24

73 8 1
                                    

p.o.v. Louis

Onder het intervieuw ging mijn telefoon. Het was iemand van het management. (M = persoon van management, L = Louis)

L: Hello, we are in an intervieuw right now. Can you call back later?

M: Hello Louis. Wait, it is very important! When the intervieuw is finished, you need to hurry. There will be a car waiting for you outside the building! I will explain everything to you in the car. Try to be there as fast as posible.

L: What about the other boys? Are they comming to?

M: No, they will come later. That is already fixed.

Toen werd er opgehangen. Ik liep weer terug naar het intervieuw en ging weer zitten. Iedereen keek me vragend aan en ik knikte om te laten zien dat ik het later wel zou vertellen. We gingen verder met het intervieuw, maar er was niks bijzonders aan. Allemaal vragen die we normaal ook krijgen. Het was een heel standaard intervieuw. Eindelijk werden we bedankt voor onze tijd. Het was voorbij. Ik sprong op en sprintte naar buiten. Daar zag ik een auto wachten en ik ging snel zitten. Toen we wegreden zag ik nog net de verbaasde gezichten van de boys en iemand van management die ze naar een andere auto bracht. Ik keek naast me en zag daar ook iemand van management zitten. "Well, you might be wondering why you are here and were you are going to." zei ze. "You are here because of Isa." WAATT? Wat is er met Isa? Ze zouden toch pas morgen de hoop opgeven? Ze zou toch morgen om 4 uur 's middags sterven? Heeft ze het niet gehaald? Ik wilde wat vragen, maar de vrouw naast mij ging verder. "No, she isn't dead. She is still alive. Half an hour ago, she woke up. The docters don't know if she will survive, and if she falls back in her coma, it is over. When she woke up, she asked for you. The docters told us it was important for her to visit her. It can be the last time you can talk to her." Een blij gevoel overspoelde me. ISA WAS WAKKER GEWORDEN!!!!! ZE WAS WAKKER!!! De vrouw naast me zag me blij worden. "Don't be to happy, if she falls back in her coma, it's over for her. Don't forget that." Daar schrok ik toch een beetje van. Wat als ze weer in coma terecht kwam? Wat als het toch fout gaat? En waarom vroeg ze naar mij? Waarom? Ik was vast niet zo bijzonder voor haar als zij voor mij was, of toch? Ik besloot de jongens een berichtje te sturen met wat er aan de hand was en waarom ik opeens zo snel weg ging. We kwamen op het vliegveld aan en ik werd snel naar een prive vliegtuig gebracht. De eerst volgende vlucht naar nederland was pas over twee uur. De rest van de jongens zouden die vlucht nemen. Eenmaal in het vlietuig zet ik muziek op en kijk uit het raam. Ik probeer niet na te denken over Isa. Natuurlijk mislukt dat  vreselijk. Mijn gedachten blijven bij haar. Zou ze nu nog leven? Als ze nu nog leefde zou ze het halen! Ik wist dat ze het kon halen als ze ervoor zou vechten. Ik geloofde in haar. Ik was blij voor Sanne, Eefje en Amy, maar voor Maarten (Isa's vader) maakte het me niet uit. Niet dat hij erom gaf of Isa het zou overleven, maar ja... Ik mocht hem niet echt. Ik was blij voor de fans die zo met ons meegeleefd hadden. Elke keer vroegen ze weer hoe het met Isa ging. Ze waren geweldig. Er waren natuurlijk wel een paar 'fans' die haat naar Isa stuurde, maar dat probeerde ik te negeren. Het vliegtuig landde en ik was weer op de o zo bekende plek. Het vliegveld van amsterdam. Ik kwam hier veel te vaak. Als we ver weg van Nederland waren ging ik 's avonds met het vliegtuig, maar als we wel dichtbij waren ging ik toch liever met de auto. Dan was er minder kans dat ik op het vliegveld gespot zou worden door een paar fans. Ik was hier bijna elke avond. Het valt me nog op dat de lads het gewoon nog niet gemerkt hebben. Dat de fans me nog niet opgemerkt hebben. Dat management het nog niet heeft gemerkt. Best raar eigenlijk. Ik liep naar de aankomsthal en ik kon nu al het opgewonden gepraat en gegil van de fans horen. Er kwamen een paar bewakers aan en zo werden ik en de vrouw (die me opgehaald had en met me naar nederland vloog) beschermd tegen de fans die inmiddels aan het gillen waren omdat ze mij zagen. Ik was blij toen ik in de auto zat opweg naar het ziekenhuis. Toen werd het me pas echt duidelijk wat er nou gebeurd was. Isa was echt wakker. Daar waar ik die 6 lange maanden elke dag op gehoopt had. Dat waarvan ik dacht dat het alleen nog maar in mijn fantasie kon gebeuren... Het was waar geworden. Mijn wens was uitgekomen. Ik kon opeens niet meer wachten tot ik haar kon zien. Ik schaamde me wel een beetje voor alles wat ik haar elke avond/nacht had verteld, maar dat had ze vast niet gehoord. De auto parkeerde ein eindelijk was het zo ver. Ik gooide de deur van de auto open en sprong eruit. Ik rende het ziekenhuis in en ik ging meteen door naar de kamer van Isa. Daar aangekomen stopte ik met rennen. Ik kalmeerde mezelf een beetje en toen liep ik voorzichtig naar binnen. Daar zat Eefje. Ze keek weer als vroeger. Ze leek weer een beetje zichzelf te zijn. Ik keek ook richting Sanne. Ik had Sanne nog nooit zo vrolijk gezien. Ook was Amy er. Die had ik al een poos niet gezien. Nou ja, een poos... hHet was misschien een halve week geleden, maar in verglijking met Sanne en Eefje had ik haar al een poos niet gezien. Sanne en Eefje zag ik namelijk practisch elke avond aangezien ze sinds dat Isa in het ziekenhuis ligt, in het ziekenhuis wonen. Ze gingen volgens mij alleen naar hun huis als ze even moesten nadenken en alleen wilden zijn of om kleding enz. te wassen of halen. Ook Amy keek veel blijer. Ik keek naar het bed waar Isa lag. Ze zag er niet veel beter uit dan gisteravond, maar ze zag er wel levendiger uit. Ze had wat meer kleur op haar wangen gekregen en ze lag rustig te slapen. Toen Eefje me zag stond ze op en liep ze zacht naar me toe. Ze gaf me een knuffel. "She is asleep now. When she was awake she asked for you. She want to talk to you as fast as possible." Ik dacht na. Waarom zou ze met me willen praten? Why on earth zou ze met mij willen praten?

Jep, niet veel te zeggen... Ik hoop dat jlmijn cupcakez het n leuk hoofdstuk vinden. ik weet het... k update weinig maar ik hoop dat dat na mijn toetsweken steeds meer word. Dat ik steeds meer kan updaten.

vote, comment en love it!!!!

ciao,

xxx Joëlleeeeeeeeeeeee

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 12, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

i will never stop loving him (a dutch one direction fan fic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu