Melez Kan

Melezlerin Soyu

Hepimiz allak bullak olmuştuk ve olanlara bir türlü anlam veremiyorduk. Amy'nin babası bizim liderimizdi demek. Bu kimin aklına gelirdi ki..

Bi kaç saat içinde geçen Baba-kız muhabbetinin ardından Peter şu diğerlerine görünmememizi sağlayacak büyüyü yapmak için kalktı. Biz de ona yardım ediyorduk.

Avuç içlerimizle dışa doğru çizdiğimiz yuvarlaklarla her ne kadar pandomim yapıyor gibi gözüksekte, işe yarayacaktı ve güvende olacaktık.

Amy yanımda duruyordu. Biraz gözlerimiz takıldı birbirimize ve masum bir gülüşmenin ardından işimize odaklanmış daireler çizerken Peter aramıza girdi. Bunu neden yaptı bilmiyorum ama Amy ve benim yakınlaşmamdan rahatsız olmuş gibi bir hali vardı.

Diğer çocuklarında duyabileceği yükseklikte konuşmaya başladı "Sadece ellerinizle daireler çizmeniz yetmiyor çocuklar -Amy'e göz kırptı- aynı zamanda sihirli sözcükleri kullanmanız gerekiyor -boğazını temizledi- Melez kan, melez kan! İşte soyundan gelen iki saf can! Koru verdiğin gücü ve yap bir şeffaf kalkan!" Hepimiz o söyledikçe tekrar ettik ve kalkanı tamamlamıştık. Geri masaya döndük ve konuşmaya başladık. Sorulacak çok soru vardı. Önce Liam söz aldı. "Peter büyü aniden nasıl bozuldu da Lycan bizi görmeyi başardı?" Yerinde hafifçe toplandı ve Liam'a doğru döndü. "Amy ve benim aynı anda kalkanın içinde olmamız gücü kesmiş, büyüyü bozmuş olmalı. Bu ağaç -dedi. Amy'nin defalarca gözüne takılan büyük görkemli söğüt ağacını göstererek- Bu ağaç uzun süredir nefes almıyor. Melez Kan ile beslendi. Yani Amy'nin kanıyla. Bu yüzden Amy rüyasında bu ağacı görüyordu. Bu kalkanın içine girmesiyle yuvasına döndü adeta ve ağacın istediği tek şey melez kanıydı. Yara izini pençelemem sayesinde damlatıldı. Birbirimize dokunduğumuz an aramızdan büyük bir ışık yükseldi ve ağaç yeniden soluk almaya başladı."

Bu seferde Amy soru sordu "Sen ölmüştün ama. Yani herkes öyle söylüyordu."  Amy'nin omzunda olan kolunu kendine yaklaştırdı ve alnına bir öpücük kondurdu. "Herkesin öyle bilmesini istiyordu çünkü. Biliyorsunuz zaten Kurtlar; Hiç ısırılmamış saf Kurt Soyu ve sıradan, ısırılmış kurtadamlar olmak üzere ikiye ayrılıyordu. Aslında Saf Kurt soyundan gelen 5 kurt vardı çocuklar. Bu bilgiyi herkes bilmez. Lycan gizlice diğerlerini güç için öldürdü. Benden güçlü olmuştu ve dünyadaki diğer tüm kurtlardan. Kurt soyundan gelen bir o bir ben kalmıştık. Adımızda iki Kurt Soyu olarak kaldı.  Öldürülme sırası bendeydi fakat mükemmel bir vampirle imkansız denilen şeyi yaparak melez bir çocuk babası olmamla, Lycan'ı 5-0 yenik duruma düşürmüş oldum ve haliyle ondan güçlü oldum. Hatta kurtların en güçlüsü. Senden sonra tabi. Ama annenle benim bi tür endişelerimiz vardı çünkü ne olacağını bilmiyorduk. Hem hiç ısırılmamış bir kurt soyundan geliyordun, hemde deneylerle güçlendirilmiş, imkansızı yıkarak hamile kalmış vampir bir kadının soyundan. Melez kanı taşıyabileceğinden emin değildik. Bizim istediğimiz tek şey senin sağlıklı olmandı Amy. Bu güç bende olduğu sürece Lycan peşimizi bırakmayacaktı ve hayatın tehlike altındaydı. Göz göre göre seni ölümle baş başa bırakamazdık. Sen olduktan sonra verilen gücümün hepsini o yara izin sayesinde sana aktardım. Lycan o gücü benden çok kolay alabilirdi ama senden alması zordu çünkü kurt tarafını öldürse vampir halinle başa çıkmak zorundaydı. Bunu göze alamazdı. Gücün benden gittiğini öğrenince de beni bir kenara attı ve herkese onun elinde olduğumu söyledi. Bu sayede sen beni kurtarmak için Lycan'a, ölümüne gidecektin. Sırf gitme diye, Lycan'a her yaklaştığında ölüp hafızan yenilendikten sonra yeniden doğacaktın ve anneninde benimde öldüğümü sanacaktın. Bu çok acımasızca biliyorum.  Ama herşeyi senin için yaptık hayatım."

Amy heyecanla yerinde doğruldu "Ne yani annem de mi yaşıyoor!!??!" Peter'ın kafasını sallamasıyla herkes neşelenmişti. Amy mutlulukla bana döndü. "Duydun mu?? Bunu duydun mu Harryy?? O yaşıyor! Annem yaşıyor!!" Yüzünü avuçladım ve burunlarımızı birleştirdim "Duydum hayatım. Duydum bitanem" Amy babasının yaşıyor olduğunu gördüğünde bile bu kadar sevinmemişti ve mutluluktan dudaklarıma yapışmıştı.

Peter rahatsız olduğunu anlamamız için seslice boğazını temizledi ve hafifçe Amy'i kendine çekti. "Tatlım seninle konuşmamız gereken bir konu daha var. -Amy söz verir gibi hafifçe kafasını salladı.- Lycan peşini bırakmayacak biliyosun.  Dünyadaki tek melez kan olmak, sana büyük bir sorumluluk yüklüyor Amy. Melez Kanların soyunu çoğaltman lazım, çocuk yapman lazım kızım." Amy ve ben kaçamak bir bakış ve gülüşmenin ardından Peter'ın söylediği son sözle yıkılmıştık.

"Bir vampirden Amy. Bir vampirle çocuğun olması lazım. Bir kurttan, aslaa!!"