twin Girls

* 23 *

p.o.v Hades

Selena valt weer in een diepe slaap. Mooi, dan kan ik nu opzoek naar Helia zonder dat zij vragen gaat stellen.

Ik doe de kurk weer op het flesje en zet die neer op het nachtkastje. Daarna kijk ik weer naar Selena. Ze ligt heel vredig te slapen. Ik meende het wel. Van het drankje knap je snel op. Het was natuurlijk meer mijn bedoeling om gewoon mijn ding te doen zonder dat ik op haar moest letten.

Ik ga met mijn hand door haar lichte haren. Ze lijkt zoveel op haar moeder. Niet alleen qua uiterlijk maar ook qua innerlijk. Dezelfde onschuldigheid en verlegenheid. Ze stelt zichzelf niet voorop en wil anderen graag helpen.

Ik kijk de kamer eens rond. Het is een lichte kamer. De lichtste die ik kon vinden en speciaal voor haar. De raadsleden vonden het nogal raar dat ik dat deed voor mijn nichtje waarop ik het liefst eigenlijk een marionetsspreuk wil uitspreken maar als ik dat doe zal ze nooit meer zichzelf zijn.

Nee, ze moest naar mij toekomen! En ik niet naar haar! Ze zal aan me gaan gehoorzamen. Dat weet ik zeker. Ze wil niet dat ik haar broer of zusje pijn doe. En dat kan ik gebruiken. Zolang zij naar mij luistert zal ik ze geen pijn doen.

Ik sta op en dan gaat de deur open. Het meisje komt binnen. 'Uwe hoogheid' zegt ze snel met een reverence.

'Mmh, je naam?'

'Ophelie, Sire.'

'Ik heb haar het slaapdrankje gegeven. Als ze wakker word haal mij dan meteen! Is dat duidelijk?'

'Ja Sire. Oh en Sire, de demonen waren naar u opzoek.'

Ik knik, 'waar zijn ze?'

'Ze hadden het over de cellen. Dus ik neem aan dat ze iemand hebben gevonden.'

Ik begon te grijnzen. Ik hoopte dat ze mijn andere nichtje hadden gevonden! Dan kon ik op haar een marionetsspreuk uitspreken. Ik loop naar de deur. 'Tot later'  zeg ik.

Ze maakt een reverence. Ik loop naar de cellen en onderweg kom ik een demon tegen. Hij vertelt me dat ze een meisje hebben gevonden die zich nogal vrolijk gedroeg. Maar niemand is vrolijk in de dorpen. Er is weinig te eten en ik ben de baas. Dat vinden ze allemaal vreselijk!

Hij loopt met me mee naar de cellen en laat me het meisje zien. Ze is ongeveer elf jaar oud. Ze staat op en houd haar hoofd een beetje schuin. 'Ik neem aan de Duistere heerser' zegt ze.

'Klopt, en jij bent?'

'Iona.'

'Waar kom je vandaan?'

'Een ander land, maar daar werd ik verbannen.'

'Omdat?'

'Ik had wat gestolen en ik was te vrolijk. Ze stuurden me hierheen.'

'Gestolen hé?'

Ze knikt. 'Mmh, je gaat voor me werken. Jij gaat voor mijn nichtje zorgen. Kom mee.'

'Als u me uit de cel laat Sire zal ik meegaan.'

Ik open de cel en ze loopt achter me aan door de gangen. Ik breng haar naar de kamer van mijn nichtje. Ophelie ruimt net het fruit op. 'Majesteit' zegt ze terwijl ze een reverence maakt.

'Ophelie, Iona' zeg ik, 'Iona, Ophelie. Ophelie, leid haar op om mijn nichtje te dienen.'

'Natuurlijk Sire, zoals u wenst.'