twin Girls

* 3 *

p.o.v Abdias

Vandaag zijn de prinsessen beide zestien jaar. Ik leef nu al zestien jaar in deze hele vreemde wereld. Ik heb een baan bij een bibliotheek en verdien genoeg om mezelf en Alline te onderhouden.

Ik sta op en open de kooi van Alline. Ze gaat op de vensterbank zitten en ik gooi haar een dode muis toe. Alline is een steenuil. Ze houd de meisjes in de gaten zodat ik dat niet altijd hoef te doen.

Maar nu moet ik ze vinden en bij elkaar brengen zodat ik ze kan vertellen dat ze terug naar huis moeten en ik ze kan trainen. Ten eerste moet ik hun krachten vinden en dan ga ik ze leren hoe ze het kwaad kunnen verslaan.

Ik trek de vreemde kleding aan en pak mijn tas met mijn normale kleding erin. Ik geef de tas aan Alline. Ze zal de tas naar me toe brengen als ik op mijn fluitje fluit. Maar eerst ga ik naar de meisjes opzoek. Allina piept achter me. Ik kijk naar haar. Ze pakt een potlood en zet een stip op de plattegrond van de stad. Ik schrijf het adres snel op en ga erheen.

Als ik op het adres aankom zie ik Helia net naar binnen lopen. Ik sla het steegje in en zie Selena aan komen fietsen. Ze rijd langs me heen en loopt dezelfde winkel in. Ik loop de winkel ook in en loop heen en weer door de winkel opzoek naar de meisjes. Helia en Selena staan tegenover elkaar bij een rek. Als ze nu opkijken moeten ze het weten!

Maar Selena kijkt weg en draait zich om. Helia doet precies hetzelfde. Waarom werkt nooit iets mee?!

Ik zucht en loop een stukje naar Selena toe. Zal ik haar aanspreken? Waarschijnlijk vind ze me maar een rare man! Een man die de weg een beetje kwijt is. Ze hebben nu beide wat kleding vast. Ze lopen naar de pashokjes en gaan erin. Naast elkaar beide. Ik loop naar de pashokjes en ga bij een rek staan. Ze komen er tegelijk uit en ze hebben prachtige jurken aan. Helia een gouden en Selena heeft een zilveren aan. Ze draaien zich met hun rug naar de spiegel en knikken goedkeurend dan kijken ze elkaar uiteindelijk aan! Eindelijk! Ze kijken beide naar elkaars ketting. Geweldig! Nu is het mijn beurt!

Ik loop naar ze toe. 'We' zegt Selena zacht, 'hoe oud ben je?'

'Zestien' zegt Helia, 'jij?'

'Zestien. Ben je vandaag misschien jarig?'

'Ja, jij ook denk ik dan?'

'Ja.'

Ik ben nu bij ze. 'Uwe hoogheden' zeg ik glimlachend.

Ze kijken beide argwanend naar me. 'Niet bang zijn' zeg ik, 'ik ben geen vreemde man die de weg kwijt is. Ik wil jullie graag iets vertellen over jullie afkomst.'

'U kent ons' vraagt Selena.

'Ja prinses, ik zal het u laten zien. Ik zal hier wachten en u kunt zich even omkleden. Is dat oké voor u?'

Beide meisjes knikken. Ik glimlach en ze kleden zich om. Ze kopen beide de jurken en daarna lopen we naar buiten. Ik loop het steegje weer in. Ze lopen achter me aan. Dicht bij elkaar. Ik draai me om en mompel een spreuk zodat we onzichtbaar worden voor de buitenwereld. We staan in een soort ronde koepel nu. 'Ik zal me eerst even voorstellen' zeg ik glimlachend.