The alpha's mate -voltooid-

Maangodin boos-20

Hoi voortaan is de media  Daan  als er ergens in het boek staat dat hij blond is of zwarte haren. Voortaan ziet hij er zo uit sorry voor de verwarring!
Enjoy! 😊😊😊

Stukje van vorige hoofdstuk:
Als ik thuis ben word ik meteen plat geknuffeld door mijn moeder. 'Oh meisje waar was je ik was zo bezorgd ik dacht dat ik je nooit meer zal zien wie was je ontvoerder? Heeft hij je pijn gedaan?'
Ik schud mijn hoofd en zeg 'nee wet ik niet en nee ze hebben me geen pijn gedaan maar mag ik naar bed? Ik ben moe.' Zeg ik. Ze knikt en zegt:'ik maak je wakker als we gaan eten en dan word het een verassing voor je vader en broers.' Ik knik en loop naar mijn kamers zo te ziens er niks veranderd. Ik ga op bed liggen en probeer te slapen.

Hoofdstuk 20

Pov skyler

Volgende ochtend

'Skyler liefje eten.' Fluistert mijn moeder. 'Oh Oke kom er aan' mompel ik maar mijn moeder hoort het loopt weg. Ik stap uit bed en ik fatsoeneer mezelf een beetje. Als ik klaar ben loop ik heel stil naar beneden. Beneden zie ik Calum en Evan erbij hangen als een zombie ze zien er echt niet uit. 'Calum Evan eet nou wat skyler komt vast wel terug.' Ohw het komt door mij dus. Ik loop stilletjes naar Calum en Evan en ondertussen link ik mijn vader. 'Pap ben terug maar even niks zeggen Oke?' 'Skyler ben jij dat echt?' 'Ja maar doe alsof ik er niet ben.' Ik sluit de link en sla een arm om Calum en de andere sla ik om Evan 'ga weg ik heb geen zin in alphazaken.' Mompelt hij. 'Hey en mij dan? Ben je me vergeten?' Vraag ik nep beledigd. 'Huh? Skyler?' Zeggen Evan en Calum tegelijk. 'Ja'

Ze draaien zich meteen om en knuffelen me plat. 'L-lucht.' Fluister ik. Ze laten me meteen los. 'Wie heeft je ontvoerd?!' Vraagt Evan boos. 'Heeft hij je pijn gedaan?!'  Ik grinnik 'nee hoor.' Ze knikken.
'Kom je eten?' Vraagt Calum. Ik schud mijn hoofd 'eerst pap knuffelen.' 'Oke.' Ik huppel naar mijn vader en knuffel hem 'gelukkig ik dacht dat je me vergeten was.' Zeg hij lachend. 'Nee tuurlijk niet.'

Ik geef hem nog een kus op zijn wang en ga tussen mam en pap zitten. Na het eten zeg ik dat ik ga slapen en ga naar bed.

'Skyler.' Ik open en zie mijn moeder met naast hem een huilende Daan wacht huilt? 'Skyler ii vind het niet goed wat je deed!' Zegt ze een beetje boos. 'Hij wou je beschermen! Je hoort hem te accepteren ik heb je met hem gekoppeld omdat hij je kan beschermen!' Zegt ze steeds bozer. 's-sorry Daan ik had naar je moeten luisteren.' Zeg ik schuldig. Hij kijkt me glimlachend aan en loopt naar me toe.

'Zul je voortaan naar me luisteren?' Vraagt hij. Ik knik. 'Goed dan mogen jullie terug naar de aarde en skyler ik kijk mee en ik ben en blijf je moeder dus gedraag je!' Zegt ze waarschuwend. Ik knik en zeg:'ik zal voortaan luisteren naar Daan.' Ze knikt goedkeurend en zegt:'Oke jullie gaan weer terug naar de aarde.' En whoesjjjhhhhh terug.

Ik kijk op de klok en zie dat het 06:00 is. Nou ja. Ik doe mijn ochtendroutine als ik klaar ben is het al 06:45. Ik loop rustig naar beneden en maak pannenkoeken. Wat voelt het fijn om weet eens mijn pannenkoeken te kunnen bakken. A/N even tussen door wat dikgedrukt is zoals nu betekent dat haar wolf en de persoon zelf aan het linken zijn want de schuine letters doen het opeens niet ik weet niet waarom maar ik dus in plaats van schuine letters nu. dikgedrukte letters sorry voor de verwarring. 'Ja bakken!' 'Hallo Sophie fijn je weer te horen.'

'Sorry maar ik was aan het linken met zijn wolf hij is zoooooooo Cute hij noemt me snowwhite omdat ik wit ben' zwijmelt ze. 'Typisch iets voor jou.' Ik sluit af en bak verder. Als ik klaar ben dek ik de tafel en loop naar Calums kamer. 'Calum pannenkoeken eten!' Roep ik en ik loop de kamer uit. Nu naar Evans kamer. Ik loop rustig naar Evans kamer en spring op hem. 'Hmm skyler? Wat ben jij licht geworden zeg.' Zegt hij terwijl hij me van hem afduw.

'Licht?' Vraag ik beledigd. 'Oke pannenkoek voor jou.' 'PANNEKOEKEN?!?!' Ik knik en zeg:'wat zeg je dan?' 'Sorry wil je het me vergeven?' Vraagt hij smekend, ik knik goedkeurend en loop weg.
Ik maak mam en pap wakker en dit keer gewoon normaal wakker maken.

Als iedereen wakker is loop ik naar beneden zie Calum en Evan al de pannenkoeken eten ik grinnik en ga ook eten. Niet veel later komen mam en pap ook en ook hun eten lekker mee.

Na het eten

'Mam pap en mijn lieve broers natuurlijk vinden jullie het goed als ik weer bij Daan ga wonen?'  Ze kijken alle 4 moeilijk maar proberen toch te glimlachen maar je ziet duidelijk dat ze er moeite mee hebben dat ik weer ga. 'Als jullie het niet willen dan ga ik niet hoor hier is het ook gezellig.' 'Nee ga maar maar je belofte geldt nog steeds he.' Zegt Calum verdrietig. Ik knik en knuffel hem. 'Ik beloof dat ik soms bel of langs kom maar jullie mogen ook komen hoor.' Ze knikken. 'Maar jullie mogen niet samen in één bed. Je moet wel in een andere kamer slapen maar na een weekje mag je bij hem in zijn kamer slapen in een andere bed begrepen? Ik wil eerst weten of je bij hem veilig ben dus ik wil dat je minstens een week in een andere kamer slaapt.' 'Maar we zijn mate's mogen we alsjeblieft samen slapen in een bed?' 'Hm.... Oke na een week dan.' Ik knik. 'ik beloof het.' 'Wanneer ga je?' Vraagt mijn moeder terwijl ze een traan weg veegt. 'Kan het vanavond na het eten? Ik zal dan een mini wok maken.' 'Oke.' Zegt ze verdrietig.

Woorden:1021
Ik heb 10 volgers hoera!
Iets korter dan normaal maar niet zo heel veel toch?
Nou ja
-vote
-comment
-follow
-bye
-xxx michellletje-