Sesimi Duy / Baekhyun ✔

7 - Kokuyu Duymak

Ocak 2015...

İsviçre uçağı için havaalanında oturmuş bekliyorduk. İlk sefer için benimle gelip nerede kaldığımı kendi gözleriyle görecekmiş. Tabii ki de onu ikna etmiştim ve benimle İsviçre'ye temelli gelmeyecekti. Bu süreçte yanımda olması bana güç verebilirdi belki, evet ama işitme ihtimalim varsa bunu önce kendim görmeliydim ki geri döndüğümde ona sürpriz yapabilmeliydim. Bu fikir Baekhyun'a çok saçma gelmişti ama beni kırmamak için daha fazla üstelemedi. Zaten her hafta gelip beni ziyaret edecekmiş.

İsviçre'ye geleli iki hafta oluyor, bir kez ameliyat olmuştum ve gözümü açtığımda hayal zannettiğim Baekhyun'un yüzünü görmeyi beklemiyordum. Doktorumla ayrı olarak her gün konuştuğunu bilmiyordum, meğer doktorum söylemiş ameliyat olacağımı. Hemen atlayıp gelmiş. Ben ameliyatta iken o kapıda beklemiş. Geçen hafta geldiğinde ona ameliyattan bahsetmediğim için baya fırça çekmişti. İşaret diliyle bir insan ne kadar azarlanırsa o kadar azarlamıştı beni.

Narkozun etkisi geçtiğinde yatağımda rahatça oturup açıklama yapmıştım, onu endişelendirmek istemediğimi belirtmiştim.

İlk ameliyatım başarılı geçmişti, doktorum uygun bir işitme cihazı bulduğunu söylediğinde gözlerim dolmuştu.

Haziran 2015...

Üçüncü ve son ameliyatımı gelecek ay olacağım. Eğer her şey yolunda giderse işitme cihazını kulağıma taktıklarında dışarıyı duyabileceğim. Başarı şansı yüzde on olsa da ben yine de çok heyecanlanmıştım. Bu küçük olasılık bile beni heyecanladırmıştı.

Temmuz 2015...

Yarın son ameliyatıma gireceğim. Baekhyun'a defalarca mesaj atıp gelmemesini yazdım. Her seferinde tamam diyordu ama nedense ona inanmıyordum.

Ameliyat önlüğünü giydiğimde ellerim titremeye başlamıştı. Odamda sessizce (yani her zamanki halimle) hemşirelerin gelip beni tekerlekli sandalyeye oturtarak ameliyathaneye götürmelerini bekledim.

Gerçekten çok gerilmiştim. Telefonum elimde Baekhyun'un yazmasını bekliyordum ama hiçbir bildirim gelmemişti. Uyuyor muydu acaba? Ama hiçbir zaman bana yazmadan uyumazdı.

Bu odada tek başıma durmak gittikçe nefesimi kesmeye başlamıştı. Keşke Baekhyun burada olsaydı. Ona gelme derken aklımdan ne geçiyordu ki? Şu an en çok ona ihtiyacım vardı işte! Yanımda olsaydı adını koymadığımız ilişkimizin müsaade ettiği ölçüde ona sarılırdım, rahatlardım.

Baekhyun'un sesini bilmiyordum evet ama kokusunu biliyordum. Kaç metre uzağımda olsa da tanırdım.

Baekhyun'un sesini bilmiyordum ama bakışlarını biliyordum. Gözleriyle gülebilen kaç insan vardı bilmem ama Baekhyun'un gözleriyle güldüğünü görmek mucizelere inanmama yetiyordu.

Şu anda yanımda olsaydı kokusunu  doyunca içime çeker kalp atışlarımı düzenlerdim, gözlerinin içine doyunca bakar, o ameliyattan bir mucizeyle çıkacağıma inanırdım.

Ah şu anda gerçekten kokusunu duyuyor olmam saçmalık mı? Baekhyun'un kokusunu alıyorum. Sanki çok yakınımdaymış gibi...

Birinin kokusunu duymak çok ilginç değil mi? Özlediğinizde hele, daha çok duyarsınız. Ya da bir tek bizler duyarız.

İşitme engeli olan bizler, sesleri duymadığımız için kokuları duyarız. Her insanın yüzünü aklımıza kazıdığımız gibi kokularını da hafızamıza kaydederiz.

Aslında ben herkesin kokusunu aklımın bir yerine yazmam. Ama sevdiklerimin kokusunu sonsuza dek unutmayacak şekilde içime çekerim ki sesini duymasam da kokusunu duyunca yakınımda olduğunu anlayabileyim.

Aradan yıllar geçse de annemin kokusunu unutmam mesela. Sımsıcak bir his verir annem. Sarıldığımda kendimi güvende hissettiğim sıcak bir kucağın kokusu nasılsa annem öyle kokardı.

Jongdae'nin kokusunu çok iyi bilirim. Yağmur sonrası kokan toprak gibi ferah bir his verir Jongdae. Kendimi her zaman capcanlı hissetmemi sağlayacak kadar tazelik kokar.

Arkadaşım Jiwon'un kokusu daha tatlı, böyle şeftali gibi bir his... tatlı ve yumuşak bir koku. Kendimi daha mutlu hissetmemi sağlıyor.

Çok ilginç değil mi? Kokuları duymak... Kokuları duyarak insanları tanımak.

Baekhyun'un da kokusunu tanıyorum. O herkesten daha farklı kokuyor. Farklı diyorum ama böyle... sevdiğim insanların kokularını kendinde biriktirip aynı anda hepsi gibi kokuyor sanki.

Annem gibi sımsıcak hissettiriyor, Jongdae gibi çok ferah, Jiwon gibi tatlı ve yumuşak.

Bir insan aynı anda nasıl tüm güzel kokuları kendinde biriktirebilir ki?

Baekhyun yapabiliyor işte. Baekhyun beni iyi hissettiren tüm kokuları kendinde topluyor.

Yine onu duyuyorum. Duyuyorum dediğim anlayın işte sesini değil, kokusunu duyuyorum.

Telefonumun bildirim ışığı yanınca mesaj geldiğini anladım, heyecanla mesajı açtım.

"Arkana bakmayacak mısın?"

**