[gestopt] Harry Potter the full story

1.19 verstoppertje

POV Remus (6 jaar)

"Wie is hem?" vroeg Levi. Ik was met Romulus en onze vrienden in het bos verstoppertje spelen. Het was midden in de nacht en de maan stond vol aan de hemel. "Koningspoot!" riep Romulus. We zetten allemaal onze voeten bij elkaar, en ja hoor, ik was hem. "Je telt tot 20!" riep Daniël. Ik draaide me om naar de boon toe en begon te tellen. "20! Ik kom!" riep ik. Ik keek om me heen en zag niets. Ik hoorde links van me ineens geritsel in de bosjes in. Langzaam liep ik er heen en ik zag wie het was. "Thomas! Gevonden!" Thomas stond op uit de bosjes en ging tegen de boom aan zitten. Mijn gevoel zei dat Romulus ook hier ergens in de buurt zat. Ik liep verder de bosjes in en zocht tussen de struiken. Ineens hoorde ik iemand zuchtten. Hij stond achter een boom. "Gevonden." zei ik zachtjes. Romulus schrok zich alsnog helemaal dood. Ik liep met Romulus terug naar de begin plek en daar zaten Levi en Daniël al. "Buurt vrij!" riepen ze. "Ik had Thomas als eerst gevonden dus hij is hem nu." zei ik. "Wacht! Hoe haal ik jullie twee uit elkaar?" vroeg Thomas, hij wees naar mij en Romulus. "Gewoon gokken en hopen dat je het goed hebt." zei Romulus. Thomas zuchtte en draaide zich om. We begonnen weg te rennen. Ik en Romulus hadden ons eigen plekje. We zaten te wachtten tot Thomas zou roepen dat hij ons niet kon vinden. "Komt hij al?" vroeg Romulus. Ik keek om het hoekje en zag niemand. "Ik zie niemand." zei ik zachtjes, ik kreeg geen reactie. "Romulus?" vroeg ik. Hij lag op de grond en had een grote bloedwond in zijn nek. Zijn ogen waren half open en hij ademde niet meer. "HELP!" riep ik. Ik stond op om te kijken waar de rest was. "Wat is e..." hoorde ik Levi roepen, zijn zin werd halverwege afgebroken. "Levi?" riep ik en rende naar hem toe. Hij had de zelfde wond in zijn nek als Romulus. "Jongens?" vroeg ik. Even verderop zag ik ook Thomas en Daniël liggen. Wat is er gebeurd? Ik hoorde gehijg achter me, ik draaide me om maar zag niets. "Hallo?" vroeg ik. Ik wilde terug lopen naar Romulus en de jongens maar ik stond ineens oog in oog met een groot beest. Het was een wolf maar hij was veel te groot. Ik zette langzaam een paar stappen achteruit. 3...2...1...Ik begon weg te rennen. Ik wilde naar de bewoonde wereld. Achter me hoorde ik de wolf huilen en grommen. Na een tijdje rennen was ik uitgeput, ik stopte even en keek achter me. De wolf was weg, ik zuchtte opgelucht. Ik draaide me om om rustig verder te lopen. Ik keek in twee gele ogen. De wolf haalde uit met zijn klauw over mijn gezicht. Ik proefde het bloed dat stroomde. Duizelig keek ik om me heen, ik voelde ineens een doordringende pijn in mijn rechter bovenarm. Het brandde en bloedde. "Hé!!!" riep iemand. Ik was zo duizelig dat ik niet kon zien wie het was. De wolf rende weg, en dat was het laatste wat ik zag voordat ik alles zwart werd. 

----------------------------

hey

kort hoofdstukje maar ik vond het leuk om het even te schrijven.

Romulus was de tweelingbroer van Remus, ik zou hem onthouden hij komt misschien nog wel terug.

Lauren J.