JASMINE

Chapter 56

Jasmine,

Mas lalo pa ako nanginig at sobrang naiyak,dahil ng mahawakan ko ang mukha nya wala nga duda si Harris nga ang nasa harapan. Kahit pa nakapikit ako alam na alam ko kung sya yun. I slowly touch his eyes, down to his nose and then pababa sa labi nya.

"Baby, I missed you so much.."mahina nyang sabi.

Ohgod! si Harris nga boses nya ang narinig ko. Kaya lalo lang akong naiyak kasi alam ko na buhay sya. Sobrang saya ko, akala ko di ko na sya makakasama pa ulit yumakap ako kay Harris.

"Baby open your eyes.."bulong nya sa akin.

Natatakot akong idilat ang mga mata ko baka hindi si Harris at isa lang etong prank ni Jericho. Dahan dahan kung dilat ang mga mata ko,halos di ako mapagsalita, si Harris nga ang nasa harapan ko at nakangiti pa sa akin habang tinititigan ako. Nakatitig lang din ako sa kanya habang tuloy tuloy ang daloy ng luha ko. Nakatulala na lang ako di ako makapaniwala na si Harris nasa harapan ko at buhay na buhay. Yumakap si Harris sa akin at naiiyak na din sya.

"Baby, sorry pinahirapan kita..sabi ni Harris pero wala akong maisagot.

Shocked pa rin ako sa nangyari ngayon, bumitaw ako sa pagkayakap kay Harris. Then dahan dahan kung hinawakan kamay nya, ang mukha nya, hanggang sa pinispisil ko braso nya.

"Jas totoo ako, hindi ako multo..sabi ni Harris na nakangiti pa sa akin.

"Naninigurado lang.."nanginig kung sagot sa kanya.

Napangiti lang lalo si Harris sa sinabi ko, maya maya pa hinalikan nya ako noo, hanggang sa bumaba yung halik nya sa ibabaw ng ilong ko,then tumitig sya sa akin.

Baby, I love you.."sabi nya and kiss my lips.

Mas lalo lang ako naiyak sa ginawa ni Harris, Jusko! totoo na talaga to hindi panaginip lang,sabi ng isip ko. Yumakap ako kayn Harris at sinalubong ko ang bawat halik ni Harris sa akin. Ayaw kung matapos ang araw na kung pwede kung pahintuin ang ikot ng oras gagawin ko wag lang mawala sa tabi ko si Harris. Hanggang sa bumitaw kami at nagtitigan na lang. Masaya kaming nakatitigan at ang mga.luha namin tuloy tuloy naman nagbabasakan. I keep touching his face, naniguradong totoo nga nag lahat. Ganun din sa Harris kung hindi pisilin ang mukha ko, hahalikan ako kung saan at binubuhat. Hanggang maya pa niyaya ako ni Harris na umupo, magkayap kami dalawa at tahimik lang, isinadal ko ang ulo ko malapit sa dibdib nya. Gusto lang marinig ang bawat pitig ng puso nya. Maya maya tinitigan ko si Harris, pinagsasawa ko ang sarili kung tingnan sya,yung bang halos ayaw ko ng ikurap ang mga mata ko dahil baka pag dilat ko ulit wala na sya.

"Harris sobra sobra kitang namiss.."sabi ko kanya.

"Me too baby. You know how hard to see you na umiiyak at nahihirapan dahil sa akin. Ang totoo Jas, araw araw kitang nakikita lagi akong nakasunod sayo.."kwento nya pa.

"What! Andun ka, nakikita mo akong hirap na hirap, natiis mo ako,ang sama mo.."nagtatampo.kung sabi.

"Baby, it broke my heart everytime I see you burst into tears. Pero kinakailangan kung di magpakita at pinaniwala kang patay na ako para protekhan ka at mailayo sa mga taong sagad sa buto ang galit at kasakiman na gusto kang makuha. Kailangan akong itago ni Daddy para malaman nya ang totoo kung sino talagang may gusto pumaytay sa atin. Si Edward at ang stepfather mo ang may gawa ng lahat,si Steph at Amara nainvolve lang dahil sa pansarili nila gusto mawala ka.."mahabang sabi ni Harris.

"Pero bakit? Wala naman akong kasalanan sa kanila. Bakit kailangan nila gawin sa atin to, mas lalo na sayo wala kang alam.."sabi ko sa kanya.