1.22 kussen gevecht

45 3 4
                                    


POV James

Ik rende de ziekenzaal uit naar het kantoor van Perkamentus. Ik rende langs Rebecca en die keek verbaast. Ze begon met me mee te rennen en vroeg: "Wat ga je doen?" "Reg is wakker! Hij mag hier blijven! Ik ga naar Perkamentus!" riep ik uitgeput. Ze bleef de hele weg naast me rennen en we hadden een heel gesprek. "Dus, we komen straks bij de rest aan en we doen of we nooit iets gehad hebben?" vroeg ik. Rebecca knikt en we waren bij een groot beeld aangekomen. "Kun je een beetje Engels?" vroeg Rebecca. "Ja, natuurlijk." antwoordde ik. "Dit is een Griffoendoor.....snap je?" zei ze. Het duurde even maar doen had ik hem door. "Hoe wil je deze deur openmaken?" vroeg ze. "Met het wachtwoord misschien. CHOCOLADELETTER. (even voor het thema sinterklaas)." zei ik en de trap begon omhoog te gaan. Ik stapte op 1 van de treden en Rebecca sprong snel achter me aan. Eenmaal boven aangekomen stonden we voor een dikke, dichte deur. Ik klopte aan en hoorde Perkamentus zachtjes 'binnen' roepen. Ik opende de deur en liep naar binnen. Perkamentus stond bij het raam met zijn handen op zijn rug. Hij zuchtte en draaide zich om naar ons. "Professor, Regulus mag blijven toch? Mag hij dan bij ons op de kamer slapen?" vroeg ik. "Hmmm, hij is natuurlijk nog niet gesorteerd. Hij mag bij jullie slapen..." zei hij. Ik begon al te juichen maar Perkamentus praatte nog door. "Als jullie beloven jullie best te doen voor je examen en er geen puinhoop van maken." Ik sprong in de lucht en riep: "Okidoki! Hier zult u (geen) spijt van krijgen!" ik rende al naar buiten en ging naar beneden met de trap. Ik draaide me om en ik merkte dat Rebecca niet achter me aan gekomen was.

POV Rebecca

"Er is met u, professor." zei ik voorzichtig. Perkamentus zuchtte "Ja, jij hebt echt een talent voor het zien als mensen liegen." Ik bloosde een beetje en wachtte op meer antwoord. "K.C. wilde een dooddoener zijn. Weet je wat dat zijn?" Ik schudde mijn hoofd. "Er is een tovenaar die redelijk sterk is, op zoek naar macht op dit moment. Hij verzameld volgelingen en die noemen zich dooddoeners." Ik schrok. "Dus onze wereld is in gevaar?" vroeg ik. "Nog niet, mevrouw Sky, nog niet." zei hij. "H-heeft die tovenaar ook een naam?" vroeg ik. "Voldemort."

Ik liep naast James op weg naar de ziekenzaal. Ik was erg stil en James vroeg of het goed ging. "Ja hoor, ik had alleen een interessant gesprek met Perkamentus." antwoordde ik. "Oké, vergeet niet dat we niet meer samen zijn." "Gelukkig maar." zei ik. We liepen de ziekenzaal in en we gingen zo ver mogelijk uit elkaar staan. "Je mag bij ons slapen!" riep James. Meteen kwam er een glimlach op Regulus' gezicht. Hij is echt heel schattig. Sirius keek verbaast heen en weer van James naar mij. "W-w-waren j-jullie niet samen?" vroeg hij. Ik zei snel en verbaast: "Hoe bedoel je: samen?" "Jullie hadden toch!" James en ik keken elkaar aan en begonnen te lachen. "Nooit van mijn leven!" lachte ik. Iedereen keek verbaast. "Waar hebben jullie het over!?" vroeg James. Toen keek Sirius ineens heel serieus. "Grappig hoor." Nu gingen James en ik helemaal dood, we lagen op de grond van het lachen. "Jullie hadden je gezicht eens moeten zien!" riep ik tussen het lachen door. Toen begon Remus ook te lachen. Sirius keek hem boos aan. "Sorry hoor! Rebecca's lach is gewoon zo aanstekelijk!" zei Remus. Ik probeerde Sirius normaal aan te kijken maar hij zette een Grumpy-Cat gezicht op. Ik moest nog harder lachen en op dat moment brak Remus ook los. Na een tijdje was iedereen (behalve Sirius) aan het lachen. Sirius pakte een kussen van een bed en gooide hem hard op mijn gezicht. Ik trok het kussen weg en zei dreigend: "Weet je het zeker?" Sirius zette een stap achteruit. "Nee, eigenlijk niet." "DAN HEB JE PECH!!!" riep ik en smeet het kussen keihard naar zijn hoofd. Sirius zette nog een stap naar achter en viel over het bed van Regulus. "Hé!!!" riep die. Reg pakte zijn eigen kussen en gaf Sirius er een stuk of tien klappen mee. "Ik mag jou!" riep ik en stond eindelijk op van de grond. "Die zet ik je betaald!" riep Sirius naar Reg. Hij trok zijn broer uit bed en gooide daarna de dekens bovenop hem. Dat is echt broederliefde. Ik kreeg ineens van achter een kussen tegen mijn hoofd. Ik draaide snel om en zag Remus naast een ander bed staan, het miste (toevallig) het hoofdkussen. Ik trok mijn staf en riep een spreuk die ik mezelf heb aangeleerd. "Pulvinus!" Er vlogen duizenden kussens op Remus af. Hij dook snel achter het bed. Jammer voor hem, de kussens blijven het persoon volgen tot ze hem geraakt hebben. Remus vloog naar achter, zo veel kussens kreeg hij tegen zich aan. Achter me begon James te lachen. Ik draaide om en hij stopte meteen. Ik wees met mijn staf naar James en de kussens die Remus nog niet geraakt hadden vlogen nu op hem af. Er viel opeens een grote berg veren bovenop me. Ik keek omhoog en zag dat Regulus zich vast hield aan een balk op het plafond. Hij pulkte nog wat veertjes van zijn hand af. "Jullie hebben het zeker allemaal op mij gemunt!" riep ik. "Ja!" riepen ze allemaal in koor en voor ik het wist kwamen al de jongens op me af gerend met een kussen. "OPHOUDEN! ALLEMAAL!" werd er ineens geroepen. Madame Plijster stond in de deuropening. "JULLIE GAAN DIT NU OPRUIMEN EN DAARNA VERDWIJNEN JULLIE ALLEMAAL!" riep ze. Ze liep boos haar kantoortje in. "Die is lichtelijk gestrest." zei Sirius. "Lichtelijk?" kuchte ik.

*****een week later (maandag)*****

Ik liep naast Lilly, op weg naar het avondeten. Regulus mocht vanavond van de ziekenzaal en daarom hielden we een sleep-over. Ik had besloten niet zo veel te eten omdat de jongens ook even langs de keukens gegaan waren. Ik zat naast Lilly en Peter, ik schepte een beetje spaghetti op en mini-gehaktballetjes. "Heb je geen honger?" vroeg Lilly. "Nee, niet echt." antwoordde ik snel. Ik hoorde dat McGonegal om aandacht vroeg. "Zoals jullie weten zijn de examens voorbij en hebben jullie de rest van de week geen les. We hebben wel een mededeling. Woensdag zal er een eindfeest voor de klassen 1-4 zijn, op donderdag voor de klassen 5-7." zei ze. Lilly en ik keken elkaar gelijk aan. "YES!!!!!" riepen we in koor. Alleen we kwamen niet boven de jongens uit. James ging op de tafel staan en vroeg om aandacht. "Ik wil even een vraag stellen aan Lilly Evans." Lilly zuchtte en smeekt bij ons om hulp. "Wil je me mij op date!?" riep hij. "In je dromen, Potter!" riep Lilly tien keer zo hard terug. Ze stond op en liep weg. "Ze wilt je niet, Potter!" riep Lucius vanaf de Zwadderich tafel. "Mijn nicht wilt jou anders ook niet!" riep Sirius terug, hij was opgestaan en had zijn staf in de aanslag. "Als jullie niet ophouden trek ik van beide afdelingen 25 punten af!" riep McGonegal. Mompelend ging Sirius weer zitten. 

-------------------------------------

hey

ik was vandaag echt hartstikke melig en daarom heb ik een kussen gevecht geschreven.

P.S. ik houd niet zo heel erg (ik haaaaaat hem) van Peter dus laat ik hem er zo veel mogelijk buiten.

P.P.S. als er nog tips zijn zet dat dan in de reacties (ik weet niet zeker of ik ze kan gebruiken want ik heb natuurlijk al een verhaallijn)

P.P.P.S. Grumpy-Cat is geweldig!

Lauren J.

[gestopt] Harry Potter the full storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu