Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 14

Σχολείο.

Η μέρα πέρασε γρήγορα και ήδη είχαμε διάλειμμα για μεσημεριανό. Όπως πάντα, καθόμουν στο παγκάκι με την Μαρία παρακολουθώντας τα αγόρια που έπαιζαν ποδόσφαιρο.

"Χριστίνα? Έχεις φαγητό?" φώναξε ο Άρης ρωτώντας με απο το γήπεδο. Του έγνεψα, βγάζοντας το σάντουιτς απο την τσάντα και ξεκίνησα να πάω να του το δώσω.

Υπήρχε πύλη άρα έπρεπε να πάω απο γύρο. Ο Άρης με ακολούθησε και ήρθε προς το μέρος μου. "Ορίστε" του είπα δίνωντας το το σάντουιτς.

"Ευχαριστώ" ξαφνικά με αγκάλιασε, μπροστά σε όλους του τους φίλους, οι οποίοι τώρα μας έβλεπαν και χαχάνιζαν. Του χαμογέλασα και πήγα πίσω στο παγκάκι κόκκινη σαν ντομάτα.

"Τα σάντουιτς της είναι άπαιχτα" είπε στους φίλους του ενώ δάγκωσε μια γερη μπουκιά απο το σάντουιτς. "Δώσε να δοκιμάσω" του είπε ο Γιάννης δαγκώνοντας λίγο απο το σάντουιτς. Γέλασα βλέποντας την αντίδραση του.

"Πως τα κάνεις τόσο νόστιμα?" με ρώτησε. Χαμογέλασα λέγοντας του πως είναι μυστικό.

------------------

Όταν πήγαμε σπίτι βοήθησα πάλι τον Άρη με τα μαθηματικά όπως θα κάνω και την υπόλοιπη βδομάδα άλλωστε.

Μετά απο μια ώρα επανάληψης, του τηλεφώνησε ο φίλος του ο Σίμος λέγοντας του ότι θα πάνε όλοι τους στο πάρκο και τον ρώτησε αν ήθελε να πάει και αυτός.

"Μπορούμε να συνεχίσουμε αύριο?" με ρώτησε φοβισμένος την απάντηση μου. Απλά τον κοίταξα.

"Σε παρακαλώ?" παρακάλεσε. "Μμμ εντάξει" είπα δήθεν παραδιδόμενη. Είπε του Σίμου ότι θα πήγαινε.

Πήγε να αλλάξει και εγώ έμεινα στο κρεβάτι μου μπαίνοντας στο facebook απο το κινητό μου. "Τα λέμε μετά" ήρθε και με χαιρέτησε.

"Περίμενε" του φώναξα και έκανε ένα βήμα πίσω στο δωμάτιο μου.

"Βάλε και κασκολ γιατί σε λίγο θα είναι κρύο" τον συμβούλευσα. "Μπα, δεν το χρειάζομαι" διαφώνησε.

"Ναι χρειάζεσαι. Δεν θα βγεις απο το σπίτι αν δεν βάλεις κασκόλ. Θέλεις να ανεβάσεις πυρετό ξανά? Δεν το νομίζω" δεν του έδωσα καμιά επιλογή εκτός απο το να κάνει ότι του είπα.

"Γίνεσαι χειρότερη απο την μάνα μου" παραπονέθηκε γελώντας. "Κοίταξε το πρόσωπο μου. Σου φαίνομαι να γελώ? Όχι. Τώρα πήγαινε βάλε ένα κασκόλ και τσακίσου απο εδώ" προσπάθησα να παραμείνω όσο πιο σοβαρή μπορούσα χωρίς να αρχίσω να γελώ. "Εντάξει..." βγήκε απο το δωμάτιο και τον άκουσα να ανοίγει την ντουλάπα του για να πάρει κασκόλ.