The Sweetest Man Hater [Completed]

Chapter 8- Stop Harassing me.

LC's message : Ms. MeiMeiAngay thank you for supporting my story. Sana di ka magsawa. Thank you din sa laging pag-vovote :D Sana magustuhan mo.

Sa iba:

Please comment, vote and be my fan. Thanks :D

i'enjoy niyo na nga pala ang mga romantic moments nila Tin and Micko kasi malapit na pumasok ang babaeng gugulo sa kanilang moments. Hehe :D

Support lang guys. Thanks

----♥♥♥ ---- ♥♥♥ ---- ♥♥♥ ----

Miyerkules, ang araw na namamahinga ang aking munting puso.

Wala kasi si Micko sa room at hindi nababagabag ang aking kalooban.

Nasa school garden ako dahil break. Puno na kasi ang tambayan ko, ang library kaya lumabas muna ako para magpahangin at magbasa. Umupo ako sa damuhan, ako lang naman doon dahil ayaw ng mga estudyanteng tumambay doon dahil masyadong tahimik.

“So, x equals –b  plus or minus square root of b squared minus 4ac over 2a is the quadratic formula to find the value of the needed x and y to satisfy the equation … Ummm, okey so its like this huh, first I should find the value of a, b, and c in the given equation and--- ay tae!” I snapped when I felt a little finger of someone from behind patted my shoulders.

“Hey! What the hell are you—“ Napamaang ako nang makita ko kung sino ang nilalang na nasa likuran ko. Tama siya na naman, si Micko. Hayyss .. Hindi pa nga ako ganap na nakaka-move on nandito ka na naman?

“Did I disturb you Tine?” He asked with a cute lopsided smile.

“Umm .. di naman. Bakit nandito ka?”

“Wala lang, gusto ko lang dito. Saka nakita kita na nandito kaya pinuntahan kita.” Umupo siya sa tabi ko.

“Huh?” I asked, confused.

“Sabi ko sinundan kita. Hehe. Para kasing may magnet ka na humahatak sa akin. Alam mo ‘yon yung parang kahit anong tanggi kong huwag kang lapitan ay hindi ko magawa.”

Yeah, nakaka-touch na naman ang mga sinabi ni Micko. I shouldn’t be listening to whatever he was saying that time. I shouldn’t be touched for whatever sweet words will came out from his lips. For the 17 years of my existence in this world, this is the first time that I opened my ears for a man and let my two ears hear everything he wanted to say. Whoo! I can’t believe I’m doing this!

“Isa pa Tin, may gusto sana akong hiramin.” He said with a big big smile.

Yeah, I was crushed. I already expected that he was here for me, to see me but you know expectations lead to frustrations. Sira ka talaga Micko!

“Ano?!” I exclaimed.

“Hey, hey, ba’t ka nakasigaw? Kanina lang maayos ang usapan natin ah?” halatang nagtaka siya sa inasal ko, nagsalubong kasi ang kanyang makakapal na kilay na talaga namang asset niya.

“Ewan. Ano nga?” I drawled. Ikaw ba naman mag-expect ‘tas may kelangan lang pala sa’yo? Kabanas ah!

“Hihiram sana kasi ako ng notes sa research? Hindi kasi ako nakakakopya tuwing nagdedictate si Ms. Pandoy. Can I lend it for a while?” Pinagsiklop niya ang kanyang mga kamay at pinikit-pikit ang mga mata.

Napaisip tuloy ako nang mga sandaling iyon. Iba talaga si Micko, nagagawa niyang mag-alaga ng dalawang katangian sa kanyang pagkatao. Haha, talaga nga naman ang tao iba-iba ng personalidad, buti nalang at kilala ko na siya. Pag si Micko na mukhang hindi naliligo (harsh ba masyado yung description ko kay Micko? Haha, sensya na pero ganun talaga siya eh ..) at cute naman, I’m safe pero kapag yung hot daw kunong si Micko ang kaharap ko, I better stay at my house at baka kung ano pang gawin nung lalaking iyon. Pero isa lang ang sigurado ko, alin man sa dalawa ang nasa harap ko ay ganoon pa rin ang takbo ng isip at puso ko. Hayyyss .. problema nga ito. TSK. TSK.