Kötünün İyisi

Bölüm 42

Belinden çekip onu göğsüme yasladım. Saçlarına öpücük kondurup sanki bir daha nefes alamayacakmış gibi kokusunu içime çektim. Kafasını göğsümden kaldırıp yüzüme baktı bende fırsattan istifade öpmek için yaklaşıyordum ki duyduğumuz öksürme sesiyle birbirimizden uzaklaştık.

Böyle uzaklaşmak kendimi liseli gibi hissetmeme sebep olsa da önemsemedim. Esmayla aynı anda sesin geldiği yöne baktık. Esma koşarak üzerine atladı. Kollarını boynuna ayaklarını da beline sardı.

Kıskanmıyordum tabi ki ama bana böyle sarılmamıştı yani. Bende yanlarına gittim. Ayak üstü hoş geldin muhabbetinden sonra hep beraber salona geçtik. Esma abisiyle üçlü koltuğa oturdu. Bende karşılarına tek kişilik koltuğa oturdum.

Esma'nın abisiyle hasret gidermesine izin verip bütün dikkatimi telefonuma verdim. Uzun zamandır girmediğim sosyal ağlara girip silmem gereken fotoğraflarımı sildim. Hesaplarımı gizledim. Sonuçta tesettür ayeti sadece kadına gelmedi.

Kahvaltıdan herkes salona gelmeye başladı. Esma'nın yanına kapıda karşılaştığımız Hasan oturmuştu. Telefondan kafamı kaldırınca anca görmüştüm. Hem gelenlere yer açmak hemde karımın yanına oturmak için yerimden kalkıp aralarına sıkıştım. Haramdı sonuçta.

Esma suratıma ne yapıyorsun der gibi baksa da elimi omzuna atıp onu daha fazla kendime çektim. ''Eee kardeş anlat bakalım damat sana iyi bakıyor mu ? '' dedi Mert. Esma küçük bir kahkaha attıktan sonra konuşmaya başladı.''Bakıyor abicim bakmaz mı ? Evde iki tane yardımcı var ille de çayımı sen doldur diyor''.

Derim tabi karımın elinden içmek istiyorum belki. Sanki taş taşı dedik. ''Aa Esmacım tamam bundan sonra Yasemin'den isterim'' dedim. Esma dışında herkes güldü. Esma da seni parçalarım bakışını kimseye çaktırmadan bana gönderdi.

Herkes hep bir ağızdan konuşuyor yine de birbirlerinin söylediklerini anlıyorlardı. Bende babamlarla konuşan Hasan'ın dediklerine odaklandım.

''Geçen şirkettin ana bilgisayarında bir problem çıkmış o kadar mühendis var beni çağırdılar. Tamam deyip gittim baktım çok kolay çözümü iki tuşla hallettim bunu mu yapamadınız dedim birde çalışanları fırçaladım. Patron odasına çağırıp teşekkür falan etti. '' dedi.

''Hasan sen nerede çalışıyordun '' dedim. ''Atahan yazılımda müdürüm'' dedi. Şirketin adını duyunca istemsizce gülümsedim. Elimi uzatıp '' Bende Berk Atahan '' dedim. Salondaki herkes şok. ''Ş-şey Be-berk Bey '' dedi. ''Şirketi İstanbul'dan yönetiyorum o yüzden tanımaman normal kasma kendini Esma'nın kuzeni benimde kuzenimdir.'' dedim.

Herkes pür dikkat bizi dinliyordu. Telefonuma gelen bildirimin arkasından ezan okunmaya başladı.Hemen ayaklandım ''Baba cemaat yapar mıyız yoksa camiye mi geçelim '' dedim. ''Camiye geçelim erkekler olarak bayanlarda yalnız kalsın azcık '' dedi gülerek.

Zengin kalkışı gibi hepimiz aynı anda kalktık. Tabi ben zaten zengindim ama olsun Rabbim iman zenginliği versin. Askıdan montumu alıp önden çıktım. Ayakkabılarımı giyip onları beklemeye başladım.

Esma kapıdaki kalabalığı yarıp elinde lacivert ve uçlarından kırmızıları olan bir atkıyla yanıma geldi. Atkıyı boynuma sardı. Atkı aynı Esma gibi kokuyordu. Muhtemelen kendi bavuluna koymuştu. Ona kocaman bir öpücükle teşekkür edebilirdim ama karşımda duran babası, abisi, dayıları olmasaydı.

''Dışarı çıkınca sıkıca sar olur mu sabah burnun buz gibi olmuştu.'' dedi. O kadar da dikkat etmiştim değmemesi için. ''Tamam canım hadi gir bakalım içeri üstünde bir şey yok'' dedim. ''Şimdi romantizminizden öleceğim '' dedi Mert dalga geçerek.