Chapter 32: Mission Accomplish?

349 15 0
                                    

<hannah's P.O.V.>

"Hannah please....ikaw lang ang makaka-tulong sakin..." Ugh. ayoko na. please..tama na.

"Please, Dylan...just...give up." oo, si Dylan ang kausap ko. nandito kami sa may garden ng school.

Kung nag-tataka kayo kung saan niya gusto magpa-tulong....

Well, gusto lang naman niyang tulungan kong magka-balikan sila ni clare. gusto niya akong gamitin para mag-selos daw si Clare at nang ma-realize ni clare na si Dylan parin daw ang mahal niya.

Gusto ko sana siyang tulungan pero hindi ko alam kung kaya ko eh...kasi---kasi mahal ko si Dylan.

Oo, mahal ko na si Dylan.

Hindi ko alam kung pano...kailan...basta! isang araw lang tapos, kada nakikita ko siya napapangiti ako...kada nakikita ko siyang may kasamang iba nagseselos ako....basta. hindi lang crush eh. iba yun. alam ko ang feeling nun. at iba yun sa nararamdaman ko ngayon.

"Hannah...please lang..." i cant resist him.

"Ugh! okay. but promise me one thing."

"Ano yun?"

"Kapag hindi parin kayo nagka-balikan ni clare...susuko ka na. at bibigyan mo na nang chance yung iba sa puso mo." Oo, ako yung tinutukoy ko. Yung 'iba'.

Pero kung magka-tuluyan nga sila...bahala na! siguro hindi lang talaga siya para sakin kapag ganun.

"Promise! thank you so much, hannah!" then he hugged me. ugh. para bang may electricity nung dumapo yung balat niya sa balat ko. ewan! nababaliw na ata ako sakanya.

At yun. dun na ngsimula yung plano ni Dylan.

-----Intrams-----

Naglalakad kaming dalawa dito ni Dylan sa may mga booth.

Na-mimiss ko na si Clare :(

Sabi kasi ni Dylan huwag daw ko muna lapitan si Clare hangga't hindi pa ang plano! ugh! kaninis.

Lumingon ako kay Dylan at nakitang napa-tigil siya. tumingin ako sa tini-tignan niya.

May biglang kumirot sa dibdib ko...si Clare yung tini-tignan niya.

Ouch. :(

Nagulat nang biglang humarap sakin si Dylan....walang ekspresyon. pero mas kina-gulat ko nang bigla niya akong hinalkan! O_O hindi ako maka-galaw...na mental block ako..walang pumapasok sa isip ko....

Tumigil siya sa pag-halik sakin ng nakita niyang lumingon si Clare.

Kaharap ni Clare si Kirby dahil nasa likod ni Clare si Kirby...

Ang mas kinagulat naming lahat ay nang.....halikan ni Kirby si Clare!?

Hindi pa nag-sisink in sa utak ko yung pag-halik sakin ni Dylan tapos ngayon hahalikan ni Kirby si Clare sa harap namin?! ni Dylan?!

And sunod na nang yare? sinampal ni Clare si Kirby nang napaka-lakas! omg. ano ba talagang nangyayare?

"WTF, KIRBY?! YAN KA NANAMAN EH! NANGINGI-ALAM KA NANAMAN! ANO BANG PAKE-ALAM MO?! BAKIT KA BA NAKIKISAW-SAW SA MAY BUHAY NG MAY BUHAY?!" Sigaw ni Clare kay Kirby. ano ba tong gulo'ng pinasok ko?!

"DIYAN KA NAMAN MAGALING EH! MANGINGIELAM KA TAPOS KAPAG TATANUNGIN KA, IWAS TINGIN LANG ANG ISASAGOT MO! KUNG HINDI IWAS TINGIN 'SORRY' ANG SASABIHIN MO!? FUCK, KIRBY! TANTANAN MO NA AKO! KUNG HINDI DAHIL SAYO MASAYA SANA KAMI NI DYLAN NGAYON! KUNG HINDI MO KO PINAPUNTA DUN SA BAR NA YON AT HINALIKAN, MASAYA SANA KAMI! KUNG HINDI MO AKO PINAPUNTA DUN SA BAR NA YUN HINDI KO SANA MAKIKITA SI DYLAN NA KAHALIKAN ANG BESTFRIEND KO! IKAW ANG DAHILAN NG LAHAT EH! IKAW ANG PUNO'T DULO NG LAHAT! HINDI BA PWEDENG MAWALA KA NA LANG?!"

bigla na lang may pumatak na luha sa pisngi kopero agad ko itong pinunasan para hindi nila makita. so..ibig sabihin...m-mahal niya parin si Dylan?

Agad na hinila ni kirby si Clare palayo...

Bakit ba hindi ko to naisip? na mahal pa ni Clare si Dylan? bakit ba kasi pumayag pa ako dito sa pesteng plano na to?! Bakit kasi...minahal ko pa siya...

Mission accomplish na ba?

Siguro para kay Dylan, Oo.

Pero para sakin?

Game Over.

Predicting loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon