Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 9

Ήρθε η μέρα για το πάρτι και ετοιμαζόμαστε. Βάφτικα και έκανα smokey eye και κόκκινο κραγιόν. Φόρεσα ένα μαύρο μίνι εφαρμοστό φόρεμα και τις γόβες μου. Τα ξανθά μαλλιά μου τα ίσιωσα αφήνοντας τα ελεύθερα.

Βγήκα απο το δωμάτιο μου την ίδια ώρα που έβγαινε και ο Άρης αφού τα δωμάτια μας είναι το ένα δίπλα στο άλλο, με είδε και πνίγηκε με το νερό που έπινε. Πήγα κοντά του και τον ρώτησα αν είναι καλά. Με αγνόησε ενώ με κοίταζε επίμονα. "Είσαι καλά?" τον ρώτησα με απορία. Γιατί με κοιτάζει σαν να είμαι φάντασμα ή κάτι.

"Είσαι... όμορφη" δεν μπορούσε να βρει την σωστή λέξη. Όταν το είπε αυτό άρχισα να κοκκινήζω κοιτώντας το πάτωμα χαμογελώντας. Μόλις το αγόρι που μου αρέσει μου είπε πως είμαι όμορφη?

Τον ρώτησα αν είναι έτοιμος και μου έγνεψε έτσι κατεβήκαμε κάτω. Ένας απο τους φίλους του έχει αυτοκίνητο και ήρθε να μας πάει. Καληνυχτήσαμε τους γονείς μας και μας ευχήθηκαν καλή διασκέδαση και να μην μεθύσουμε. Γελάσαμε στο τελευταίο μέρος αλλά το γέλιο του Άρη ήταν νευρικό.

Όταν φτάσαμε χτυπήσαμε την πόρτα και ο Γιάννης μας άνοιξε φωνάζοντας μας "Καλώς τους". Έκανε με τον Άρη την γνωστή αντρική χειραψία και μπήκαμε στο σπίτι. Είχε δίκαιο είχε πολλά παιδιά απο το σχολείο μας.

Μετά απο πέντε λεπτά είπα στον Άρη να πάει στους φίλους του αφού είδα ένα κορίτσι την Κάλια που τα πήγαινα καλά μαζί της και έτσι πήγα κοντά της να την χαιρετήσω.

"Έλα πάμε να χορέψουμε" μου είπε τραβώντας με απο το χέρι εκεί που χόρευαν και άλλα παιδιά. Ένιωσα δύο χέρια να αγκαλιάζουν την μέση μου, ήταν ο Άρης που με ρώτησε αν περνάω καλά. Του είπα πως περνάω πάρα πολύ καλά και μου χαμογέλασε μένωντας κοντά μας για λίγο. "Φεύγω, θα σε δω σε λίγο" μου είπε φεύγοντας να πάει προς τους φίλους του και έγνεψα καταφατικά.

"Ο τρόπος που σε κοιτάζει, του αρέσεις." μου είπε η Κάλια στο αυτί αφού η μουσική ήταν πολύ δυνατή και ήταν πολύ δύσκολο να ακουστούμε. "Μπα, δεν νομίζω" αρνήθηκα και μου χαμογέλασε στραβά κουνώντας το κεφάλι της σαρκαστικά.

Χορέψαμε και περνούσα πολύ ωραία, ήπια ένα ποτό αλλά δεν ζαλίστηκα οπόταν όλα καλά. Μερικά αγόρια μου έκαναν κομπλιμέντα για την εμφάνιση μου, παιδιά που δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου. Ακόμα και παιδιά απο το σχολείο μου ήταν έκπληκτοι με την εμφάνιση μου λέγοντας μου πως φαίνομαι πολύ διαφορετική.

"Θέλεις να χορέψουμε?" ένα αγόρι με ζήτησε και του απάντησα "Ναι, γιατί όχι". Με πήρε απο το χέρι και ξεκινήσαμε να χορεύουμε αλλά όχι περισσότερο απο ένα λεπτό αφού ο Άρης μας διέκοψε νεύοντας στο αγόρι να φύγει και ήρθε κοντά μου. "Σε ενοχλούσε?" μου είπε στο αυτί. Κούνησα το κεφάλι μου νεύοντας του όχι. Φαινόταν απο το πρόσωπο και την φωνή του ότι ήταν μεθυσμένος.

Χορεύαμε, τα χέρια του ήταν γύρω απο την μέση μου και τα δικά μου γύρω απο τον λαιμό του. Έπαιζε ένα αργό τραγούδι και κινούμασταν ελάχιστο, περισσότερο στεκόμασταν και κοιταζόμασταν στα μάτια. Ένιωθα να πετάω, το άγγιγμα του με έκανε να νιώθω τόσο όμορφα και αντιλήφθηκα ότι τον θέλω τόσο πολύ, μάλλον δεν τον θέλω απλά, τον αγαπώ.

Υπήρξε μια παύση όταν κοιταχτήκαμε. Το πρόσωπο του απείχε ελάχιστα απο το δικό μου, έκλεισα τα μάτια μου γέρνωντας για να είμαι έτοιμη να με φιλήσει και τότε...

"Έντάξει, ποιοί θέλουν να παίξουν μπουκάλα?" Η μουσική σταμάτησε και ο Γιάννης φώναζε ρωτώντας μας αν θέλουμε να παίξουμε. Μας κατέστρεψε την στιγμή, αναστέναξα γνωρίζοντας ότι ήμουν τόσο κοντά στο να τον φιλήσω αλλά η στιγμή μας χάλασε. Γιατί σε μένα?

Άκουσα τους άλλους που φώναζαν ενθουσιασμένοι και κάθισαν σε κύκλο. Κάθισα ανάμεσα στην Κάλια και ένα αγόρι. Κορίτσια με αγόρια, αγόρια με κορίτσια, κορίτσια με κορίτσια, αγόρια με αγόρια φιλήθηκαν αλλά όχι στα πάντα χείλη. Έπρεπε να φιλήσω την Ιουλία οπόταν της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο, μετά η Κάλια έπρεπε να φιλήσει ένα αγόρι και φιλήθηκαν. Ο Γιάννης φίλησε τον Λούκα στα χείλη αφού ήταν τόσο μεθυσμένοι το πιθανότερο δεν καταλάβαιναν καν τι έκαναν. Γελάσαμε και συνεχίσαμε το παιχνίδι.

Η μπουκάλα γύρισε και προσγειώθηκε στον Άρη και... στην Τζέσικα. Πίεσα τα χείλη μου αλλά υπέθεσα ότι μάλλον δεν θα την φιλήσει μπροστά μου. Σηκώθηκαν και οι δυο. Αυτή είχε ένα σατανικό χαμόγελο στο πρόσωπο της έτοιμη να τον φιλήσει. Ακόμα ήλπιζα ότι ο Άρης δεν θα την φιλήσει.

Αλλά το έκανε. Την φίλησε στα χείλη για τρια ολόκληρα δευτερόλεπτα. Τον κοίταξα εξαγριωμένη παίρνοντας μια βαθιά ανάσα και βγήκα απο τον κύκλο σταματώντας το παιχνίδι. Άκουγα τους άλλους να γελάνε και μερικοί μάλλον κατάλαβαν τον λόγο που έφυγα απο το παιχνίδι. 

Πήγα στο σαλόνι και ο Άρης ήρθε πίσω μου. "Έπρεπε όντως να την φιλήσεις μπροστά μου?" ρώτησα χαμογελώντας σαρκαστικά. "Ω έλα τώρα" γέλασε βάζοντας τα χέρια του εγκλωβίζοντας με ανάμεσα σε αυτόν και στον τοίχο. Προσπάθησε να με φιλήσει αλλά γύρισα το κεφάλι μου απογοητεύοντας τον. "Άφησε με ήσυχη" του είπα αποδρώντας απο αυτόν ανήγοντας την πόρτα και βγαίνοντας έξω. Με ρώτησε που πάω. "Σπίτι" του απάντησα αλλά έτρεξε πίσω μου αρπάζοντας μου το χέρι.

"Σε παρακαλώ μην φύγεις" με παρακάλεσε και ρόλαρα τα μάτια μου. "Είναι απλά ένα παιχνίδι. Στο ορκίζομαι δεν μου αρέσει. Σε παρακαλώ, μείνε" χαμογέλασε στραβά. Αυτό το χαμόγελο που αγαπώ και το ήξερε πως ήταν η αδυναμία μου. Αναστ