Melez Kan

Bu Sadece Bir Tahmin

      Gözlerimi açtığımda, baş ucumda duran Harry ve diğerlerini gördüm. Hemen Harrynin boynuna atladım tabiki. "İyi misin Harry?" o çok masum gülümsemesini attıktan sonra "İyiyim Amy. Asıl sen nasılsın?" Dedi demek ben bayıldıktan sonra Justin tozu koklatmış "İyiyim. Merak etmeyin." Gözlerimi salonda dolaştırırken camın kenarında dışarıyı izleyen Justin'i gördüm ve yanıma çağırdım. "En azından adımı hatırlıyorsun" dedi ve gülümsedi yanıma otururken. Derin bir nefes aldım ve gözlerinin içine bakarak "Herşeyi anlatmanı istiyorum Justin. O yetimhanede neler oldu?" O da benim gibi bir nefes aldıktan sonra Kollarını dizlerinin üzerine koydu ve ellerini birleştirdi.

"İkimizde çok küçükken bırakılmışız yetimhaneye. Aynı gün. Farklı saatlerde. Aramızda üç yaş var. İkimizinde farklı güçleri vardı Amy. S-sen bir vampirdin ve bende vücudunda elektrik taşıyan, sinirlerine hakim olamayan, yetimhanenin ampullerini patlatıp duran yaramaz çocuktum. Birgün herkes benim neler yaptığımı gördü ve beni dışlamaya başladılar. Senin sırrını sadece ben biliyordum çünkü açıklanması imkansız bir şekilde sen kendine hakim olabiliyordun. Öyleki yanında birini kesseler dahi sen istemediğin  sürece gözlerin kırmızı olmuyor, canın kan çekmiyordu. Herşey senin istemene bağlıydı. (Küçükken bile güçlüymüşüm yani. Bunları geçip asıl konuya gelmesini diliyordum.)  Diğer çocuklar gün gün bir aile buluyor, Yetimhanede git gide yalnız kalıyorduk. Bir gün (dedi gözlerini benden kaçırarak) yetimhanenin patronu da öğrendi bizim güçlerimizi seni de biliyordu. Hemen birilerini aradı. O gün içerisinde yetimhaneye geldiler. Beş kişiydiler iki kadın üç erkek. İçlerinden biri beyaz önlüğü beyazlamış saçları ve burnunun hemen üstünde ki gözlükleriyle adeta profesörleri andırıyordu. Diğerlerinin herşeyi ona sormasıda profosör olduğunun kanıtıydı.(Herkes çıt çıkarmadan Justini dinliyordu. Söyleyecekleriyle nereye varacağını çok merak ediyordum açıkçası) İkimizi alıp etrafta deney tüpleri, ameliyat malzemeleri, ve karmaşık notların bulunduğu bir laboratuvara götürdüler. İkimizide dişçi koltuklarına benzeyen rahat koltuklara bağladılar. Başımızın tam üstünde beyaz koca bir lamba vardı. Doktorların ağzındaki maskenin altından neler konuştuğunu az çok duyuyordum. Özel yeteneklerimize inanamadıklarını falan konuşuyorlardı. İkimizinde aynı anda kolumuzdan bir iğneyle sıvı aktardılar. Gözlerimiz birbirine bakıyordu. Vücudumdaki elektriksel akım yüzünden bana hiç birşey olmamıştı ama sen. (Gözleri dolmuştu. O sert, kaba, bir o kadarda öküz adam neredeyse ağlayacaktı) Senin gözlerin kapandı ve bağlı olduğun makinelerden 'biiip' sesleri geliyordu. Doktorlarda ellerini başlarında birleştirmiş öylece sana bakıyorlardı. Öldüğünü sandım. (bir yaş süzüldü gözünden. Bu defa ağlıyordu.) Sonra gözlerini açtın. Kıpkırmızıydı gözlerin. Doktorlara saldırdın ve hepsinin boynundan ısırıp kanlarının son damlasına kadar içtin. Sıra bana gelmişti. Ağır ağır bana yaklaşıyordun gözlerini bir an olsun ayırmadan. O an anladım. Beni tanımıyordun. O ilaç. Sana herşeyi unutturmuştu. (Pür dikkat Justini dinlemeye devam ediyoruk. Anlattıkları pekte inandırıcı gelmiyodu bana açıkçası.) Bana zarar vermedin. Neden bilmiyorum. Hemen oradan kaçtın. Sonra annen seni buldu ve gücünün farkında olan Lycan'dan seni kurtarmak için teyzene verdi. Herkes seni korumak için birşeyler yaptı( dedi yüzünü ve vücudunu bana döndürerek) İnsanı yaşatan anılarıdır Amy." Ne söyleyeceğimi bilmiyordum. Ne söylemem gerekir ki zaten? "Peki. Neden yaşadığım bütün anıları unutuyorum?" dedim ağlamaklı bir ses tonuyla. "Çocukluğumu o ilaçlar yüzünden unutmuştum tamam. Ama Harryle olanları nasıl unuttum? ve evden kaçtıktan sonraki iki yılımı? o zaman senin yanındaydım değil mi?" diye de ekledim. Zorlandığını dizini sallayıp durmasından anlamıştım. Çok geçmeden konuşmaya başladı."Asıl sorunda bu işte.unuttuğunu bilmiyorum. Bence gereğinden fazla güçlü olduğun için, beyin hücrelerin her yıl,ay yada seni çok etkileyen bir olaydan sonra yenileniyor. Ve beynin rahat olduğu içinde büyük bir güce sahip oluyorsun (herkes sorar bakışlarını Justindan ayıramıoyrdu. Ben dahil.) Bu sadece bir tahmin Amy. Daha kötü bir şeyde olabilir."