Νόμιζε πως υπερέβαλλα κάθε φορά που έλεγα πόσο τον αγαπώ. Απο πάντα ήταν δύσπιστος καριόλης και μου έσπαγε τα νέυρα. Του απέδειξα την αγάπη μου με δυό τσιγάρα και ένα καφέ. Εκείνος μου την απέδιδε διαβάζωντάς μου μέχρι να κοιμηθώ.
Να με βρίζεις στο σέξ. Του είπα, και εκείνος γέλασε και έγνεψε θετικά. Και να με πηδάς σαν εχθρό σου, και να με αγαπάς σαν τον ήλιο το χειμώνα. Να θερίζεις μπάτσους σαν στάχυα και να πνίγεις φασίστες με τα όμορφά σου σκούρα και πληγιασμένα χέρια.
Να γελάς κοιτώντας την κάνη του όπλου, όταν οι μπάτσοι σε σημαδέυουν. Να με αρπάζεις να με φιλάς και να πετάς ναπάλμ. Να κρύβεσαι στις γωνίες της Στουρνάρη βαστώντας τουφέκι, και να βάζεις φωτιά σε οδοφράγματα. Να κάθεσαι μπροστά τους και να τραγουδάς.
Να σε κοιτώ ενώ μας έχουν κάτω οι άντρες των Δέλτα και να μας σπάνε τα πλευρά και τα σαγόνια και να μου γελάς, και να γελώ και γω απο το πόνο. Να μας σέρνουν απο τις χειροπέδες μέχρι τη ΓΑΔΑ και να μας βλέπουν οι περαστικοί να γελάμε με δόντια ματωμένα.
Να μας βρίζουν και να μας κοροιδέυουν οι σκλάβοι των αφεντικών μα να μη τους ακούμε ενώ ανεβαίνουμε εφτά ορόφους με τα πόδια. Να μας χώνουν μέσα στο κρατητήριο και εμείς να ουρλιάζουμε συνθήματα μέχρι οι φωνές μας να κλείσουν.
Το πάθος για τη λευτεριά, είναι δυνατότερο απο όλα τα κελιά. Είτε αυτά είναι ψυχικά, είτε είναι άσπρα κελιά τρελάδικου. Γιατί δεν μ'αρέσει να το λένε ψυχιατρείο.
Ο ανθός της αντίστασης έγινε αγκάθι και παντού φυτρώνει, και με φιλάς σφίγγωντάς μου το χέρι, περιμένοντας το ντου στο επόμενο στενό.
YOU ARE READING
Οι περιπέτειες μιας αυτοκτονικής αναρχίας
PoetryΠοίηση για το πόσο αγαπώ, το πως μισώ και το πώς σταδιακά, η ψυχική μου υγεία επιδεινώνεται. περιέχει αναφορές σε ψυχικές ασθένειες, σεξουαλική βία και αυτοκτονία.
