Maymay's POV
hala??? ano bang binabalak nito?
gusto pa ata ng isa!!!edward hurry its getting dark na uy!!!
pag-aya ko sa kanya nauna na akong umalis di ko na sya nilingon tuloy tuloy ako sa paglalakad hindi ko naramdaman na sumunod sya sakin kaya huminto muna ako ng bigla niya ako niyakayap mula sa likuran napapikit ako malamig na ang simoy ng hangin mag gagabi na kasi kinalas ko kamay niya sa pagkakayakap sakin pero mahigpit niya akong niyakap kaya nagsalita na ako.
Edward ano ba? aabutan tayo ng gabi dito...
hindi sya sumagot narinig ko buntong hininga niya...
babalik ka naman diba?
tanong ko sa kanya.
hindi ulit sya sumagot pero kumalas na sya sa pagkakayakap sakin tsaka pinaharap niya ako sa kanya.Edward: I missed you already!!!
ngumiti lang ako at tinitigan niya ako parang kinakabisado niya bawat anggulo ng mukha ko at hinahawakan niya kamay ko sinisukat sa kamay niya hinahayaan ko lang sya sa ginagawa niya mayamaya niyakap niya ako ulit at hinalikan niya ako sa noo.Edward: let's go!!!
inabot niya sakin ang kamay niya hawak kamay kaming umuwi sa bahay
buti nalang hindi niya ako hinalikan ulit kundi baka diko sya papayagan na umalis.pagdating namin sa bahay may nakahanda ng hapunan kumain na agad kami kasi ihahatid pa namin si edward sa airport.
aalis na pala talaga sya okay lang ang mahalaga babalik sya kahit di pa niya ako naalala.lola: edward apo halika muna!
nagtaka ako ano kaya yun bat tinawag ni lola si edward sa kwarto hmmmppp!!!
naka-ayos na ang gamit ni edward at nasa labas na ang sasakyan na gagamitin namin.
marco: mayang tara na!!!
okay wait lang saglit kausap pa ni lola si edward tatawagin ko lang ahh
nasaan na si kisses at kristine?marco:nasa sasakyan na mas excited pa kesa ihahatid natin.😂😂
ahhh sige mag jacket kayo malamig dito tawagin ko na hintayin niyo nalang kami sa labas.
marco: sure!!!
kumatok ako sa kwarto
lola? edward? papasok ako ahh!!!
binuksan ko ang pinto at naabutan ko si lolo at lola parang umiiyakanong nangyari?
tanong ko sa kanilaedward: ahhh nothing!!!
nagsmile si edward at napansin ko may hawak hawak syang box.
ano yan?
turo ko sa hawak ni edward.lola:ahhh pasalubong apo para sa mommy at daddy niya maganda kasi yung galing dito sa probinsya ang pasalubong mas masarap kesa doon na binibili diba jose?
lolo: ahhh oo naman!!! oh sige na mga apo baka mahuli kayo sa flight di'pa matuloy tong si edward!
ahhh sige sige na lolo lola ihatid lang namin to at balik na agad kami dito.
tumango lang ang lolo't lola ko nagmano si edward saka lumabas na kami ng kwarto nahihiwagaan padin ako sa box at parang umiiyak sila kanina ano kaya yun? hhhmmmpp!!!
magkatabi kami ni edward sa upuan si kristine at kisses naman magkatabi habang nasa tabi ng driver seat naman si marco pumwesto.
tahimik lang ang byahe papuntang airport hanggang sa nagulat nalang kami sa boses ni marco nasa airport na pala kamiMarco: oh ano sasama sama pa? tulog lang din pala sa byahe!!!
nagingay na tuloy ang tatlo nag asaran habang diko malaman bat parang pasan pasan ko ang mundo ang bigat ng puso ko di ako makangiti.
edward: hey are you okay?
huh? ahhh may sinasabi kaba?
edward: no nothing!!!
are you going to send me or uupo lang tayo dito until the plane's gone?huh??? yahh!!! tara na bat ba kasi dika pa bumaba ikaw nga yang aalis bat hinihintay mo pa ako. tignan mo mas nauna pa sayo pumasok sa loob ang tatlo eh ikaw nga tong aalis hay nak....
hindi ko natuloy sasabihin ko kasi....
he kissed me (5 mins)edward: i'll be back no matter what just wait for me okay? huh?
yes.
yes lang nasagot ko nashock pa kaya ako sa ginawa niya di yun smack lang kiss na talaga yun.hinawakan niya kamay ko ng sobrang higpit at pumasok na kami sa loob nagcheck in na sya.
kaya inaya kona sila na umuwi na."ingat ka lagi dahil walang hanggang iingatan ka dito sa puso ko balik ka agad hihintayin kita"
sorry sorry sorry!!!!
BINABASA MO ANG
A Moment Like This (completed)
FanfictionSya si maymay ang babaeng andaming alam.mapagmahal sa pamilya,kaibigan,at kapwa. magaling sya sa lahat at hindi napapagod,ngunit paano kung ang pilit niyang kinalimutan ay magbalik sa ibang katauhan, hanggang saan ang kaya niya upang hindi na maibal...