καταλάβει χάρης στο πώς νιώθω εδώ και χρόνια.
Διάολε,
σιχάθηκα να λέω το όνομά του.
Θα μπορούσα να βάψω όλο τον ωκεανό στο χρώμα των ματιών σου και να μην σε έπειθε πόσα θα έκανα για εσένα.
Είσαι αχάριστος, πολύ αχάριστος. Και εγώ την χαρίζω έυκολα.
Γαμώτο.
Πεθαίνω.
Πεθαίνω, γαμώτο.
YOU ARE READING
Οι περιπέτειες μιας αυτοκτονικής αναρχίας
PoetryΠοίηση για το πόσο αγαπώ, το πως μισώ και το πώς σταδιακά, η ψυχική μου υγεία επιδεινώνεται. περιέχει αναφορές σε ψυχικές ασθένειες, σεξουαλική βία και αυτοκτονία.