Sya si maymay ang babaeng andaming alam.mapagmahal sa pamilya,kaibigan,at kapwa. magaling sya sa lahat at hindi napapagod,ngunit paano kung ang pilit niyang kinalimutan ay magbalik sa ibang katauhan, hanggang saan ang kaya niya upang hindi na maibal...
hapon na at malapit na kami sa pier matatanaw ko na naman ang paglubog ng araw sa dagat hehehe
napangiti ako sa iniisip ko nang biglang nagsalita si john...
Edward: did you smile?
huh? it's none of your business!!! nakita naman niya nagtanong pa pinoy talaga ay di pala sya pinoy. Edward: it's nice seeing you smile 😊you look prettier!
so, kanina niya pa ako tinitingnan? manyak!!! pakealamero!!! inayos ko na ang bag kong maliit nilagay ko ang wallet ko at cp at ibang mahalagang bagay ito na lang ang dadalhin ko sa paglipat mamaya sa barko mahirap na baka mawala pa ito pag iniwan ko dito sa bus.
Edward: are we going to stop over again?
no, but we have to lipat lipat you know!!!in the ship and it takes2 hours.
nosebleed ako dito..
Edward: oh!!!
bahala ka kung naintindihan mo o hindi maghirap ka naman sa pagintindi juskolord ...
nag announce na ang driver na magready na dahil malapit na kami. dalhin daw ang importanteng gamit well naka ready na ako kanina pa...
hey!!! "tawag ko kay john" na nakatingin sa Cp niya may katext ata.
edward: yes?
tae bat kailangan laging nakangiti? lilingon st sasagot lang may kasama pang ngiti...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ahmp!!! do you have any important things to carry? "tanong ko concern lang baka di niya naintindihan ang sinabi ng driver kanina eh"
Edward: not that much!!! i only have this box and my backpack!!!
tinuro niya ang medyo di kalakihan na box familliar sakin ang box pero mas pinili kong huwag magtanong baka sabihin niya pakialamera ako... hindi sya si edward ibang tao sya kaya stop dreaming maymay...
sumigaw ang driver na bumaba na daw at maghintay sa labas ng ferryboat dahil may ibibigay na ticket para makasakay...
nauna na akong bumaba sa bus at dumeritso sa pier at nag picture picture ako ganda kasi ng view sa dagat. naramdaman ko na parang may nakatingin sakin kaya lumingon lingon ako sa daming pasahero may isang tao akong napansin may hawak syang video cam. at parang ako ang kinuhaan niya ng picture nagkunwari ako na diko sya nakita. ano ba'to? bat ganito? bat parang naging concious ako? dahil ba sa kamukha sya ni edward? no di maari not again.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
tinawag na kami ng driver lahat ng pasahero nakapila at isa isang binigyan ng ticket at pumasok na sa barko excited na akong umakyat sa taas ng barko...kaya pagkabigay sakin ng ticket nakipag unahan pa ako sa ibang pasahero inaabangan ko kasi yung sunset.... ang ganda kaya nun!!!
pumwesto ako sa bandang dulo ng barko sa third floor di ko pinapansin ang ibang nandoon may sarili akong mundo ngayon... at ito na ang pinakahihintay ko naka ilang picture ako sa paglubog ng araw at lumamig na ang hangin hindi pa kami nakalayo sa pier sobrang lamig na ng hangin nang naramdaman kong may papalapit sa likuran ko may nilagay sya sa sakin jacket? naamoy ko ang pabango niya napapikit ako kumapit ako ng mahigpit sa bakal para kasi akong nanghihina sa kabog ng dibdib ko...
bumulong siya sa tenga ko at deja vu.... isa lang ang naalala ko "Edward?"
those lines those words si edward si edward kay edward ang qoute na iyon.
"Wherever we will go, whatever we are doing,whoever we're be with just remember that i'm always by your side just like the air in the evening will embrace you when you feel cold and alone"
ito yung sinabi niya noong una kaming pumunta sa manila... at dito,dito rin niya sinabi sakin iyon dito sa barko habang nakaback hug sya sakin...
diko namalayan umiiyak na naman ako sa alaalang iyon...
Edward: mary? mary? hey are you okay? "tanong ni john sakin"
dali dali kong pinahid ang luha ko at tumango...
Edward: can i hug you?
hindi ako nagsalita/sumagot pero niyakap niya parin ako hindi sya nagdalawang isip na icomfort ako...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ilang minuto kami sa ganung posisyon hanggang sa naging okay na ako nagpaalam ako na magpunta sa CR pero yung totoo ayoko na maging close sa kanya dahil naaalala ko lang si edward sa kanya bumabalik lang ang sakit sa tuwing nakikita ko si john akala ko nakalimot na ako hindi pa pala....
