Kelebek Büyüsü

" Tesadüflere İnanmam "

Hava sanki bugün daha bir güzel .Belkide bugün öyle olmasını istediğim içindir.
Eun Jin değil belki ama Joon 'un yeri de bende en az onun kadar ayrı .Sabaha göre şuan kendimi sanki daha huzurlu hissediyordum .

Küçüklüğümden beridir arabaya bindiğimde uykum gelir .Sebebini tam olarak bilmiyorum .Belkide güvende olmak iyi hissettiriyordur. Yada yolları izlemek güzel geliyorda olabilir .Hatta babam uykumun geldiğini anladığı anda benim için hep " Like Rain, Like Music " şarkısını açardı.Onu dinleyerek uykuya dalardım .Çünkü bu şarkı annemle babamın şarkısıydı onların aşklarını anlatıyordı .İlk bakışlarını, ilk gülüşlerini ve birbirlerine böylesine güzel bir aşkla bağlı olduklarını anlatıyordu.
Şimdi mi ? Şimdi ise yanımda uykumun geldiği anda ne bana o şarkıyı açan bir babam...ne de ona aşkla bakan bir annem var .Yapayalnız ben varım sadece .

Düşünceler yine beni derinlere daldırmıştı. Aniden gözümden tek bir damla düştü.Ahh İn Ha gülmek için burdasın . Joon 'un farketmemesi için gözümü hemen silip tebessüm ederek camdan dışarı baktım.
Düşünüyorum da hayatımın özeti bundan ibaret .Gülümseyiş ile gözyaşı arasında gidip gelen bir sarkaç .Nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum.

Yorulmuştum . " Ağladıktan sonraki uyku,  en güzel uykudur ."
Annemin küçüklüğünü beraber geçirdiği , dert ortağı, çocukluk arkadaşı Cho Hee teyze söylerdi .Beni küçükken uykuya alıştırmak için .Şimdi hatırladım da acaba neler yapıyor.Beni görse tanır mı hiçbir fikrim yok .Aslında onu senelerdir görmedim .Merak da ediyorum .

Kendi çocuğu yoktu beni evladı gibi severdi .Annemden bana kalan bir emanetti o ama ben yetimhanedeyken taşınmışlardı .Daha sonra da izlerini kaybetmiştim .Bir gün o beni bulup aramıştı . Sonra işte her sene telefonda konuşuyoruz ama uzak olduğumuzdan hiç görüşemedik. İn ha bence bugün onun yanına gitmelisin .Özlemini de giderirsin .Belki anneni onun gözlerinden görürsün .
Telefonumu cebimden çıkardığım gibi rehberde numarasını buldum .Aradım.Çalıyor evet evet .

+ Alo .Cho hee teyzecim .

- Omo sen misin İn Ha , adını gördüğümde ekranda çok sevindim.
Nasılsın ?

+ İyiyim teyzecim iyiyim sen nasılsın ?

- İyiyim güzel kızım .Neler yapıyorsun ?

+ Şeyy aslında ben sana müsait misin diyecektim .Hala İncheon'da mısın?Çünkü ben seni görmek istiyorum .İznin olursa yanında da kalabilir miyim 2 güncük.Ve yine izninle arkadaşımla birlikte geleceğim .

- İn ha , gerçekten mi ?
Sen buraya mı geleceksin ?
Gel benim bitanem gel .Evim senin de evin buyur gel .Beni o kadar mutlu ettin ki aish ağlamasam çok iyi .Kızım geliyor.

-Evet İncheon'dayım.

+ Sakin ağlama ! Tamam biz 2 saat sonra orada oluruz .Öpüyorum.

Telefonu kapatıp gözlerim sulu bir şekilde gülümsedim .
O sırada Joon duyduklarını idrak etmeye çalışıyordu .

- In ha , nereye gidiyoruz ? Sen kiminle konuşuyordun ?

+ Joon biz şimdi İncheon'a gidiyoruz .Biraz emrivaki oldu sana ama sende geliyorsun benimle gelmeyi istedin sonuçta .
Annemin çocukluk arkadaşının yanına gidiyoruz .Yoldan sapma böyle gidiyoruz zaten .

- Sadece biraz mı emrivaki oldu sence ?
Peki öyle olsun bakalım .

Saatin çabuk geçmesini istiyordum .Bunun da en kısa yolu uyumak değil mi ?

Incheon' a girdiğimizde beni uyandırması gerektiğini Joon'a söyledikten sonra nemli gözlerimi kapatıp azıcık uyumak istedim.

...
Gözlerimi açtığımda araba duruyordu.Ve Joon arabada değildi. Üzerime de ceketini örtmüştü .Gözlerimi ovuşturarak arabadan indim .Etrafıma bakındım.Arabayı İncheon Nehri'ni gören bir yere park etmiş.Kendisi de arabanın önünde telefonda konuşuyordu .Yanına gittim. Geldiğimi anlayınca hafif gülümsedi .Daha sonra peki 1 saat sonra filan gelmeye çalışacağım .Dedi ve telefonu kapattı .