Απόψε, στις τρεις {TYS_GR}

~Εγώ δεν γέρασα ποτέ!~

Μεθυσμένος μπαίνω στο κλαμπ Dab
δεν σας βλέπω λέω ούτε καν Dab
την δικιά σου παίρνουμε gangbang
ποιος γαμ*** τους λαϊκούς Dab!

Τραγουδούσα και χόρευα σαν το κατσίκι, στο ρυθμό της μουσικής, όπως είχα δει κάτι πιτσιρίκια να κάνουνε στον δρόμο.
Είχα, εδώ και λίγες μέρες, αντικαταστήσει τις φαρδιές, λουλουδένιες φούστες μου με κολλητά παντελόνια, ενώ χθες έβαψα τα μαλλιά μου σε ένα έντονο κόκκινο χρώμα. Ε, όσο να 'ναι πρέπει να συμβαδίζουμε με την σημερινή νεολαία, εμείς οι χμ...πενη...σαρα...τριαντάρες!
Συνεχίζω να τραγουδάω και να κοπανιέμαι μέχρι που ακούω τον ήχο του κουδουνιού. Δεν μπαίνω καν στον κόπο να χαμηλώσω τη μουσική.
Σίγουρα ήταν η Ασπασία. Της είχα ζητήσει να έρθει να με βοηθήσει με τον υπολογιστή, γιατί ήξερε από αυτά. Έπρεπε να μου μάθει κι εμένα κάποια στιγμή, για να γίνω επιτέλους μια μοντέρνα, ανεξάρτητη, νέα γυναίκα.
-Ασπασία μου; Έλα, πέρασε! Σου αρέσει το τραγούδι που έβαλα; Είναι και πολύ πρώτο! Αυτό μου είπανε στο μαγαζί που πήρα το CD!
-Καλέ κυρία Μέλπω αυτό βγήκε το 2016! Κανένας δεν το ακούει τώρα πια. Άλλα είναι στη μόδα.
-Κόψε αυτό το κυρία, θα βγάλω φλύκταινες πουλάκι μου, δεν με λυπάσαι; Και τι μου λες τώρα; Ακούω τραγούδι του 2016;
-Ε... προφανώς!
-Α τους αλήτες! Με κορόιδεψαν! Έπρεπε να το είχα καταλάβει εγώ όταν τους είδα να πέφτουν κάτω, ξεροί από τα γέλια. Άκου να δεις τι έγινε Ασπασία μου. Είχα πάει σε αυτό το μαγαζί της συμφοράς για να ζητήσω τραγούδια του 2020. Ξέρεις τώρα τα πιο cool, αυτά μωρέ που ακούει η νεολαία. Κι εκείνος ο μπαγλαμάς στο ταμείο, μόνο που δεν ταβλιάστηκε κάτω, από τα γέλια, όταν με άκουσε.
-Αν θέλεις μπορώ να σου πάρω εγώ. Ξέρω τι κινείται στην αγορά.
-Σε ευχαριστώ πολύ Ασπασία μου. Πάμε τώρα να με βοηθήσεις;
-Πες μου ακριβώς σε τι.
-Να μωρέ, εδώ με τον προφέσορα, του Πανεπιστημίου που σπουδάζω, θέλαμε να κάνουμε online μάθημα! Με σκαι.
-Skype θέλεις να πεις.
-Α γεια σου, αυτό. Αλλά εγώ δεν το ξέρω το πρόγραμμα καθόλου μιλάμε. Πως το χρησιμοποιείς;
-Θα σου μάθω εγώ, είναι πολύ εύκολο.
Καθίσαμε και μου έδειξε. Τώρα μπορούσα μόνη μου να τα καταφέρω.
Το μάθημα με τον προφέσορα έγινε, αν και εδώ που τα λέμε γρι δεν κατάλαβα! Έλεγε για κάτι πράγματα παλιακά κι εγώ αυτά τα βαριόμουν.
Πάλι καλά που μετά βγήκαμε με την Ασπασία για καφέ. Εκείνη, ήταν μια τελειόφητη της Νομικής και έμενε στην ίδια πολυκατοικία που έμενα κι εγώ. Μαζί με τους γονείς της, τη γλυκούλα οχτάχρονη αδερφή της, Ερατώ και τον δωδεκάχρονο αδερφό της, αυτό το σπαστικό νιάνιαρο, τον Μιχάλη. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όπου πάει αυτό το παιδί σέρνει πίσω του και μια κάμερα! Ακαταλαβίστικα πράγματα.
Κοίταξα γύρω μου, στην καφετέρια, καθώς συζητούσαμε με την Ασπασία και το βλέμμα μου καρφώθηκε πάνω σε έναν νεαρό. Έπρεπε να ήταν γύρω στα τριάντα με τριανταπέντε το πολύ. Αχ ένας κούκλος!
Η Ασπασία μάλλον είδε που κοιτούσα γιατί χαμογέλασε.
-Αχ μανάρι μου εσύ. Τι κορμί είναι αυτό; Φωτιά μας έβαλες μεσημεριάτικα., ψυθίρισα.
-Μέλπω!, είπε η Ασπασία.
-Ε τι Μέλπω; Αφού το παλικάρι είναι μανουλομάνουλο!
-Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε. Έχω και μια μάνα άρρωστη στο σπίτι.
-Καλάαα..., απαντησα βαριεστημένα.
-Εεεεε παιδί! Νέος!, φώναξα στον σερβιτόρο που παρεμπιπτόντως ήταν κι αυτός μανουλομάνουλο.
Η Ασπασία με τράβηξε σχεδόν έξω από την καφετέρια. Μα τι μικροαστή!
-Ασπασία, μην τραβάς. Δεν θα γυρίσω πίσω στην καφετέρια.
-Σίγουρα;, ρώτησε στ' αστεία.
-Με μένα ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρη! Τουλάχιστον ελπίζω να μην σε έφερα σε δύσκολη θέση γλυκιά μου.
-Μπα..., έκανε και ξέσπασε σε γέλια.
-Καλά μικρή! Γέλα μαζί μου, κορόιδεψε με, αφού δεν ντρέπεσαι. Να ξέρεις όμως πως αυτό θα το θυμάμαι., είπα και άρχισα κι εγώ να γελάω.

Βρε καλώς τα παιδιά μου! Πως πάμε; Υγεία να έχετε πάντα. JustinBatsios ElsaLisava -eerie- erofili1389 nora60 Nerendemia_ nasosli και όσοι θέλετε μπορείτε να αφήσετε την γνώμη σας από κάτω! Θα περιμένω. (Επόμενο κεφάλαιο το βράδυ)!!!