twin Girls

* 7 *

p.o.v Helia

Ik word wakker in een hemelbed. De lakens zijn oranje. De gordijntjes zijn geel. Ik ga rechtop zitten. Er komt net een man binnen. 'U bent wakker' zegt hij met een zucht, 'we waren bang dat het wezen u teveel heeft verwond.'

Ik knik langzaam. 'Wat onbeleefd' zegt hij, 'ik had me moeten voorstellen. Mijn naam is Kratos,  ik ben de hoge meester.'

Ik knik weer, 'dus u gaat mij trainen?'

'Ja, en uw zusje natuurlijk als we hen kunnen helpen ontsnappen uit de onderwereld.'

'Hen?'

'Uw broer is daar ook.'

'O ja, klopt.'

Abdias komt binnen. 'Gelukkig bent u wakker' zegt hij, 'we dachten dat...'

'Dat de demon me te veel pijn heeft gedaan. Ik ben oké en klaar om Selena te redden. En mijn broer, Jason toch?'

Ze knikken beide. 'Nou' zeg ik, 'wanneer begint de training?'

Ze kijken elkaar aan en daarna mij weer. 'U moet rusten uwe majesteit' zegt Abdias, 'anders heeft prinses Selena alsnog niets aan u.'

'Hoezo heeft ze niets aan me?!'

'U bent verzwakt prinses' zegt Abdias.

'Hoe bedoelt u?'

'Er is gif van het monster in u gekomen. Dat is heel makkelijk te verwijderen maar het duurt een tijdje. Als u te snel gaat proberen te trainen kan het zich snel uit breiden. Daarom mag u de aankomende week uw krachten niet gebruiken.'

'Hoe gaat u het uit me halen dan?'

'Dat doet uw lichaam zelf' zegt Kratos, 'maar als u uw krachten gaat gebruiken gaat de energie daarheen en niet naar het herstel.'

Ik knik, 'dus ik moet in bed blijven.'

'Het liefste wel' zegt Abdias, 'we zullen bij u blijven zodat u zich niet zal vervelen.'

Ik knik. 'Oké' zeg ik, 'en nu wil ik jouw gave weten. Wat was die paarse bol?'

'Die kan iedereen' zegt Abdias, 'mijn echte gave is dat ik aarde beheers. En u vuur trouwens.'

Ik knik en kijk Kratos aan. 'En u' vraag ik.

Hij grinnikt, 'Mijn gave is dat ik ten eerste supersterk ben en ten tweede kan ik lucht sturen.'

'Oké, en hoe lang heb ik geslapen?'

'Een dag ongeveer' zegt Abdias, 'ik ga wat te eten voor u halen. Kratos, blijf jij hier?'

Kratos knikt en Abdias loopt weg. 'Oké' zegt Kratos, 'we gaan uw afweersysteem wel een beetje helpen. Daarvoor moeten we u helaas een niet zo heel lekker drankje geven.'

Ik knik. Hij staat op en loopt naar de kast in de hoek. Ik kijk de kamer eens rond. De muren zijn van wit gesteente en op de vloer liggen vele kleden. In de hoek staat een grote kast waar Kratos nu voor staat. Hij pakt een flesje eruit waar een kurk opzit. Hij giet wat van de vloeistof die erin zit op een lepel. Hij loopt voorzichtig en geconcentreerd naar me toe en geeft me de lepel. Ik stop de lepel in mijn mond en proef meteen iets heel bitters. Ik slik het snel door en betrek mijn gezicht. 'Jakkes' zeg ik.

'Het spijt me prinses' zegt Kratos, 'maar het moet echt. Over een week bent u ervan af.'

Ik grinnik, 'dat hoop ik maar voor je. Want langer neem ik het niet in.'