Melez Kan

Zümrüd-ü Anka Sezon Finali

            Birşeyler hissetmem gerekmiyor mu? Hayır yani Harry'de hep öyle olurdu. Justinda benim geçmişim sonuçta. Hala dudaklarım, dudaklarının üzerindeyken, gözlerim istemdışı olarak kapalıydı. Birşey bekliyordum. Ne olduğunu bilmiyorum ama, beklememe değecek birşey. Biraz daha öyle bekledikten sonra, tam dudaklarımı çekmeye karar vermiştim ki, bilinçaltımda oynamaya başlamış bir film serildi gözlerimin önüne. Dudaklarımı çekmedim. Gözlerim kapalı olduğu için etraf karanlıktı ama bu karanlık o karanlık değildi sanki.. Daha zifiri bir karanlıktı bu. Gökyüzü iki-üç yıldız ve uçları kıvrılmış çizgi şeklindeki hilal hariç bomboştu. Kulağımda rüzgarın uğultusu, etrafımda yaprakları birbiriyle uyumlu dans eden ağaçlar vardı. Taşları bir tarafta toplanmış dümdüz yolda yürürken, arkadaki ağacın arkasından gelen bir ses işitmiştim. Korkuyordum evet ama, bu böyle devam edemezdi. Herşeyi bilmeliyim artık.. Ve öğrenene kadarda dudaklarından ayrılmayacağım Justin.. Sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Ben gittikçe, ses benden uzaklaşıyordu. Dümdüz yol varken, taşlı yollarda yürüyordum. Önüme gelen ağacın dalını arkaya ittirmemle, daha önce anne ve babamı gördüğüm, başka bir deyişle intihar ettiğim evi gördüm. Bilinçaltım neden bu eve geri getirdi ki beni?

Burda birşey bıraktın çünkü  

o seste neydi? Korkudan dizlerim titriyordu. "Siz kimsiniiz!" bagırdım ama etrafta kimse yoktu. Adını vermeyeceğini de biliyordum zaten. Şartlar gereği sormuştum soruyu. Bir cevap beklerken, evin bahçesine çoktan girmiştim.

Eve gir Amy

Bu ses kime ait bilmiyorum ama, gittikçe korkutucu bir hal alıyordu. Biraz daha ilerleyip, evin içine girmiştim.

O odaya git. Kanlı odaya!

İntihar ettiğim odadan bahsediyodu sanırım

Evet Acele et  

Harika. Düşüncelerimi de okuyordu demek. Hızla yukarı çıkıp, odayını kapısını araladığımda, hala böbreğimde babamın pençesi olan ben yatıyordum.  Ölmüştüm sanırım. Dudaklarım mosmordu. Ben nasıl kaçırmıştı Lycan? Daha da önemlisi nasıl kurtarmıştı? Yerde yatan benim üzerine eğilip baktım. Yara izime. Babamın pençesi içimde değildi. Dışarı çıkmıştı ama yara izim halaa açıktı. Dikkatle baktığımda, annemin yumruk yaptığı elinin içinde beyaz birşey olduğunu gördüm. İlk önce biraz tereddüt ettim tabiki ama. O şeyi almak zorundaydım. Ve aldım. Bir işaret. Bir tür simge. Bir "x" işareti. Sağ üst-sol alt kuyrukları kıvrımlı, ortasında bir nokta. Bu ne demek oluyor?

Sence ne demek oluyor Amy 

Ne bileyim ben! 

Biliyorsun Amy ama hatırlmak istemiyorsun. Bir çocuk gibi davranıyorsun. Biraz büyü ve kendine gel. Korkularını görmezden gelerek yokmuş gibi davranamazsın. 

Gözlerimi etrafta gezdirdim. Babamın ve annemin sol bileğinde de vardı bunlardan. Hiç düşünmeden kendi bileğimi açtım. Bende yoktu. Yerde yatan ben'in bileğine baktım. Orada vardı. Bu ne demek oluyor?

İnsan çoğu kez küçük de olsa kallp krizi geçirir Amy. Beyin hücreleri, birbirine girer. Ruhu,  en umulmadık zamanda ikiye ayrılır. İyi-Kötü. Yerde yatan ölü beden, İyi yanındı senin. İnsan öldürmeye kendinden başlar Amy. Bir katile dönüşmek için, önce kendini öldürür. Sen bunu yaptın. Şu işaret. "x" sana olanları unutturan büyülü bir harf. Yeniden doğuyorsun . Her öldüğün an, aslında yeniden doğuyorsun. Açık bir yarayı dikmek yerine, iyileşmesini bekliyorsun Amy.  Bilim adamları yetimhaneden seni ve Justini alıp, ilaç verdiklerinde ölmüştün. Çocukluğunu bu yüzden hatırlamıyorsun. Harry ve sevgilisi yüzünden evden kaçtığında trafik kazası geçirip ölmüştün Amy. Her defasında yeniden doğdun. Yarı vampir yarı kurtsun ama hiç neden pençelerinin olmadığını düşünmedin.

doğru anlamında kafamı salladım. Neden yok peki?

Baban zeki bir adamdı Amy. Sen çok özel bir çocuktun. Ve mükemmel bir güce sahiptin. Gücünün peşinde olan kötü adamlar olacaktı elbette. Başına bunların gelebileceğini biliyordu. Daha 2 günlük bir bebekken, babanın kendi pençesiyle böbreğinden miğdene çizdiği yara izin, her öldüğünde yeniden doğmanı, olanları unutup yeni bir başlangıç yapmanı sağlıyordu. Zümrüd-ü Anka kuşu gibi. Fakat bir yerde her şey ters gidiyordu ve sen aslında olman gereken yerlere sürükleniyordun adeta. Nasıl olduğunu anlayamadan, olayların içinde buluyordun kendini. Evren bile artık herşeyi bilmeni istiyordu senin. 

Peki bunları neden şimdi anlatıyorsun bana?

Kurtların panzehiri, pençelerindedir Amy. Pençesindeki özü akıtarak çizip açtığı yaraya, babanın pençesiyle intihar etme saçmalığını yaparak, o özle yeniden buluşturdun.

Açık konuşur musun? Ne demek istiyorsun?

Bu son doğuşun olabilir Amy. Yara izin kapanabilir ve güçlerin seni terkedebilir.

Bunun bana bir kötülüğü olacağını sanmıyorum. Diğer vampirler nasıl yaşıyors-

Sen diğer vampirler gibi değilsin Amy. Kaç aydır beslenmediğini unutuyorsun galiba!  

Umrumda mı sanıyorsun? Ölmek sence çok umrumdaymış gibi mi görünüyor?

Peki Harry? 

O beni terk etti zaten. Yeter artık! Uyanmak istiyorum. Çabuk çıkar mısın bilinçaltımdan. Tanrım! Hala Justinin dudaklarındayım ben!!!

Hayır Amy. Hala burdasın. Burası gerçek. Yaklaşık 5 saat önce Harrynin yanındaydın ve ateşli bir öpüşmenin ardından sırf kendini öldürmek için buraya gelip, intihar ettin. Ardından yeniden doğdun. Ama doğmadan önce, Bilinçaltının şüphe dolabında kilitli kaldın. Harryi Justin için terk etmedin ve Justin halaa yaşıyor. Her yerde seni aradılar ama bulamayıp, evlerine tekrar döndüler. 

Ş-şaka mı bu? Sen benimle dalga mı geçiyorsun? 

Şaka falan değil Amy. Gayet ciddiyim ben.

S-sen kimsin?!1?

Ben, senim Amy. Bilinçaltındaki sesim. Kurt tarafınım ben senin. İçgüdülerin.. Duygu yüklü hücrelerin. Seni yaşatan şeyim. Ben senin kuşunum Amy. Beynindeki Zümrüd-ü Anka benim.