SERHAT'IN AĞZINDAN...
Soğuktan üşüyen ellerimi ovuşturup ceplerime koydum. Nisan ayının başında olmamıza rağmen hava hala soğuktu. Bu akşam onunla buluşacaktım. Tenha sokağı seçtiği için biraz ürpersem de güçlü duruşumu bozmadım. Kaldırıma oturup gelmesini beklerken adımın seslenilmesiyle ayağa kalktım. Yanıma yaklaşırken''Hallettin mi?'' diye sordu ''Çoğunu hallettim sayılır.'' dediğimde alaycı bir kahkaha attı.''Sen benimle dalga mı geçiyorsun?'' dedi kısık ve hırıltılı sesiyle.''Hayır çoğunu hallettim sayılır.'' dedim yeniden. ''Karanlıktki şeytan olsa ne yapardı biliyor musun? Tamda bunu yapardı'' diyerek elinde parlayan bıçağı art arda karnıma sapladı. Ellerimle karnımı tutarak dizlerimin üzerine düştüm. O ise çoktan sokağın sonundan yön değiştiriyordu. telefonum çaldığında elimin kanına aldırmadan elimi cebime götürdüm. Özlem arıyordu. Ekrandaki resmini dudaklarıma götürdüm. Israrla çalmaya devam edince meşgule attım. Eğer sesimi duyarsa üzülürdü. Öldüğümde çok ağlayacaktı...Bana kırılmış olacaktı... Çünkü birbirimize söz vermiştik... 'Beraber öleceğiz' demiştik... Belki bu olay olmasaydı başka olay sonucunda sözümüzü tutamayacaktık... Belki de tutabilirdik kim bilir... Sırt üstü yere düştüm. Telefondan içinde sürekli Özlem in konuştuğu videoyu açıp kulağımın yanına koydum. Videonun başında şarkı söylüyordu... Sesi güzel değildi bunu kendide biliyordu.Ama yinede hiç umursamadan şarkı söylüyordu. Gök yüzü oldukça bulutluydu. gözümden akan yaş telefonun ekranına düştü. Git gide Özlemin sesi uğultuya dönüyordu.Ve en sonunda ses de gökyüzü de kayboldu.
Affet beni Özlem... Ne olur kırılma bana... Sözümü tutamadım... Çok üzülme ardımdan... Benim yerime başkası olsun... Ama...Lütfen beni unutma... Özlem... Gidiyorum... İkizim beni çağırıyor... Buğlem'e söyle... Delidir o... Kendine bir şey yapmasın bizim yüzümüzden... Gidiyorum... Ferhat'ın yanına... İkizimin yanına...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşçı Mafyam
Teen Fiction# AŞÇI MAFYAM isimli tek kitaptır # #Saf kız bad boy hikayesi değildir# * * * Gülücüklerle dolu bir yaşamın paramparça olması neye bağlıydı? Her şey parçalanmış bir hayatı birleştirmeye yeter miydi? Mutluluk ölüm döşeğinde acının elini tutmuşken...
