Sessizliğin Melodisi

4K 64 28
                                    

1-

  Annesi her zamanki çürümüş sandalyesine hizmetçisi Ayşe sayesinde gürültülü ama bir o kadar da güvenli bir şekilde oturabilmişti. Eski, kırık dökük bu binadan ayrılmamalarının tek sebebi de annesiydi zaten.

Çocukluğu orada geçmiş olan annesinin ilk ve son dileği de orada ölmekti. Ayşe her sabah Bayan Yüksel'i uyandırır,kahvaltısını yaptırır ve o eski püskü sandalyesine oturmasına yardım ederdi ve her sabah olduğu gibi bu sabah da kapının açılma sesini duyan Gönül, kızının geldiğini anlamıştı.

Her ne kadar Gönül hanımın çocukluğu burada geçtiyse, genç kızın da ondan bir farkı yoktu. Kapıyı açtığında ıslak tahta parçalarının huzur veren kokusunu içine çekti genç kız. Gönül hanım arkasını dönmese de genç kız geldiği için sevindiği, her halinden belli oluyordu.

Genç kız hiç ses çıkarmamaya çalışarak annesinin doktorunun yanına gitmeye başladı. Doktorun yüzü pek de iyi değil gibi geldi genç kıza. Göz yaşlarına hakim olmaya çalışmadı bile. Doktor da söyleyeceklerini uzatmadan dile getirmeyi tercih etti.

"Annenizin hastalığı tahmin ettiğimden daha çabuk ilerledi. Küçük hanım, ne yazık ki günlerle sınırlandırılabilecek kadar bir ömrü kaldı."

Genç kız uzun bir süre kendine gelemedi doktorun son sözlerinin ardından. Sözleri adeta bir bıçak misali saplandı Melodi'nin puslu yüreğine. Doktorun odasında en az 2-3 saat kaldı genç kız. Daha sonra annesine belli etmemeye çalışarak huzur bulduğu odaya geri döndü.

Kızı her zaman olduğundan daha ilgili davrandığı için Gönül hanım bir sıkıntı olduğunu anlamıştı ve kızı söylemese de durumunun her zamankinden daha kötü olduğunu hissediyordu. Fakat her anne gibi kızını üzmek istemediği için o gün ağzını bıçak açmıyordu.

1 HAFTA SONRA

   Annemin ölümü acımasız bir kurşundan farksızdı benim için. O, benim gözümden bile sakındığım kadın yoktu artık hayatımda. Annemi aldığı için isyan ettim Tanrı'ya.

   Ben, umudumu hiç bir zaman Tanrı'dan kesmemiştim. Karşılıksız sevgi duyduğum bir annem, bir de o vardı benim için.

İnsanoğlunun kötü, bencilce davranışlarının Tanrı'da da olduğuna inandım zaman zaman ve bir daha görüşmemek üzere inancımla yollarımı ayırdım. Hayata ve zamana küstüm. Güneşin doğması bile anlamsızdı artık benim için.

Bence ölümün, hayatla küstah bir evliliği vardı. Hayatın, kendisini mutlulukla aldattığını ögrenen ölüm intikamını en acı şekilde almaya karar vermiş ve ömür boyu ikisini ayırmayı kendine yol edinmişti..

Sessizliğin Melodisi (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin