Sya si maymay ang babaeng andaming alam.mapagmahal sa pamilya,kaibigan,at kapwa. magaling sya sa lahat at hindi napapagod,ngunit paano kung ang pilit niyang kinalimutan ay magbalik sa ibang katauhan, hanggang saan ang kaya niya upang hindi na maibal...
baba na sana ako nang napansin ko na bukas ang box ni john at maynagkalat... ano yun? dali dali akong pumunta sa upuan namin andaming cards at may parang nakataob na pictures pa...
gamit ni john to ah?bakit nagkalat?
aayusin ko na sana at sya namang dating ni john!! nagulat din ito sa nangyari sa gamit niya.
Edward: what's going on? what happened to my things?
i don't know!!! it's become like this when i'm arrived!!!
pupulutiin ko sana ang kalat ng magsalita ulit si john!!!
edward: leave that to me, you just sit over there, i will clean it sorry for this mess...
no, i will help you!!!
pinulot ko isa isa ang cards at ang mga pictures... parang may nag udyok sakin na iharap ko ang nakataob na pictures out of curiousity tiningnan ko at...
ano to? bat nandito to?
kaya naman tiningnan ko ang iba pa pati love letters at cards at mga note
ano to?
napalakas boses ko kaya nagtinginan ang pasahero sa amin...
Edward: what do you mean by Ano to?
ito? ito? anong ibig sabihin nito? "tanong ko sa kanya"
binato ko sa kanya ang hawak ko... clueless ang mukha niya at isa isa niyang pinulot yun at nanlaki mata niya sa nakita parang firstime niyang nakita mga iyon...
Edward: it's you??? you and me?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
lumingon si edward sa katabing upuan at nakangiti ang mga nakaupo doon...
marco? kristine? bestie? "gulat kong tanong"
tumango tango lang ang tatlo at nagsign language na huwag daw kami maingay natutulog iyong ibang pasahero...
ibinalik ni john sa box ang mga kalat ag umupo sa tabi ko hindi ako nagsalita feeling ko pinagkaisahan nila ako,feeling ko ang tanga tanga ko.
may inabot si marco sakin... sumesenyas sya na pakinggan ko daw at sumunod naman ako...
habang pinapakinggan ko iyon diko napigilan ang pagpatak ng luha ko mula saking mga mata sabi ko dina ako iiyak pero ano to parang may leak sa mata ko kusang lumalabas ang luha... pinunasan ni john ang pisngi ko tumingin ako sa kanya at sinabihan ko syang "I Hate You" 😭😭😭😭
"bumalik kapa kung dimo naman pala ako maaalala!!!"
"Maybe I forgot but not my heart, that is why I'm here to make a new memories with you"
niyakap niya ako ng mahigpit
Edward: stop crying... please i don't wanna see you cry... it breaks my heart... i knew it since the first time I saw you at the bookstore i always think of you then earlier when i said those words it's like a deja vu and a back hug i felt wierd earlier it's because you are the missing piece of my life babe- I'm so sorry babe even if i don't remember those memories with you 5 years ago ,it doesn't matter anymore let's make new memories from now on. "A moment like this"is the best to start something new let's forget the pain time will heal the wound.
wala akong masabi nakayakap lang ako sa kanya nilubos lubos ko na ang panahon na nandito sya... sana nalaman ko ng maaga na naaksidente pala sya at nagkaroon ng problema sa memory niya eh!! di sana dina ako nagdusa pero sabi nga nila
"dimo malaman ang tunay na kahulugan ng true love kung dika masasaktan"
