i will never stop loving him (a dutch one direction fan fic)

21

p.o.v. Louis

*Can I please have some time with Isa?" vroeg ik toen we ongeveer een uur in het ziekenhuis waren. "I mean, just me and Isa. I wanna talk to her for a bit." zei ik ter verduidelijking. Ik had besloten dat ik nu ging zeggen wat ik voelde. Wat me bezig hield, en waarom ik bijna elke avond hier kwam. Ik wilde het uitleggen, maar ik wilde dat alleen Isa dit zou weten. Daarom vroeg ik of iedereen weg kon gaan. Ik wilde het haar nu vertellen omdat hoe later ik het zou vertellen hoe minder kans ik had dat ze het zou horen had ik ergens gelezen. Ik hoopte dat ze me zou horen. Ze kon niet zomaar weg gaan op aarde zonder dat ik haar verteld had wat me bezig hield. Iedereen verliet de kamer en toen was ik voor de eerste keer echt alleen met Isa zonder dat ik moest oppassen dat ik iedereen in de kamer wakker maakte. Ik hoefde een keer niet ninja style binnen te komen. Ik ging op de stoel zitten naast haar bed en pakte haar hand. "hey Isa, its me. Louis. Do you remember me? I am the one who bought you a muffin at starbucks. I hope you remember me. You know, I come here almost every night. I am the one who talks to you every night. I know it sounds weird, because you know me for like two days, but for me it feels like 2 years. It feels like i know you for so long. I hope you can hear me, because I want to tell you something. It probably sounds very stupid, but from the moment i saw you I felt a connection. Not like boyfriend and girlfriend, but it feels like I found a real friend in you. It feels like I finaly found my friend. The friend I missed all my life. That kind of friend you can tell everything. It feels like there is some kind of band between us. Okey, sorry for that. That sounded really weird en if you could hear me know you would probably hit me because of what I just said. Isa, can you try to wake up? If you don't wanna wake up for me, than try to wake up for Eefje and Sanne. They really need you. I need you. I believe in you and I believe you are strong enough to survive this coma. I believe in you." Ik hoop echt dat ze me gehoord heeft. Ik hoop het zo. Ik zuchte en stond op. Ik gaf een kusje op haar voorhoofd en daarna ook op haar hand. Okey, ik begin echt gek te worden. Ik beeld me nu zelfs in dat ze in mn hand kneep. Ik weet het niet... Beelde ik het me echt wel in? Of kneep ze echt in mijn hand? Wat als ze echt in mijn hand kneep? Betekend dat dat ze me gehoord heeft? Is dit haar teken om te zeggen dat ze er alles aan zal doen om wakker te worden? Wat is dit? Ik focuste op mijn hand, maar voelde niks meer. Ik besloot om maar niks tegen de rest te zeggen, want wat als ik het me verbeelde? Dan zou iedereen blij worden voor niks... Ik geef nog een laatste kusje op haar voorhoofd en loop dan de kamer uit. Ik heb geen behoefte om met iemand te praten nu en wil gewoon rustig na kunnen denken over wat ik net allemaal gezegt heb. Ik liep de gang door naar de lift. Ik rende snel naar onze auto waarin we gekomen waren en klom erin. De chaffeur keek me vragend aan en ik schudde langzaam mijn hoofd. "I just came here to think a bit" zei ik en hij knikte begrijpend. Ik leunde tegen het raam aan en dacht na over alles. Ik zakte langzaam weg en viel in slaap. Best logisch aangezien ik de laatste tijd vaak bij Isa was 's nachts en dus ook minder slaap had dan de rest. Ik merkte niet dat de lads binnenkwamen en we weer vertrokken. Ik merkte ook niet dat ik het hotel ingedragen werd door Paul. (Daar kwam ik achter toen ik de volgende ochtend op twitter keek). Ik werd pas wakker toen Harry op mijn bed stond te springen en vrolijk riep dat het ontbijt klaar was. Ik kwam overeind en ging me snel douchen. Ik had er nog wel de hele dag onder kunnen blijven staan als Niall niet op mijn deur kwam slaan om me eraan te herrinneren dat hij honger had. Ik kwam uit de douche, kleede me om en schoof aan bij de rest. Ik had helemaal geen honger en mijn gedachten waren nog steeds bij gister. Ik kan toch niet verbeelden dat ik Isa in mijn hand voelde knijpen? "Is everything okey Louis?" Zayn keek me vragend aan. "Yeah, everything okey, just not hungry." zei ik terug. Hij kijkt me bezorgd aan en ik weet dat hij weet dat ik lieg, en ik hoop vurig dat hij niet verder vraagt. Ik kijk hem smekend aan en hij knikt zacht. Gelukkig! Ik heb echt geen zin om te praten over gister. Echt niet!

P.o.v. Zayn

Ik wist dat er iets mis was met Louis en ik wilde echt graag weten wat er was. Ik zag wel in zijn ogen dat er iets was wat hem dwarszat en ik wilde hem helpen. Ik besloot ernaar te vragen en toen hij zei dat er niks was wist ik het zeker. Ik keek hem aan en probeerde nog iets in zijn blik te ontdekken, maar ik zag alleen maar dat hij echt niet wilde dat ik verder vroeg. Ik knikte kort en hij keek opgelucht. Hij weet nu dat ik weet dat hij loog, en ik hoop dat hij er niet te lang mee rond loopt.

DONT WORRY CRAZY CUPCAKEZZ OF ME!!! I AM BAAAACK!

Okey, ik heb echt veel te lang niet verder geschreven... Maar ik ben terug!!!! Woohoow!! dedication gaat trouwens naar YouMakeMeStrongx omdat ze leuke comments achter laat, en omdat ze echt een heel leuk boek schrijft!!! Je moet dat echt lezen. Ik heb trouwens nog 1 vraagje... Ik wil miss over een poosje aan een ander boek beginnen en daar heb ik een voorproefje van online gezet. Het heet de verandering en ik zou het leuk vinden als jullie even een comment achter zouden willen laten daar en dan zeggen of het je leuk lijkt als ik ooit zo'n boek ga schrijven en of ik wel geschikt ben om een boek in die stijl te schrijven... Okey, nog 1 vraag... vinden jullie dat Isa wakker moet worden of niet? Ik ben er namelijk nog niet helemaal uit...

comments zijn altijd welkom en likes natuurlijk ook. Ook tips zijn altijd welkom (maar dan wel prive graag)

xxx Joëlle

ps. Bedankt voor de 100 votes en bijna 1500 reads!!!