The Wife Sacrifice (Completed)

Chapter 5

Akala ko mahal na niya ako piro hindi pala, akala ko lang pala yon. Subarang sakit umasa pa naman ako na matutunan niya akong mahalin, si tricia parin pala ang mahal nya.

Humagugol ng iyak si dhel wala siyang paki alam kung ano ang sasabihin ng taxi driver.

Sabi ko na nga na mahal mo parin ako babe."ani ni tricia."

Mahal kita nuon piro ngayun hindi na. Oo mahal ko ang asawa ko mahal na mahal tricia, kaya ako sayo tumigil kana sa kabaliwan  mo.

Babe akala ko okie na tayo diba sabi mo kanina na mahal mo ako. Hindi kaba makakaintindi tricia o sadyang tanga kalang. Ginawa ko lang yun para tumayo ka at umalis piro ang kapal din ng mukha mo pumasok ka pa dito sa pamamahay namin at sabihin sa akin kung kaylan ko iwan ang asawa ko para tayong dalawa ang titira dito. Kahit kaylan hindi mangyayaring iwan ko ang asawa ko para magsama tayo tandaan mo yan tricia.

Babe huwag ka naman ganyan, kung ayaw mong hiwalayan ang asawa mo pwedeng maging kabit mo nalang ako basta makasama lang kita.

Nagsasayang ka lang ng oras mo tricia, lumabas kana ng bahay dahil ayaw kung ng makita ang pagmumukha mo. Bibilang  ako ng tatlo paghindi ka pa lalabas ng bahay kaladkarin kita.

Babe magpapaliwanag ako pakinggan mo naman ako.

ISA

Babe parang awa muna.

DALAWA

Ito na lalabas na.

TATLO

Kumaripas ng takbo palabas ng bahay si tricia.

Ito ang tandaan mo babe hindi ako titigil hanggat hindi ka magkikinig kung bakit kita iniwan. Hindi din ako titigil hanggat hindi ka mapasaakin muli." Ang sigaw ni tricia na umiiyak."

Oh pinsan bakit na padalaw ka? May problema ka ba? "tanon ni Nere pinsan ni dhel."

Wala akong problema. Hindi ko ba pwedeng dalawin ang maganda kong pinsan?

Hoy!!! huwag kang magsinungaling sa akin halata kaya sayo. Namumugto na yang mga mata mo halata na galing lang sa pag-iyak.
Nakalimutan muna ba na ako si Nere ang pinsan mo sabay tayong lumaki kaya pati ligaw ng kaluluwa mo ay alam ko. Ang magaling mong asawa ang ba ang dahilan kung bakit ka ganyan ngayun?

Pinsan pwede bang dito muna ako magpalipas ng hapon?

Para kang iwan diyan, welcome na welcome ka dito kung gusto mo dito ka nalang ulit titira para may kasama ako.

Sira alam mo naman na hindi pwede diba? may asawa na ako.

Oh! bakit biglang na lungkot ang mukha mo  pagkatapos mong banggitin ang pangalan ng asawa mo?

W-wala pinsan, namimiss ko lang siya.

Dinilatan ng mata ni Nere si dhel dahil sa alam nitong nagsisinungaling ito.

Ay ganon? magsisinungaling ka pa sa akin ha. Kung miss muna siya dapat duon ka umuwi sa bahay ninyo.
Hindi kita pauwiin hanggat di mo sinabi sa akin kung ano manyang gumugulo sayo. Diba magkasangga tayo kaya hindi mo dapat ilihim sa akin yang problema mo.

Hindi mapigilan ni dhel ang pagpatak ng kanyang kuha at humagulgol ng iyak dahil hanggang ngayon masakit parin ang naramdaman nito sa narinig mula sa asawa. Niyakap ni dhel ang pinsan dahil paghindi niya ito ginawa matutumba ito sa panghihina ng tuhod.

Naawa si Nere sa pinsan ng bigla itong hunagulgol ng iyak at yumakap sa kanya. Gumanti din ng yakap si Nere sa pinsan, upang malaman nito na nandiyan lang siya sa tabi nito na handang makinig at tumulong rito.

Iiyak mo lang yan, alam ko na sasaktan ka, handa akong makinig sayo paghanda ka ng magkwento sa akin. Nandito lang ako hindi kita pababayaan. Mahal na mahal kita pinsan dhel.

Alam ko naman yan pinsan, kaya ko pa naman, pero paghindi ko na kaya sa sabihin ko sayo.

Naintindihan kita pinsan, iiyak mo lang yan hangagang sa gumaan ang pakiramdam mo.

Sa lamat pinsan.

Basta paghindi muna kaya huwag mong sarilihin ha.

Kanina pa nakatulog si pinsan dahil sa kakaiyak, kawawa nga tingnan ito kanina habang umiiyak. Kahit hindi nito sabihin  kung ano ang dahilan, alam kung may problema siya sa kanyang asawa.
Pinsan gising hapon na, wala ka bang balak umuwi? Okie lang sa akin na dito ka magpalipas ng gabi.

Anong oras na ba pinsan?

Four pm na"nakangiting sagot ni nere.

Mahaba haba pala ang tulog ko hindi ko na malayan na hapon na.
Kailangan ko ng umuwi pinsan magluluto pa ako ng hapunan namin.

Osige mag-ingat ka.

Dingdong
dingdong

Punyita naman oh! Bakit bumalik ka? Diba ang sabi ko huwag ka ng bumalik, dahil ayaw ko nang makita yang pagmumukha mo. Mahirap bang sundin ang sinabi ko Tricia?

Babe papasukin mo naman ako please mag-usap tayo kahit sandali lang, pagkatapos nating mag-usap hind nakita guguluhin pa promise."sisiguraduhin kung sa oras na ito mapapasa akin ka ulit Drake Mondragon alam ko kung ano ang kahinaan mo.

Sige tricia pasok ka para matapos na ang lahat ng ito..

Pumasok si Tricia na tudo ang ngiti dahil sa malapit na tagumpay.

Ano ang pag-usapan natin?

Pwede bang makinig ka muna sa paliwanag ko at patatapusin mo akong magsalita. Pagkatapos ikaw na ang bahala kung anong klaseng masasakit na salita ang ibabato mo sa akin. Kasi Alam kuna  kasalanan ko rin.

Nakita kung tumungo si drake kaya ito na ang oras para galingan ko ang pag-arte, dito nakasalalay ang pagyaman ko. Bweshit kasi bat pa kasi ako sumama sa inutil na Ramon na yun. "ani ni tricia sa sarili."

Alam kung galit ka sa akin, hindi ako tanga para hindi ko maramdaman yun. Sorry babe sorry talaga sa lahat ng mga ginawa ko sayo.
Hindi ko sinasadyang saktan ka, ito na ang panahon na dapat mong malaman kung bakit nagawa kitang iwan baka sa susunod hindi ko na masabi sayo.
Babe hindi kita niluko, papatayin ka ni Ramon kung hindi ako sa sama sa kanya. Dahil mahal na mahal kita at ayaw kung mapahapak ka, kaya na gawa kong sumama kay Ramon. "ang umiiyak na kwento nito.

Tiningnan ni tricia si drake na kita nito ang pagtataka sa mukha nito.

Mahal kita masgugustuhin ko pangsumama sa kanya kay sa makita kang wala ng buhay. Hindi ko kayang  makita kang malamig na bangkay.
Humagulgol ng iyak si tricia at mukhang effective ang pag-acting nito.

Bakit ngayun mo lang sinabi tricia? Dapat nuon pa, para mabigyan agad ng sulosyon.

Pinagbabantaan niya ako kapagsinabi ko sayo papatayin niya tayong dalawa, wala akong magagawa kasi si Ramon ay isang sindikato hindi ito pipitsugin sindikato hawak nito ang matataas na opesyal ng mga police.

Kahit na, dapat sinabi mo parin. Dahil sa ginawa mo nasaktan ako ng subra subra.

Hindi lang ikaw ang na saktan ako din, kung subra kang na saktan massobra ang sakit na ramdanan ko. Araw araw akong umiiyak dahil na alala kita. Sa tuwing hindi ko gagawin ang gusto ni Ramon sinasaktan niya ko at pinagbabantaan na ipabugbug ka.
Isang araw hindi ko sinunod ang gusto nito halos ikamamatay ko ng bugbugin niya ako habang pinapahirapan niya ako ikaw ang nasa isip ko na sana ligtas ka at hindi ka gagalawin ni Ramon.
Nagising na lang ako na nasa loob ako ng hospital maraming sugat, pasa, putok ang labi at na mamaga ang kaging mga mata bugbugsarado ang buo kung katawan.
Piro subrang sakit ang naramdaman ko at hinihiling na matay nalang sana ako ng tuloyan. Dahil ang lalakeng mahal ko ay ikinasal na pala. Sobrang sakit dito babe." ani nito na maslalo pang nilakasan ang pag-iyak.