Blackmail / jicheol

38.

INCOMING CALL
Jigoon

ACCEPT | DECLINE

"Oh."

"Hello, Seungcheol."

". . . anong nangyari sa boses mo?"

"Ah. Wala. A little tired I guess."

"Then sleep. Bukas mo na lang ako tawagan ulit."

"Nah. Kaya ko. Tsaka namiss kita. Hindi kita nakita kanina e."

"May sakit ka ba?"

"Nah. I'm fine. I'm . . . tired. I guess."

"Bakit ka pagod? Nagtatrabaho ka ba sa isang construction site?"

"Ha? Hindi. Bakit mo naman nasabing nagtatrabaho ako sa isang construction site? No. I'm just tired. I get tired easily."

"Nanghuhula lang. Wala akong alam tungkol sa'yo."

"You gave up on research, huh?"

"Hindi ako ang tipong nagreresearch sa mga taong hindi naman interesante para sa'kin."

"Wow."

"Joke. Katamad. Tambak kami sa assignments pati submissions. Maraming kailangang tapusin para wala nang aalalahanin next week sa school fest. Tsaka may inaasikaso rin akong paperworks para sa mga slips sa event."

"Oh. Busy ka pala? Sorry. Hindi ko sinasadyang makadistorbo."

"I need a break anyways. Nagpapahangin lang ako rito."

"Oh."

"Nasa unit ka ba? I'm back at Jeonghan's apartment."

"Hm? Ah no. I'm . . . I'm staying at a friend's house. May group study kami. Tapos. Sleepover na rin."

"May mga kaibigan ka pala. Pffft."

"Of course. Hindi naman ako taong java."

"Nah. Akala ko kasi wala. Kaya mo ako ginugulo."

"I have friends. And I'm not involving myself with you because I'm bored."

"Kasi gusto mo ko?"

"Yeah. Finally. Nakukuha mo na."

"I'm warming up to the fact. Gwapo ko talaga."

"It's true though."

". . ."

"What?"

"W-Wala."

"Were you . . . flustered just now?"

"Psh. Hindi ah."

"Kahit ilang beses na kitang pinagsabihan ng gwapo, nahihiya ka pa rin? Wow. Parang kanina lang ikaw mismo ang nagsabing—"

"Oy, magkaiba ang feeling okay?! Ikaw kaya ang sabihan ko ng cute hindi ka ba matutulala."

". . ."

"Ay."

". . . Um. Thanks."

"O-Oh. Tamo na! Natigilan ka rin kahit saglit!"

". . . meaning ba n'on kinilig ka sa sinabi ko?"

"Nabigla lang. Magkaiba 'yon."

"Liar."

"I'm not lying. Magkaiba talaga 'yon."

"Okay, Seungcheol."

". . ."

". . ."

"So. Why are you tired?"

". . . um, because day's work? In school? Nakakapagod din kasi ang school. Madali lang akong mapagod."

"May kinalaman ba 'yan sa pagiging emotionless mo?"

". . ."

"Ya."

". . ."

"I want to know. Tell me."

". . ."

"Gusto kong malaman kung bakit ganyan ang boses mo. At kung bakit kahit na sinasabi mong gusto mo 'ko parang . . . wala lang naman."

". . ."

"Curious ako okay? Ayan! Lumabas din! Curious ako kasi . . . w-wala pang kahit sino ang lumapit sa'kin at binantaan ako gaya ng ginawa mo para lang mapalapit sa'kin."

". . ."

"I want to know exactly why you're doing this and I want to know your motives."

". . ."

"Jihoon."

". . . mmm."

"You like me right? You want me to like you back?"

". . ."

"Then introduce yourself. Tingnan natin kung ano ang mangyayari."

". . . okay. Um."

". . ."

"I'm Lee Jihoon. 20 years old. Music major. Pledis University. I can play the guitar. Pati na ang piano. Tsaka konting drums. Nag-aaral ng violin. I can also play basic saxophone."

". . ."

"I like cats. But I prefer to have dogs for company. Ayoko sa mga matatamis. But I sometimes eat candies to keep me awake. I have an interest in producing music so I studied music. Gusto kong maging isang producer."

". . ."

"Nice to meet you, Choi Seungcheol."

"May nakalimutan kang sabihin."

"Ano?"

"Sasaeng ako ni Choi Seungcheol."

"Mm, nah."

"H-Hindi pwedeng magbiro?! Tsk."

"That okay?"

"How come ngayon lang kita nakita sa school?"

"Hindi ka kasi music major. Tsaka masyadong malaki ang Pledis."

"True. Okay. Ano pa?"

". . . Um. Birthday. November 22, 1996."

". . . two months."

"Ang alin?"

"Wala, wala. 'Yon lang? Compared sa alam mo sa'kin ang konti lang niyan!"

"Also. I have . . . this thing called anhedonia."

"Ano 'yan? Sakit na nakakahawa?"

"No. It's a condition. It explains my lack of emotion."

". . . Anhedonia?"

"Yeah. It's—You can look it up. Kung free ka. Kailangan ko nang ibaba 'to. Good night Seungcheol. Sweet dreams."

"Teka lang 'wag mo munang—"

CALL DISCONNECTED

"—ibaba. Hindi ko alam ang spelling n'ong sinabi mo! Tsk!"