The Lost Princess Of Ice Kingdom (On-hold)

Chapter 18: A FRIEND OR A FOE

******
Chapter 18: A FRIEND OR FOE

KIARA's POV

Is this real or am I just dreaming? Who is this girl? What does she need? A long silence was made when me and the TCO stood infront of the girl and the crowd.

"Who are you?" Blaze decided to break the long silence.

"Hi! I'm Khairy,nice to meet all of you." she said happily.

"So what are you doing here?" Zeck asked. Maybe out of curiosity.

"Uhm I will be studying here." she said straightforward.

All of them are nodding as if agreeing to what she was saying. Me? I'm intently looking at her. I don't know why but there's this certain feeling that keeps on bugging me. Is it nervousness or other feeling beyond that.

"So what section are you in?" This time it's Lane who is asking the girl. I didn't hear her name clearly.

"Actually, I'm in the same section as that girl." She said while pointing at....me? Eh?

"Me?" I asked pointing myself to clarify it.

"Yes, wala namang ibang tao sa likod mo diba?" she said. She has this attitude huh?

I just shrugged my shoulders. I decided to walk and headed my way to the classroom. I know that they just followed me. Honestly, I felt something different when that girl's eyes and mine met. Oh I don't exactly know what this feeling is. Tsk. I decide to set this feeling aside.

Kasalukayan akong nakatayo sa harap ng pinto. At sa pangalawang pagkakataon natigil na naman sila sa kanilang mga ginagawa at tumingin sa... hindi na sakin kundi sa bagong babae.

"Sino na naman yang bagong salta na yan? Bago mo bang kaibigan yan Kiara?" Ang bibig talaga ng babaeng to di na natigil. Putak ng putak. She even give emphasis to the word kaibigan. Tss napapailing na lang ako.

"Hi I'm Khairy!" at umeksena na ang ang masayahing si Khairy. O alam ko na ang pangalan niya huh?

Umalis na ang TCO pagkatapos kaming ihatid. Naiilang talaga ako sa kanya. Ewan ko ba, kakaiba ang pakiramdam ko sa araw na ito.

Pumasok na ako at nakinig sa mga lectures ng mga profs. Pagkatapos na pagkatapos ng ilang oras, ang pagpunta sa training na naman ang aatupagin ko. Tuturuan pa ako ni Blaze para mahasa ang kapangyarihan ko.

Naglakad na ako patungong training room. Pagkabukas na pagkabukas ko na pinto hindi ko inaasahan ang nangyari. Nakakita ako ng isang naglalagablab na bola ng apoy na patungo na sakin. Mabuti na lang at agad akong nakaiwas at imbes na sakin tumama don sa pinto tumama ang apoy. Sh*t. I cursed out of nervousness.

"Ano ba! Papatayin mo ako! Hah!" letche to. Binigyan niya lang ako ng isang nakakairitang ngiti. Biglang sumeryoso ang mukha niya.

"Be aware. Don't let your guard down. Focus Kiara, focus." sabi niya.

"Heh! Focus focus ka diyan eh nanggugulat ka eh! Taeng to! Bigla ka na lang susugod di pa nga ako nakakapasok ng pinto. Gusto mo ba akong mamatay ha!" sunod sunod na bulyaw ko sa kanya.

"Pft." pagtingin ko sa kanya parang siyang nagpipigil ng tawa. Ano naman kaya ang nakakatawa sa sinasabi ko? Baliw na ata ang isang to. Tss.

"Anong tinatawa tawa mo diyan ha? Siraulong to, may topak siguro." sabi ko na napapailing nalang.

"Hey you have cussed many times. And I'm not crazy so you know. By the way nice reflexes you have there. You have a strong sense." si Blaze ba talaga to. Nasapian ba siya? Is he even complimenting me?