twin Girls

* 15 *

p.o.v Selena

'Veertig

'En hoeveel jaar verschilde u met mijn vader?'

'Twee, je vader stierf toen hij zesentwintig was.'

Ik knik. 'Goed' zegt hij, 'verder met de les.'

Ik knik en loop nog eens naar het raam met het boek op mijn hoofd. Hij loopt met me mee en pakt daarna het boek van mijn hoofd. 'Dat heb je goed onder controle' zegt hij, 'maar ik merk, dat je nogal bang bent voor me.'

'U zou me pijn kunnen doen en mijn krachten kunnen afpakken als ik niet luister.'

'Je hebt nog geen krachten dus dat is onmogelijk. En verder?'

'Ik... heb niet heel veel zelfvertrouwen.'

'Waarom niet?'

Ik haal mijn schouders op. 'Ik ben niet mooi, ik ben klein, ik ben niet bijzonder.'

'Niet waar, misschien een beetje waar en zeker niet waar. Je bent net zo mooi als je moeder. Je lijkt veel op haar.'

'Maar ik ben niet bijzonder.'

'Jawel, je hebt gaves.'

'Die de rest ook heeft.'

'Niemand heeft jouw gave. Jouw watergave is de sterkste die er bestaat nu.'

Ik knik zacht. Hij loopt naar me toe en tilt mijn kin op. 'Ik zal je trainen en jij zal de sterkste waterstuurder ooit worden, akkoord?'

Ik knik, 'akkoord.'

Hij laat me los en gaat weer in de fauteuil zitten. 'Zit' zegt hij terwijl hij naar de andere gebaart.

Ik ga op de stoel zitten. 'Je hebt meer vragen' zegt hij, 'of ik heb het verkeerd?'

'Ik heb heel veel vragen ja maar... ik denk niet dat u ze allemaal kan beantwoorden.'

'Laat het me proberen.'

'Waarom bent u de duistere heerser geworden?'

'Omdat ik koning wilde worden.'

'Omdat u geen macht had?'

'Ja.'

'Wat had u met ons gedaan als u ons hier had kunnen houden?'

'Dan had ik jullie opgevoed.'

'En onze broer had u in de cel gelaten?'

'Ja, ik denk het wel. Je broer heeft een slechte invloed op jullie.'

'Hoe weet u dat?'

'Je praat tegen me nu, als Jason er nu bij was had je dat niet gedaan. dan was je minachtend geweest en nu vertrouw je me een beetje.'

Ik knik. 'Wat vind u leuk om te doen?'

'Hoe bedoel je?'

'Ik neem aan dat u wel wat hobby's heeft.'

Hij denkt even na, 'niet echt. Normaal ben ik altijd bezig met het land overnemen.'

'Niets meer?'

'Nee.'

Ik knik langzaam. Hij grijnst, 'en jij?'

'Ik vind... ehm...ik schreef altijd kleine verhaaltjes voor mijn broertjes en zusje en... ik had zangles.'

'Zangles hé. Kun je iets zingen voor me?'

Ik wil antwoord geven maar een demon komt binnen. Hij sleurt een jong meisje achter zich aan. Hij gooit haar op de grond voor Hades. Hades kijkt de demon aan. Die laat wat gegrom horen. Hades kijkt weer naar het meisje. 'Het spijt me majesteit' zegt ze zacht.

'Waarom stal je het eten?'

'Ik had honger majesteit.'

Hij staat op, 'heb je nog krachten?'

'Ja majesteit. Die heb ik nog.'

Hij kijkt naar de Demon, 'breng haar naar de beul.'

'Nee' roept het meisje bang, 'alstublieft Sire!'

De demon pakt haar beet. Het meisje snikt en ik spring op. 'Ze kan mij helpen als straf' zeg ik.

Hades kijkt mij aan. 'Waarom zou ik dat toestaan?'

'Een prinses heeft toch meestal dienstmeisjes?'

Hades kijkt eens van haar naar mij. Daarna knikt hij langzaam. Hij kijkt het meisje weer aan. 'Jij gaat mijn nichtje dienen' zegt hij, 'is dat duidelijk?'

'Ja Sire' zegt het meisje zacht.

Hij kijkt mij aan, 'laat haar je kamer zien. Ik moet iets anders afhandelen.'

Ik knik. Hij loopt weg. De demon volgt hem. Ik help het meisje omhoog. 'Gaat het' vraag ik.