Το αγόρι της διπλανής πόρτας #WattFunGr

Κεφάλαιο 29

Πήραμε όλα τα απαραίτητα για να κοιμηθούμε το βράδυ στην παραλία. Στην αρχή αμιβάλλαμε για τον αν θα το κάναμε ή όχι, αλλά είμασταν όλοι τόσο ενθουσιασμένοι για το κάμπινγκ που αποφασίσαμε να μην κοιμηθούμε στο ξενοδοχείο.

Όταν είδαμε την καταγάλανη θάλασσα τρέξαμε στο νερό φωνάζοντας σαν τρελοί που δεν έχουν ξαναπάει θάλασσα.

Στήσαμε τις σκηνές στην καυτή άμμο και βάλαμε μέσα τα στρώματα. Το καλό ήταν πως το μέρος αυτό ήταν και για κάμπινγκ οπόταν δεν θα είμασταν οι μόνοι που κοιμούντε σε σκηνές.

Αφού τελειώσαμε καθίσαμε να ξεκουραστούμε. "Θες να μπούμε στο νερό?" ρώτησα κοιτάζοντας την θάλασσα.

Ο Άρης σηκώθηκε και πιάνοντας το χέρι μου κατευθυνθήκαμε προς την όμορφη θάλασσα.

"Έλα, δεν είναι καθόλου κρύο" είπε ενώ όλο του το σώμα ήταν ήδη μέσα στο νερό και εγώ φοβόμουν να μπω μήπως είναι κρύα.

Μου έριξε νερά και φώναξα λέγοντας του να σταματήσει ενώ προσπαθούσα να προστατευθώ απο το νερό. Ο Άρης γέλασε διασκεδάζοντας την στιγμή.

Τελικά κατάφερα να μπω αφού μου έριχνε συνεχώς νερά αρχίζοντας να τον κυνηγώ μέσα στο νερό. Ήδη είχε απομακρυνθεί αρκετά έτσι αποφάσισα να του κάνω μια πλάκα για να τον εκδικηθώ.

Άρχισα να κάνω πως πνίγομαι, κουνούσα τα χέρια μου και έβαζα το κεφάλι μου κάτω απο το νερό. Ήμουν αρκετά βαθιά οπόταν ήταν πειστικό. Αυτό που δεν ήξερε όμως είναι πως είμαι πολύ καλή κολυμβήτρια.

"Δεν. μπορώ. να. κολυμπήσω" είπα ψέματα ενώ έβαζα συνεχώς το κεφάλι μου κάτω απο το νερό. Το σχέδιο μου πήγαινε ρολόϊ αφού τον είδα να έρχεται όσο πιο γρήγορα μπορούσε προς το μέρος μου πανικοβλημένος για να με σώσει.

"Χριστίνα? Είσαι καλά?" είπε ο Άρης ανήσυχος κρατώντας με.

"Ναι, ηλίθιε, είμαι" είπα μέσα απο τα γέλια μου.

Πήρε μια βαθιά ανάσα έτοιμος να παραπονεθεί, ύψωσε το φρύδι του και αρχίσαμε να περπατάμε αφού το νερό εδώ δεν ήταν πολύ βαθύ.

"Το ξέρεις πως ήμουν έτοιμος να πάθω καρδιακό, σωστά?"ο Άρης είχε σταυρωμένα τα χέρια του καθώς έβγαινε απο το νερό.

"Έλα, είχε πλάκα" γέλασα και με κοίταξε λοξά.

Ο Άρης έτρεξε ξανά κοντά μου και πήδηξε πάνω μου ρίχνωντας με στο νερό, ευτυχώς χωρίς να χτυπήσω κατά την πτώση μου, καταλήγωντας να γελά κρατώντας με.