[gestopt] Harry Potter the full story

1.7 de keuken

POV Sirius

  Ik was nog steeds in shock van was er gebeurd was die avond. Ik bleef maar denken aan het moment dat het ding zich had omgedraaid en daarna. Het had de vloek des doods eerst op James uitgroepen, ik weet welke spreuk bij de vloek hoort dus ik was bang dat James dood was. Daarna deed hij het zelfde bij Peter. Hij had toen naar mij gekeken, en gezegd: "Deze is voor jou black!". Hij had harder geschreeuwd dan bij de anderen en de groene vloek kwam op mij af. Ik wist het, hij kon het niet. De vloek voelde niet als een doods vloek. De vloek had bij geen van ons drieën effect gehad, op een grote verlamming na. Ik heb aan niemand verteld wat hij tegen mij gezegd had, dan zouden ze zich zorgen maken. Ondertussen was ik wakker geworden. Het was vroeg maar ik besloot naar de leerlingenkamer te gaan. Tot mijn verbazing zat professor McGonegal daar. "Black, zou jij meneer Lupin en mevrouw Sky kunnen halen?" "Ja hoor professor." Ik ging terug naar boven en liep naar Remus' bed. "Hey, Reems. Wakker worden McGonegal wil je spreken. Langzaam werd hij wakker. "Waarom?" vroeg hij. "Weet ik veel! ze is nogal kortaf." zei ik terug. Hij sprong zijn bed uit en liep alvast naar beneden. Ik liep naar de deur van de meisjes slaapzaal en klopte op de deur. "Wie is daar?" hoorde ik een meisje zeggen. "Sirius Black. Ik moest Rebecca halen van McGonegal!" "O, oké. REBECCA SKY NU WAKKER WORDEN!" hoorde ik het meisje roepen. Ik hoorde Rebecca kreunen en daarna een doffe dreun. Met haar haar nog helemaal door de war kwam Rebecca de deur uit. "Sorry hoor, ze verdiende dat kussen tegen haar hoofd wel." zei ze slaperig. "Ik had je ook zo wakker gemaakt hoor." lachte ik. "Wil jij ook een kussen tegen je hoofd dan?" vroeg ze vrolijk. Ze liep door en ik ging James maar eens wakker maken. Ik had wel een leuke manier bedacht. Ik pakte het grootste kussen uit mijn bed en hield hem in mijn rechter hand, Ik ging aan de rand van James' staan. Ik trok met mijn linker arm de dekens van hem af, hij ging rechtop zitten en snel sloeg ik hem met mijn rechter arm (met het kussen) en hij viel weer achterover in bed. "wauw! ik ben een beetje duizelig." zei hij toen hij weer rechtop ging zitten. "Dat kan kloppen James." zij ik vol trots terwijl ik het kussen omhoog hield. Ik besloot nu Peter wakker te maken. Hmmm, hoe zal ik dat doen? aha! Ik stond aan het voeteneind van zijn bed en zocht naar zijn enkels. Toen ik die gevonden had trok ik hem met deken en al uit bed. Hij viel op de grond maar op wonderbaarlijke wijze werd hij niet wakker! "nou ja zeg!" zij James die alles gezien had. Hij liep naar de badkamer en vulde een emmer water. We gooide samen het water over Peter heen (die nog steeds op de grond lag). Hij was drijf nat en nog steeds niet wakker. James en ik keken elkaar met grote ogen aan. "Die heeft zich geprikt aan een spinnenwiel of zo." zei ik. Remus kwam kamer in maar stopte even met lopen toen hij Peter zag. "Wat hebben jullie gedaan." vroeg hij, hij verwachtte waarschijnlijk iets heel ergs. "We hebben geprobeerd hem wakker te maken." zei ik. "niet dat het geholpen heeft." vervolgde James. "laat mij eens." zei Remus. Hij pakte iets geks uit zijn tas, het leek een beetje op handjes. Hij schudde ermee naast Peter's oor, het maakte een klappend geluid. Peter schrok wakker. "W-w-wat was dat!" vroeg hij. "Dat, Peter, waren klaphandjes." zei Remus. Ik keek hem vragend aan. "Het is een dreuzel voorwerp en ik denk dat Peter daar wel van wakker werd omdat hij het niet kent. (net als jullie)"

In de eetzaal kregen we een kleine toespraak van Perkamentus. "Studenten, ik ben jullie een verklaring schuldig van de gebeurtenis in de astronomie toren. We weten niet precies wat het is, maar we weten wel dat het een dreuzel is. Als je je afvraagt hoe hij dan kon toveren, hij heeft iemands staf afgepakt. Maar studenten we gaan er voor zorgen dat het verdwijnt. eet smakelijk!" "En ik hoor nu op mijn gemak te zijn?" zei Rebecca. "Ach, anders zijn er 4 jongens voor je om je te beschermen." zei ik. "Beter niet! Ik denk dan toch dat ik die jongens eerst neersla voordat ik aan dat ding begin!" zei ze terug. Remus en James grinnikte zachtjes, ik gaf ze een boze blik. Na het eten liepen we naar kruidenkunde in kas 4. We moesten gekke planten eten geven. De planten waren klein en ze aten drakenschubben. 1 plant beet in Rebecca's vinger en ze schold er meteen op los met dreuzel scheldwoorden.

In de pauze slenterde ik met de jongens door de school. "Ik heb honger!" zeurde ik terwijl ik op James schouder leunde. "Als we nou wisten waar de keuken was." zei James. Ik glimlachte heel breed en zei: "Opzoek naar de keuken!" We liepen voor mijn gevoel uren door de school tot we gingen rusten. "pfff, we vinden het nooit." zei James. "hihihi, kijk als je deze peer op het schilderij kietelt gaat hij lachten." grinnikte Peter. Ineens zwaaide het schilderij open en daar was de keuken! We liepen de keuken in, het was heel groot en er liepen allemaal huiselven rond. De huiselven keken op en brachten ons drinken en taart. "Wauw! ik kan hier wel even blijven denk ik!" "Ik denk van niet jongens." zei Remus. "waarom dan Reems?" vroeg James. " over 10 minuten moeten we weer naar de les." zei hij. ik grijnsde en zei: "we kunnen toch even spijbelen." "Nou, ik zou best willen maar ik heb een weddenschap met Rebecca. Als ik door jullie in de problemen kom moet ik haar 1.000 galjoenen betalen." zei hij. "O, ja dat is een probleem." zei James. "wat nou als je naar de les gaat en er dan voor zorgt dat je uit de klas word gestuurd! dan heb je het zelf gedaan en dan kom je weer bij ons!" riep ik vrolijk. "Ja, dat is een optie. Dan zie ik jullie straks." Remus liep de keuken uit en het schilderij viel weer dicht. "Dit zo'n geweldige plek!" Zei James. "helemaal mee eens!" Riepen Peter en ik in koor. Na 10 minuten kwam Remus weer binnen. "En, wat heb je gedaan?" vroeg ik. "Nou, ik geloof dat er een kappa ontsnapt is uit zijn kooi." zei hij alsof het niets was. "hahaha, geweldig! nu maar hopen dat er niemand gebeten word." zei James. "dat zal wel niet, ik heb de helft van het lokaal gevuld met komkommers." lachte Remus. Er kwamen wat huiselven aangelopen met spek en eieren. "AANVALLEN!" riep ik. "Sorry, ik ben vegetarisch." zei Remus. "Maat, je weet niet vat je mist!" Zei James die zijn mond vol had met spek. Er kwamen meer elven aan. Ze hadden chocola bij. Remus ogen werden groot en viel de chocola aan. na een uur lang eten en drinken in de keuken liepen we naar de leerlingenkamer. "Waar zijn jullie geweest!" riep Rebecca toen we de kamer binnen kwamen. "Weg." zei ik alsof het heel normaal was. "We hebben straks astronomie. Gaan jullie of denken jullie dat jullie weer worden aangevallen?" vroeg Remus. "we gaan wel maar niet al te vroeg oké." antwoordde James.

In de astronomie toren stonden al veel leerlingen en de professor was er ook al. "We bestuderen vandaag de sterrenbeelden, de volgende keer komen er edelstenen bij. Maar we doen rustig aan na wat er gebeurt is." zei de professor. We moesten tweetallen vormen. De koppels waren: ik en James, Remus en Peter, Rebecca en Lilly. We bestudeerde de sterrenbeelden en ik snapte er niets van, maar dat boeit me niet. Na het kijken naar de sterren liepen we naar de leerlingenkamer en we gingen naar bed.

---------------------------------------

Hey

mensen, ik zit vanaf maandag tot woensdag avond in Londen (Harry Potter studio's) en ik kan dus niet schrijven. Sorry daarvoor maar ik kan dan wel meer kennis opdoen.

Lauren J.