Οι περιπέτειες μιας αυτοκτονικής αναρχίας

Ήλιος

Κοίτα Ήλιε Με πονάς πολύ

Δεν ήθελα ποτέ να σε σβήσω Και δεν θα προσπαθήσω ποτέ

Έχασες όμως την μιλιά σου Και έσβησαν τα φώτα του τσίρκου

Τελείωσε η παράσταση Τελείωσα μαζί και εγώ

Μα, Είσαι το μαύρο χάδι η Γλυκιά πίκρα

Αυτή η αμαρτωλή Αγιότητα

Αυτό το βρόμικο μέλι

Που αγαπώ

Τόσο

Πολύ

Ο γαλάζιος ουρανός που έχει βαφτέι κόκκινος απο την φωτιά

Αυτό είσαι για εμένα, Ήλιε, είσαι μια συννεφιά αλλά όμορφη

Κάθε γωνιά και κάθε καμπύλη σου είναι τέλεια

Είσαι σαν βροχή μετά την ξηρασία

Σαν ένα χέρι που με σήκωσε

Απο τα βάθη της Κόλασης

Ένα κερί

Μέσα

Στο

Σκότος

Το χρυσό σε μια αγιογραφία και η πορφύρα σε ένα γυμνό σώμα

Είσαι το αντίδορο σε ένα αμαρτωλό γεμάτο αίματα στόμα

Η φωτία στο μπουκάλι μιας κουκούλας

Το φώς σε μια ευλαβή λαμπάδα

Είσαι το φώς

Το σκοτάδι

Η ζωή

Όλα.

Ή

Και τίποτα

Πάλι σ'αγαπώ.

Σωστά;