XXXVII.

5 1 0
                                    


(Celesti)


"HAPPY BIRTHDAAAAAAY MAXFIELD TRIPLETS!" Bati ng mga tao dito sa bar ni kuya Reoland at ate Regine. Sobrang saya na dito dahil malalim na ang gabi at nagkakasayahan ang mga imbitadong friends at acquiantances namin.

Hindi hard liquors ang pinaserve dahil binalaan na si Reev ni kuya Derek dahil sabi  ni kuya Reoland. "Tiyamyloves~" Mygods Brick! Pusta ko si Serge naman. "Celesti" sabi na eh. Mag-aagawan nanaman tong dalawang to sakin. Haaays! Ang ganda ko lang!

(Shel)

"Happy Birthday Shel" bati sakin nung leader ng cheering squad namin na may gusto sakin. May itsura naman sya't may maibubuga pero may iba akong gusto kaya wag syang malandi. Bwahahaha. Tinanguan ko lamang sya. Pero tumabi sya sakin. "Uhm Shel. Pwede bang---" "Casimir" napalingon ako kay Reev na tumawag sakin ng unang pangalan ko. Di ako sanay kasi maprefer kong Panget ang tawag nya sakin. Pero lumayo agad sya nang makita nya kung sinong katabi ko. Susundan ko sana sya pero hinawakan ako sa braso nito. "Uhh tawag kasi ako ng girlfriend ko" nilaksan ko yung huling words kaya napabitaw sya. Nagkibit-balikat ako at tumakbo na para sundan si R

Hindi ko alam ang irereact ko. Pagkatapos kong makita yung pangyayari na yun bigla na lang tumigil ang lahat.

Masakit pa rin pala. Akala ko nakamove-on na ako. Pero ano yun? Sabi nya babawi sya sa lahat. Babawi sya sa lahat ng mga pinaggagawa nya. Pero umasa na naman ako. Hindi na naman ako nadala.

"Panget?" Napatigil ako sa paghikbi ng marinig ko yung boses nya.

Isa pa itong si Brick. Kung umasta lagi akala mo boyfriend ko. Napaka-over protective. Lagi nyang pinaparamdam na mahalaga ako sa kanya. Pero ayoko ng umasa. Lagi na lang akong naasa.

"Panget bakit ka nandito?" Nag-aalala nyang tanong. Umupo sya sa kalapit ko. Siguro ang pangit na ng mukha ko kakaiyak. Hindi ko kayang tumingin sa kanya o magsalita man lang. Ayoko nyang malaman na umiiyak ako dahil sa isang lalaki.

"Teka? Umiiyak ka ba?" Napatungo na lang ako dahil sa kahihiyan. Kasasabi ko lang na ayokong makita nya akong umiiyak diba?

Nagulat na lang ako ng yakapin nya ako. Parang ganto yung reaksyon ko ---> O__O

Ngayon ko lang ito naramdaman sa tanang buhay ko. Yung tyan ko akala mo may kumakalikot dito. Yung puso ko ang bilis ng tibok. Tapos yung paligid. Parang tanga yung paligid. Bigla-bigla na lang magsslow motion ang lahat. Tapos parang may kumikislap din sa paligid. Nababaliw na yata ako -_-

"Hindi ko man lang alam yung nangyayari pero nandito pa rin ako para sayo." Sabi nya. Hindi ko alam sa sarili ko pero nainis pa ako sa sinabi nya kaysa matuwa.

"Hoy! Napakadrama mo!" Tinampal ko pa sya sa likod kaya napadaing sya. Hindi ko alam pero biglang uminit yung pakiramdam ko. Napayakap kasi sya ng mahigpit dahil yata sa sakit.

"A-ano ba!" Pinipilit kong makawala sa yakap nya pero eto at ayaw nyang umalis.

"Dito muna tayo sa pwestong ito." Napataas lahat ng balahibo ko sa buong katawan dahil sa pagbulong nya sa tenga ko. Shit! Ano ba itong nangyayari sa akin. Kanina lang umiiyak ako tapos ngayon parang natatae na ako na ewan.

"Naalala mo yung una nating pagkikita noong mga bata pa lang tayo noon?" Nagsimula na syang magkwento at naiilang talaga ako dahil nararamdaman ko yung paghinga nya. Akin lang ba yung mabilis ang tibok ng puso o sa kanya?

The Feeling (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon