<Clare's P.O.V.>
"Yes, what your thinking is right. SHE'S MY GIRLFRIEND."
wait--- tama ba tong narinig ko?! girlfriend?! GIRLFRIEND?! G-I-R-L-F-R-I-E-N-D?! WHAT?!
"WHAT?! Heck NO!" sa sobrang bigla ko napasigaw ako.
"Psh. People this days... Stop denying it, your boyfriend already told it." O_O what the what?! nooooooo! mali! mali siya ng ini-isip T^T
at umalis yung kuya niya ng malapad ang ngiti T^T
at eto.. si kirby, naka-ngiti ng nakakaloka! grabe! mababaliw na ako!
"Ano namang pumasok sa kokote mo at sinabi mo yon?!" aish! hindi ko siya maintindihan! ano bang gusto niyan ipa-rating?!
"Dont mind that." kalamdong sabi niya sakin. aba?! dont mind that?! eh ang sa pagkaka-alam ng kuya niya may realasyon kami?! tapos wala lang?!
"Anong wala lang?! bakit mo yun ginawa?!" Nakaka-irrita siya!
"Trip." What?! Trip?! ugh!
"Ugh!" Pumunta na uli ako sa kwarto kung saan ako natulog kanina at hindi na kumain ng dinner! nakaka-inis!
and the next day, umuwi agad ako! hmp
-----------------------------------------------------------------------------------------
<A: fast forward tayo ng unti ^__^>
2 Months na since nung gulo, nung muntikan na akong masuntok ni Dylan... hinding-hindi ko yun makaka-limutan, maraming nangyari sa loob ng 2 months na yun, mas madalas na kaming magkakasama nila drake,hannah, at ako minsan naman kasama din namin si kirby. naging kaibigan na namin ni Drake, si kyrby-- err-- okay lang? basta! maraming nangyare pero, hindi parin ako nakaka get-over dun sa mga times na nasakatan ako dahil kay dylan. Pero, hanggang ngayon nag so-sorry parin siya, naririnig ko din sa classmates namin na hindi na daw siya cassanova, hindi na daw masyado nag ha-hangout sa mga bars, basta para daw tumino siya. ano kayang nangyare dun? nagababgo kaya siya para sakin? ayy--- eto nanaman ako, illusyonada.
Pero time na kaya? time na para patawarin ko siya?
Nasa Cafeteria ako ngayon, mag-isa lang ako, Si Hannah, hindi pa tapos yung project niya kasama yung groupmates niya, tapos si Drake, May practice ng basketball.
Haaaay. Naka-upo ako sa may medyo dulo... napag isip-isip ko, dapat ko na sigurong patawarin si Dylan? kasi 2 months na ang nakalipas! Kung si God nga ang bilis mag patawad ako pa kaya? hihi ^^ mabait na uli ako! hindi na uli ako nag ma-makeup at kung ano-ano pa, back to the old Clare na uli.
"Pwedeng pasabay?" ouch. hindi ko alam pero nasasaktan parin ako. first love ko kaya siya. nasabi ko na ba sa inyong 2 months na din kaming hindi nag-uusap? simula nung away na yon...
pero sabi ko nga.. handa na akong patawarin siya.
"Sure :)" I smiled brightly. Nahalata niya kayang peke yun? kasi ang totoo naman nalulugkot ako.
Muka siyang nagtaka kasi parang hindi na ako galit sa kanya.
"Alam ko ini-isip mo, hindi na ako galit sayo. i think it's time for me to forgive you, and im sorry, for acting so stupid, but you can't blame me naman, diba? Daig ko pa isang girlfriend kung mag-tampo eh ha ha ha, bati na tayo ah?" why am i acting like this? bakit ansakit paring isipin na pinag-pustahan nila ako?
"Im sorry. I really am. But can please give me a second chance? hindi na ako cassanova, hindi na ako nag cu-cut ng mga klase, nag papakatino na talaga ako, promise. Hindi ko alam nung una, kung bakit hindi ko naisip na magkakagusto ako sayo, siguro dahil mas naunahan ako ng pagiging judgemental ko, na porket hindi sikat at tawag nila sayo ay nerd, panget agad. pero hindi eh, nakita ko na maganda ka talaga. at nung una kitang makita after nun friday na yun, hindi ko alam kung bakit ako nagka-ganon. Love at first sight? ay wait, no-- Love after make-over sight? haha, i guess?" bakit paring ang sakit ng sinasabi niya? so, that means, gusto niya ako kasi maganda ako? ouch.
"So you like me because im pretty?"
"huh? no--- that's not what i meant. I mean nabulag lang ako dahil sa pagiging judgemental ko, hinusgahan agad kita, at hindi ko na-realize na ma----" pinutol ko ang pagsasalita niya.
"ikaw naman. joke lang, tense na tense ka ka-agad eh. ha ha." sige, clare. pahirapan mo lang ang sarili mo.
"So,that means...? friends?" inilahad niya ang kamay niya sakin.
"Friends."
"May pag-asa bang maging More than friends?" naging seryoso yung muka niya.
"uhh.. i guess?" O_O wait---ano yung sinabi ko?! may sarili atang utak tong bibig ko eh! uwaaa! ano bang ginawa ko?!?!
"Really?! thanks, clare! Thank you!"
pero na-realize ko na din na sincere talaga si Dylan...
sa mga sinasabi niya...
satingin ko he already learned his lesson and i think he's already worth my trust...
dahil alam ko sa salita niya na totoo ang mga sinasabi niya...
Sana lang hindi niya sirain ang tiwala ko sa kanya...
at sana... hindi ako magsisi sa desisyon kong ito.
