hyung || jimin

H Y U N G - 22

hyung - twenty two -

Nakatingin lang ako sa kawalan habang iniisip yung nangyari kanina. Hindi pa rin magsink-in sa utak ko na yung taong kinaiinisan ko ay step-sister ko pala. Bakit sa dinami dami pang pwedeng maging kapatid ay si Gayoung pa? Bakit sya pa?

"Kumain ka na muna."

Natauhan naman ako dahil sa pagpatong ni jimin hyung ng ramen sa table. Nagbow naman ako ng konti. "Gomawo, hyung"

Umupo sya dun sa tapat ko tsaka tinignan ako. Kahit naiilang ay binuksan ko na yung ramen tsaka kinain. Naalala ko tuloy yung pagpunta din namin dito noon. Hindi ko maiwasang di kiligin.

"Bakit ka umiiyak?" Tanong nya kaya natigilan ako sa pagkakain.

Napakagat naman ako sa lower lip ko. Dapat ko bang ishare sa kanya? Baka wala naman syang maintindihan eh. Hays, si V hyung lang kasi ang may alam ng lahat ng to.

"U-uhm. w-wala yun! ha ha ha nagprapractice lang kasi a-ano hmm magau'audition ako para sa isang drama! oo tama sa isang —"

Bigla naman syang napatawa tsaka ginulo yung buhok ko. "Kung magsisinungaling ka, dapat yung hindi obvious haha"

Napatitig lang ako sa kanya at hindi makagalaw sa kinauupuan ko. T-tumawa sya. Tapos ginulo pa yung buhok ko.

Nakatingin lang din sya sakin at mas nagulat naman ako ng ayusin nya bigla yung buhok ko. Naramdaman ko ang pag-init ng mukha ko.

"A-ah. M-mianhe" sambit nya tsaka umiwas ng tingin. Napaiwas din ako ng tingin. Bakit nya ginawa yun?

Katahimikan.

Yan ang bumalot samin hanggang sa matapos akong kumain.

Pagkatapos kong kumain ay nauna na syang tumayo at naglakad palabas. Tumayo na rin ako at sumunod sa kanya.

Hanggang sa paglalakad namin ay humari pa rin si katahimikan. Aish. Bakit kasi ang awkward kong tao?

"H-h-hmm hyu—"

"Hindi ka ba giniginaw?"

Naunahan nya ako sa pagsalita. Salamat naman kasi wala akong maisip na sasabihin kanina.

Umiling naman ako. "Ani-yo" sambit ko kahit medyo giniginaw talaga ako. Gabi na kasi kaya sobrang lamig na. Pero okay lang, kaya ko pa naman.

Nang tumigil sya ay inalis nya yung coat nya tsaka ibinigay to sakin.

"Suotin mo. Baka kapag nagkasakit ka, ako pa sisihin ni nahyun noona" sambit nya.

Napatawa naman ako tsaka kinuha yung coat nya. "Gomawo" maikling tugon ko.

Sinuot ko na yung coat na yun at nagsimula na muli kaming maglakad.

"Hmm, Hyung. Kapag nakauwi ka na, pwedeng pakisabi kay Taehyung hyung na may sasabihin ako sa kanya?" Sabi ko sa kanya at ngumiti.

Nabigla naman ako sa pagtigil nya at pagtingin sakin ng seryoso. "Ako kasama mo tapos parang si taehyung yung hinahanap mo"

"Huh?"

"Hindi kasi dahil bestfriend mo sya, sa kanya ka lang pwedeng maglabas ng sama ng loob. May iba pa namang taong handang makinig diba? Kagaya nung gwapong nasa harap mo ngayon"